-Γλυκό που είναι το σούρουπο στο παλιό λιμάνι! Να’ ναι και μέρα σχόλης, ώστε η απόλαυση να είναι διπλή. Τα χρώματα, η άνοιξη με την ευχρωμία της, που λεει να έλθει και δεν έρχεται επειδή ένα αιφνίδιο ψιλόβροχο ή ένα μπουρίνι τη διώχνει… Και πιο πολύ εκείνη η προσμονή ανόδου της θερμοκρασίας που θα επιτρέψει το ξεπόρτισμα από τις πόλεις στα χωριά και τις παραλίες. Υπομονή… Ίσως, όταν επιτύχουμε την τελική αξιολόγηση του 3ου μνημονίου να έλθει και η σταθερότητα του καιρού! Ποιος ξέρει; Για την ώρα, αρκεί το ευφρόσυνο βλέμμα (φωτό, 1) εκεί που δύει ο ήλιος και παίρνει μαζί του σιγά σιγά τα χρώματα και τα προβλήματα της ημέρας. Αύριο είναι μια άλλη μέρα…
-Ποιος να το φανταζόταν πως θα είχε και άλλη χρήση το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των Λαών; Είναι που είναι νεκρό τον περισσότερο χρόνο, ο άλλος σκέφτηκε, «με τέτοια λιακάδα, γιατί να μην απλώσω τη μπουγάδα μου εδώ; (φωτό, 2). Κι εδώ που τα λέμε, με τέτοια εγκατάλειψη, γιατί το Πάρκο να μην είναι «δια πάσαν χρήσιν»;
