Στη χώρα μας όλα τα κανάλια της ΤV, όποια ώρα και να τ’ ανοίξεις, δεν ακούς άλλο απ’ τη δραστηριότητα του κορωνοϊού σ’ όλο τον κόσμο και τις οδηγίες για την καταπολέμησή του. Αν συνεχιστεί αυτός ο βομβαρδισμός ειδήσεων δεν θ’ αλλάζει από το φαινόμενο “πλύσης εγκεφάλου”, που στο τέλος καταλήγει σ’ ένα ευρύτατο κοινωνικό πρόβλημα ομαδικής παράκρουσης, που σημαίνει απώλεια διανοητικής ισορροπίας. Δεν επιτρέπεται σε αυτό το δύσκολο καιρό να γίνεται αναφορά σε εφιάλτες χίμαιρες, θαλάσσια τέρατα, τον Λεβιάθαν της Γένεσης, που προκαλεί το χάος.
Με άλλα λόγια καλλιεργείται μια βαθιά απογοήτευση, μια ψυχωτική απαισιοδοξία, μια υποτίμηση της προσωπικής αξίας, που συντελεί στην αλλαγή του τρόπου συμπεριφοράς των δραστηριοτήτων μας σ’ αυτό το χρονικό διάστημα της δοκιμασίας που είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει.
Oλες οι τηλεοπτικές εκπομπές κόπτονται, και καλά κάνουν ν’ αναδείξουν τις εξαιρετικές προσπάθειες του ιατρικού προσωπικού που χωρίς διακρίσεις, με αίσθηση ανθρωπιάς αγωνίζεται να αντεπεξέλθει με πρωτοφανή ευθύνη στα καθήκοντά του έναντι των ασθενούντων και για την ελάττωση της διάδοσης της πανδημίας, που αφήνει πίσω της εκατόμβες θυμάτων.
Oταν το τηλεοπτικό κοινό βομβαρδίζεται με ανατριχιαστικές ειδήσεις, του σφίγγεται η καρδιά και φτάνει σε σημείο να μην μπορεί ν’ ανασάνει. Ας καθορίσει η αρμόδια υπηρεσία ζώνες ενημέρωσης στην τηλεόραση από επιστήμονες και πολιτικούς, να δίνουν οι μεν ιατρικές οδηγίες, οι δε να καθορίζουν ρυθμιστικές αποφάσεις. Με την τραγωδία που ζούμε πρέπει να καταλάβουμε ότι αλλάζει η συμπεριφορά των ανθρώπων όταν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πρωτοφανή και φέρνουν πόνο.
Oλα αυτά ξεπερνιούνται με ανθρωπιά και συγκεκριμένους τρόπους, να γίνει κατανοητή η προσέγγιση καθ’ ενός στην πραγματικότητα. Να μην χάσουμε το μέτρο. Μέσα στην κακοτυχία του ο άνθρωπος να μην καταντήσει ν’ ακολουθεί την ουρά του διαβόλου και μετά να λέει ότι φταίει ο διάβολος.
Να παρακαλάει το Θεό, να του δίνει κουράγιο ν’ αντέξει τα πράγματα που δεν μπορεί ν’ αλλάξει αλλά και την δύναμη ν’ αλλάξει αυτά που μπορεί.