Το ότι η λαϊκή αγορά των Χανίων παραμένει μια από τις ακριβότερες της χώρας, ότι σχεδόν κανείς από τους παραγωγούς ή εμπόρους της δεν κόβει αποδείξεις, αυτά είναι γνωστά τοις πάσι. Μάλιστα το φαινόμενο δεν τονίζεται μόνο από εμάς, αλλά και από ξένους επισκέπτες… Έχει όμως και τις εκπλήξεις της, όπως αυτή της φωτογραφίας (φωτ. 1): εν μέσω φθηνών αντιγράφων πινάκων ο κατασκευαστής κορνιζών επί το έργον. Μια σπάνια, ευχάριστη «έγχρωμη» νότα, στη μίζερη και «κατάμαυρη» εποχή μας.
Το να βρεθείς στα Τσουρουνιανά, ένα χωριό αιωρούμενο μεταξύ ουρανού και γης, χαμένου κάπου ανάμεσα σε Τοπόλια και Καστέλλι, είναι σίγουρα μια φθινοπωρινή έκπληξη που δεν σου συμβαίνει συχνά. Χάρη στο ζευγάρι Μιχάλη και Αντωνίας Χαλ. και για λόγους καθαρά κοινωνικούς, διατρέξαμε μαζί τους μια διαδρομή όλο αιφνίδιες και κρυμμένες ομορφιές… Όσο για το εκκλησάκι του χωριού, τον Αη-Κυργιάννη (φωτ. 2) καθώς και τον εκεί εσπερινό με το τρισάγιο στο παρακείμενο νεκροταφείο, όλα αυτά μας θύμισαν κάτι από Παπαδιαμάντη, κάτι από Ν. Καρούζο. Είναι δε κρίμα, πρώτα γιατί πολλές από τις ομορφιές των Χανίων δεν βλέπουν συχνά το φως της δημοσιότητας, έπειτα, με τη διάνοιξη/παράκαμψη του νέου δρόμου, σίγουρα θα καταστραφούν για πάντα.
