– Ο ΙΟΥΛΙΟΣ στο γύρισμά του είναι φορτωμένος από γιορτές: Μαρίνας Μεγαλομάρτυρος (17), Προφήτου Ηλία (20), Χριστίνης Μεγαλομάρτυρος (24- αλλά και γιορτή δημοκρατίας!), Κοίμηση Αγίας Αννας (25), Παρασκευής οσιομάρτυρος (26), Παντελεήμονος μεγαλομάρτυρος (27) κ.ά. Είναι ο μήνας που τα φερώνυμα ξωκκλήσια σε όλη τη χώρα πανηγυρίζουν και οι άνθρωποι παίρνουν μια ανάσα δροσιάς, κατάνυξης, ζωντανής επικοινωνίας και… προμνημονιακής ξενοιασιάς. Στα Χανιά είναι χάρμα Θεού μια άνοδος, ας πούμε, στον Προφήτη Ηλία (στους Τάφους των Βενιζέλων) όπου και το εκκλησάκι του προφήτη Ηλία: αριστουργηματικό (φωτ. 1) και κομψοτέχνημα στην κατασκευή του, πνιγμένο μέσα στα πεύκα και την καθαριότητα. Επιπλέον, έχει κανείς και μια πανοραμική θέα των Χανιών, ως ανταμοιβή. Ποιος να αρνηθεί τέτοια “δώρα”;
– Η ΟΔΟΣ Τζανακάκη είναι η πιο πολυάνθρωπη της πόλης (φωτ. 2). Να είναι όμως καλοκαίρι, μέσα στη λαύρα της ζέστης του Ιούλη, με τα μαγαζιά ανοιχτά, και τα έργα στο δρόμο σε παρατεταμένη… εξέλιξη και σκόνη, δεν νομίζουμε ότι είναι η καλύτερη εικόνα του κέντρου των Χανίων που προσφέρουμε στους επισκέπτες, αλλά και τους κάτοικους της πόλης. Δεν θα έπρεπε τέτοια έργα να προγραμματίζονται νωρίτερα, ώστε να μη συμπίπτουν με την τουριστική περίοδο;