Οικονομία και πολιτική

Αν μας μαθαίνει κάτι επιπλέον το Brexit (ή, αργότερα ένα πιθανό δικό μας Grexit) είναι ότι η οικονομία μεν έχει παγκοσμιοποιηθεί, ενώ η πολιτική παραμένει «κλειστή», ως μια εθνική διαδικασία. Αυτή η αποσύνδεση οικονομίας – πολιτικής έχει δημιουργήσει την αίσθηση στον απλό πολίτη ότι η δημοκρατία -δηλαδή η βούληση του δήμου (=του λαού)- έχει υπονομευθεί. Και μέχρι ενός σημείου, αυτή την υπονόμευση τη ζήσαμε κι εμείς έντονα στα 6 χρόνια της οικονομικής κρίσης και τη ζούμε ακόμη.
Σε ένα τέτοιο αμφισβητούμενο και κρίσιμο περιβάλλον, η επιρροή γίνεται μοναδικός σκοπός των λαϊκιστών: φάνηκε ξεκάθαρα στο δικό μας δημοψήφισμα (2015), όπως και στο αγγλικό. Οι λαϊκιστές, ευαγγελίζονται την αλλαγή των πραγμάτων, την οποία όμως μόνον αυτοί είναι ικανοί να φέρουν – και μόνο μέσω της καταστροφής. Και είναι αυτό που τους δίνει… αξιοπιστία, έστω κι αν δεν πιστεύουν και οι ίδιοι στην πραγμάτωση των λεγομένων τους!
Ανέκαθεν σε κρίσιμες περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας οι δημεγέρτες και δημαγωγοί έσπερναν την αμφιβολία για το εκάστοτε υπάρχον καθεστώς, το οποίο δεν μπορούσαν να ανατρέψουν με άλλα μέσα παρά μόνο με την πειθώ των λόγων τους. Τα έχει αυτά η ιστορία…