Η έκθεση ζωγραφικής του Χρήστου Αγγελίδη στη Σαμπιονάρα αποτελεί απλά μια αδιάψευστη μαρτυρία της γνησιότητας και της δύναμης του πρωτογενούς ταλέντου του καλλιτέχνη, ο οποίος δίκαια και επάξια γνωρίζει την αναγνώριση. Τα έργα του, για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνουν την κατοχύρωση μιας αδιαμφισβήτητης αναγνωρισιμότητας, χάρη στην προσωπική και μοναδικά εκφραστική “γραφή” του.
Οι ενότητες των έργων που εκτίθενται έχουν ως κύριο τεχνικό χαρακτηριστικό τους τη “νηματώδη” σύνθεση που καταλείπει η διαδρομή του χρωστήρα πάνω στον καμβά. Αυτά τα νήματα συναντώνται, τέμνονται ή πορεύονται σε διαφορετικές διαδρομές, δίχως να διαπλέκονται σε άμορφους σχηματισμούς και δίχως να διαταράσσουν την εικόνα. Αντίθετα, λειτουργούν περίπου ως υποστηρικτικός ιστός, ως ένα είδος “νευρώνων” μιας Τέχνης μνήμης, συναισθήματος, ενσυναίσθησης και γνώσης.
Σε πρώτο πλάνο εκτίθενται μια σειρά από πορτραίτα μεγάλου μεγέθους, με καταλυτική ένταση, αμεσότητα, ζωντάνια. Τα “μονοπάτια του χρόνου” αποδεικνύονται άριστοι αγωγοί μετάγγισης ψυχικού δυναμικού. Οι αυλακώσεις και οι ρυτίδες στα αυλακωμένα από το χρόνο πρόσωπα παύουν να αποτελούν αποτύπωση φθοράς και μετουσιώνονται σε μαρτυρία σοφίας και πλούτου ψυχής. Ο επισκέπτης της έκθεσης ιχνηλατεί τη λαίλαπα γεγονότων και ψυχικών καταστάσεων σε εκείνες τις υποβλητικές μορφές, οι οποίες προσκαλούν σε μια ιδιότυπη αφηγηματική διαδρομή αυτογνωσίας. Οι φωτεινοί και οι σκοτεινοί τόνοι εναλάσσονται με απαράμιλλη δεξιότητα σε ένα υποβλητικό αποτέλεσμα υψηλών προδιαγραφών, όπου οι μορφές καθίστανται κυρίαρχες του χώρου και το ανθρώπινο πρόσωπο, ακατέργαστο και ως έχει, εξοβελίζει την πλαδαρότητα της ματαιοδοξίας.
Η δεύτερη – και όχι λιγότερο ενδιαφέρουσα- ενότητα έργων περιλαμβάνει μια σειρά από τοπία και απόψεις του φυσικού περιβάλλοντος. Και εδώ αποδίδεται με μοναδικό τρόπο η υφή και η όλη ατμόσφαιρα, η Ψυχή των Πραγμάτων. Τα αγριόχορτα και τα βότανα σε κάποιο χωράφι, τα ελαιόδεντρα στο κτήμα, η ανοιξιάτικη βλάστηση και οι μενεξελιές ανεμώνες που μοιάζει να κινούνται ακολουθώντας το απαλό φύσημα του αγέρα, το Δάσος της Σκέψης, που, σε ασπρόμαυρη κλίμακα, απλώνεται και ξετυλίγεται μέσα σε μιαν ανεπαίσθητη πάχνη, το παλιό λιμάνι των Χανιών και ο Φάρος, όλα σε μιαν αλλιώτικη εικαστική εκδοχή.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 11 του μήνα. Ο ζωγράφος και τα έργα του είναι βέβαιο ότι θα εξακολουθούν να κερδίζουν την προσοχή και το ενδιαφέρον των φίλων της Τέχνης.