Οικο-λογίες

Ενα σπασμένο καρύδι στο εξώφυλλο αφήνει τη νόστιμη σάρκα του καρπού να διαφανεί ευκρινώς…
Κι άλλα καρυδάκια ολόκληρα, ένα ωραίο κλαδί, όλα στο χρώμα της κανέλλας, του μελιού και το συμβολικό φτερό – πένα, με το μελανοδοχείο παραδίπλα…
Οι Οικο-λογίες του φίλου, πολυγραφότατου και συνεργάτη για χρόνια, στα Πολιτιστικά, κ. Δεικτάκη, είναι το 12ο βιβλίο!
Μια ωραία δουλειά!
Πολύ ωραία δουλειά!
Τριακόσια δεκαεφτά κεφάλαια φιλοξενούνται στις τριακόσιες είκοσι σελίδες της έκδοσης·
Ωραία δομημένο, σχεδόν κάθε σελίδα έχει το θέμα της ή το ποίημά της, τη φωτογραφία της.
Με αγάπη πρώτα – πρώτα φαίνεται αυτό από τον συγγραφέα, όπως είναι γνωστό σε όλους που τον γνωρίζουν, για τον γενέθλιο τόπο του.
Αφού αναδεικνύει την περιοχή και εκτός φαντασία, βιωματική συγκίνηση, εικόνες που έχουν ζωγραφιστεί στη βαθύτερη μνήμη του, λεπτομέρειες, που καθιστούν στον αναγνώστη γνωστά τα υπέροχα καθέκαστα του τόπου μας.
Ολες τις εποχές με τα λαϊκά πλάνα τους, τις αυθεντικές οντότητες, τα γεγονότα· Διηγήσεις, περιγραφές, ονόματα, ονόματα, ονόματα… φέρουν… νοητό αστερίσκο!
Διότι μας παραπέμπουν σε βαθειά και εκτενή γνώση της “γενέσιας γης” των ιδιαίτερων γνωρισμάτων της, στα οποία ο συγγραφέας καταθέτει την ωδή των αισθημάτων του! Χρωματισμούς των καιρών, μυρωδιές της πράσινης ζωής, ανάσες και συνήθεια της τετράποδης ζωής, μονοπάτια, ανηφοριές και θαλασσινά τοπία και βέβαια ο άνθρωπος!
Ο άνθρωπος της ανάγκης, όπως τον γνώρισε και τον αγάπησε και τον αφουγκράζεται ο συγγραφέας, από παιδάκι.
Το υλικό μέσα του, και πολύ, και ωραίο… Αφουγκράζεται όμως και το ευλογημένο, και το έξω, το ευρύτερο τοπίο!
Το ποτάμι, το μονοπάτι, η πέτρα και το πλάσμα το μικρό, κάτω από την πέτρα, η βροχή κι η μυρωδιά της στο χώμα το βραχονησιδάκι μέσα στον γιαλό, η… “πεταλίδα” και χίλια πράγματα ακόμη, συνιστούν, μια ζωντανή πυκνωμένη λαογραφία, κρουστή και ικανή, να θρέψει τη θύμηση και τη γνώση να ανατρέχει ο αναγνώστης και να βρίσκει χίλιες και μια απαντήσεις για κάθε γνησιότητα της καταγωγής μας.
Ωραία δουλειά. Να σκεφτούμε ότι όλο αυτό το υλικό είναι “τρυγητό” τριών δεκαετιών φροντίδας, έρευνας ενδιαφέροντος και αγάπης. Δεν είναι μικρό πράγμα να συλλέγεις εκτός από τη σοφία του χρόνου, τις ομιλίες, τις διδαχές και τις ανάσες του περιβάλλοντος κόσμου, εκ θεού δωριθέντος!!
Συνέπεια, επιμονή και αγάπη, το είπαμε έχουν κατατεθεί από πάρα πολλά χρόνια, στα “Χανιώτικα νέα” με πάνω από 100 κεφάλαια δροσερά, ελκυστικά και ευκολονόητα, που έχουν περιληφθεί στο πόνημα που κρατώ στα χέρια μου.
Μια “σπαρταριστή γνησιότητα” που ελλίσσεται και ορχυέται στην παιδική μου εικόνα, αλλά μου γνωρίζει και άλλα πράγματα, γεύσεις, κουβέντες και διαμαντάκια ιλαρότητας!
Ευχαριστώ και για το δώρο αυτού του αξιόλογου πονήματος και για την… “οικειότατη” αφιέρωση…
Το βιβλίο προλογίζει ο κ. Δημήτρης Νικολακάκης, φίλος επίσης και άξια οντότητα στο πεδίο του Πολιτισμού και των Γραμμάτων, ο οποίος γράφει:
«…Ο Θανάσης Δεικτάκης είναι, ψυχή τε και σώματι, λάτρης και υπερασπιστής της φύσης…
Θαυμάζει και χαίρεται το περιβάλλον που ζούμε. Και το περιγράφει με απίστευτες λεπτομέρειες!
…Λεπτομέρειες για τους κανόνες και τις συμπεριφορές της φύσης, των φυτών, των ζώων, αλλά και των ανθρώπων!».
…Καλό ταξίδι στο πόνημά σας κύριε Δεικτάκη καθώς θα “θερμαίνεται” στα χέρια των αναγνωστών.