– Η μαγιάτικη βροχή στην πόλη έχει άλλη χροιά: δεν είναι εκείνη της ανάκατης εικόνας των μύριων βρεγμένων χρωμάτων της φύσης, ούτε το σκουρόχρωμο φωτεινό κύμα βροχής που πέφτει σαν ριπίδι στη θάλασσα. Εδώ στην πόλη, εστιάζεις στο ταπεινό λουλούδι μιας γλάστρας ή του δημοτικού κήπου, ή του πάρκου Ειρήνης και Φιλίας των λαών (φωτ. 1). Βλέπεις πως η ζωή περικλείεται στις μικρές σταγόνες που πέφτουν αργά – αργά από τα φύλλα των δέντρων πάνω στα φύλλα του ταπεινού φυτού κάτω. Ή τη χαζεύεις από το παράθυρο. Κάτι τέτοιες εικόνες, δεν δείχνουν άραγε, έστω σε σμίκρυνση, το μεγαλείο της πλάσης, την ομορφιά της ζωής και το εφήμερο πέρασμά μας από τη γη;
– Η ιστορία των χανιώτικων σχολείων -πόλης και επαρχιών- θα πρέπει κάποτε να αποτελέσει μια ευρύτερη μελέτη που θα μπορούσε να αναλάβει την έκδοσή της ο Δήμος ή η Περιφέρεια. Κατά καιρούς έχουν γίνει και παρουσιαστεί πολλές και ενδιαφέρουσες “γυμνασιακές”, “λυκειακές”, ή και “δημοτικών” σχολείων, εργασίες στις οποίες έχουν καταγραφεί σημαντικά γεγονότα περί και διά τα σχολεία του νομού. Μια τέτοια είναι και η αξιόλογη “Ιστορία του Γυμνασίου της Καντάνου” (φωτ. 2), που συντάχθηκε και εκδόθηκε πρόσφατα από τους μαθητές (Γ’ Γυμνασίου) και τους καθηγητές του ομώνυμου σχολείου (2015).
