» Η έκρηξη βίας που παρατηρείται σε όλο τον κόσμο (ακόμη και στην Ελβετία!) ξεκινά -κατά τη γνώμη μας- κυρίως από λόγους οικονομικούς, δευτερευόντως δε από λόγους ιδεολογικούς. Η βία συνήθως συμβαδίζει με την κρίση και τη φτώχεια. Εμείς δυστυχώς γνωρίζουμε -και στα Χανιά- εδώ και 5 χρόνια, και την κρίση και την καταστροφή: οι καταστροφές δημόσιας περιουσίας -αλλά και ιδιωτικής- δεν σπανίζουν (φωτ. 1). Απομεινάρι μιας “επαναστατικής επιδρομής” είναι ο κάλαθος αχρήστων, αλλά και η πινακίδα της τροχαίας, πεσμένα στο πεζοδρόμιο της πλατείας Κολοκοτρώνη…
Υπέροχο δώρο του Δεκέμβρη σε όλους μας, ο κυριακάτικος ήλιος της 14/12: Στην πόλη ο κόσμος βγήκε στο λιμάνι να αποθηκεύσει θαλπωρή και φως, ενώ και αρκετά μαγαζιά άνοιξαν… Μια βόλτα πιο έξω, όπως στο Κολυμπάρι, είναι απολαυστικότερη αφού εμπεριέχει θέα με ανοιχτούς ορίζοντες, τη χειμωνιάτικη φύση, την έξοδο, το βάδισμα, την αναψυχή. Αυτό που κάνει εντύπωση παντού είναι η δίψα για ζωή (φωτ. 2). Παραμερίζοντας ασφυχτικούς βράχους, αντίξοες καιρικές συνθήκες, κρίσεις και μνημόνια, τα φυτά του Θεού επιβιώνουν. Κάπως έτσι δεν είμαστε κι εμείς;