Την ικανοποίησή του για την απελευθέρωση του λόφου Καστέλι που τον κατέστησε ξανά προσβάσιμο στο κοινό, εκφράζει με ανακοίνωσή του το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών Χανίων.
«9 μήνες τώρα μια μειοψηφία αρχόντων και ξενοδόχων μετέτρεψαν τον λόφο σε μια κλειστή φυλακή, σε μια έρημο του κεφαλαίου. 9 μήνες τώρα μια περίφραξη έφτιαξε ένα νέο άβατο στην καρδιά της πόλης προς όφελος μιας τοξικής ιδεοληψίας που θέτει τα κέρδη πάνω απ’ τη ζωή, πάνω από τις ανάγκες και τα δημόσια αγαθά. 9 μήνες τώρα κάποιες-οι δεν έπαψαν στιγμή να παλεύουν για να δημιουργήσουν τους όρους απελευθέρωσης αυτού του εδάφους, για την επαναδιεκδίκηση του κοινού τόπου», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Το Στέκι καταγγέλλει πως «τα πρώτα μας βήματα στον χώρο συνάντησαν την απτή απόδειξη της ερημοποίησης που επιφέρει η κατασταλτική περίφραξη της ιδιωτικοποίησης. Αγκαθωτά συρματοπλέγματα, βιδωμένες λαμαρίνες, κάγκελα μπηγμένα στην πέτρα, τσιμεντωμένες τουαλέτες, μπάζα και θεριεμένα αγριόχορτα…».
Εξαπολύοντας επίθεση σε όσους ζητούν εκκένωση, το Στέκι κάνει λόγο για δράσεις που αναπτύχθηκαν μέσα στη μία εβδομάδα από το άνοιγμα του χώρου: «έχουμε δει καθημερινές ανοιχτές συνελεύσεις για την αυτοδιαχείριση του λόφου, δημιουργία πολλών ομάδων εργασίας (καθαριότητας, επισκευών, συντονισμού συνελεύσεων, κ.ά.), επισκέψεις μαθητών δημοτικών σχολείων, προβολές ταινιών, μαθήματα-σεμινάρια (π.χ. παραδοσιακών χορών, ζωγραφικής, στένσιλ, κ.ά), το μοναδικό αναγνωστήριο στο κέντρο της πόλης για τις ανάγκες φοιτητών, ερευνητών και όχι μόνο, συλλογικές κουζίνες αλληλεγγύης για όλους και όλες, θεατρικές παραστάσεις, πρόβες μουσικών σχημάτων, δημιουργικό παιδικό εργαστήρι … όλα χωρίς αντίτιμο. Και είμαστε ακόμα στην αρχή!».
Το Κοινωνικό Στέκι καλεί «όλες και όλους, μικρούς και μεγάλους, να επισκεφτούν τον λόφο, να επινοήσουμε, να σχεδιάσουμε, να οργανώσουμε μαζί τις χρήσεις του, να φτιάξουμε μαζί το μέλλον του.. για να μας χωράει όλους! Η αυλή δεν ανήκει σε κάποιους ή σε λίγους, ανήκει σε όλους μας. Ας διεκδικήσουμε τους δημόσιους χώρους αυτής της πόλης και ας αντιληφθεί ο καθένας με τα ίδια του τα μάτια, με τη δική του εμπειρία, τι συμβαίνει στο λόφο Καστέλι».