1. ΚΑθΕ οικονομική θεωρία φιλοδοξεί να λύσει τα τρέχοντα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργεί η ροή της Ιστορίας… Ας πούμε, στην εποχή μας, το σοβαρότερο πρόβλημα είναι ο αχαλίνωτος καπιταλισμός με τη συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου σε ολοένα λιγότερα χέρια. Τι προκαλεί την εξαχρείωσή του; Σίγουρα η απληστία του που τρέφεται από τις αιώνιες κοινωνικές ανισότητες, τις τεχνητές οικονομικές κρίσεις (φούσκες), τις αδικίες στην κατανομή του πλούτου, την ασύδοτη εκμετάλλευση της ενέργειας, την ανεργία που φέρνει τη μιζέρια, τη μόλυνση του περιβάλλοντος κ.ά. Ή μήπως ένα μίγμα όλων των παραπάνω;
ΥΠΑΡΧΕΙ λύση; Ναι! Η ανατροπή του καπιταλισμού. Πώς; Ή, με “λαϊκή” επανάσταση εκ των κάτω (κομμουνισμός) ή με αλλαγή του κοινωνικού συστήματος και τη δημιουργία νέων συνθηκών ή με κοινωνικά μέτρα υπέρ των ασθενέστερων οικονομικώς (σοσιαλ-δημοκρατία) ή με τη δημιουργία μιας άλλης εναλλακτικής κυβερνητικής (αλληλεγγύη, κοινοβιοτισμός) κ.λπ. Πολλοί ισχυρίζονται πως το βασικό πρόβλημα κάθε κρίσης είναι αυτό καθαυτό το κράτος που είναι καταπιεστικό, γραφειοκρατικό, ασφυκτικό, ακριβό, αναποτελεσματικό κ.λπ. Γι’ αυτό πρέπει (!) να καταργηθεί (αναρχικοί κ.ά.). Αν δε ο εχθρός είναι εξωτερικός όπως οι «αλλοεθνείς», τότε πρέπει να απωθηθεί βίαια (εθνικιστές, τοπικιστές, ρατσιστές, αντιμετανάστες κ.ά.).
2. OΙ πολιτικές ιδεολογίες προκύπτουν κυρίως μετά από μεγάλες αιματηρές δοκιμασίες της ανθρωπότητας. Γεννιούνται ως φιλοσοφικές θεωρίες και πραγματώνονται «διά της βίας», όταν υιοθετούνται από ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες. Επιτυγχάνουν δε ευκολότερα όταν υπάρχει και πρόσφορο έδαφος στον λαό (φασισμός, δικτατορία του προλεταριάτου, ναζισμός, στρατιωτικά πραξικοπήματα (χούντα) κ.λπ.). Όμως, οι φιλόσοφοι απλά ερμηνεύουν τον κόσμο, ενώ αυτό που ενδιαφέρει τον απλό άνθρωπο είναι ν’ αλλάξει αυτός ο κόσμος! Κάθε θεωρία δοκιμάζεται στην “πράξη”. Υπάρχουν όμως και θεωρίες (ελάχιστες) που άλλαξαν τον κόσμο χωρίς αιματηρές συγκρούσεις. ΣΗΜΕΡΑ, καλώς ή κακώς, οι μεγάλοι Οικονομολόγοι του κόσμου -και με βραβεία Νόμπελ- έχουν την ισχύ που είχαν άλλοτε οι πολιτικοί φιλόσοφοι. Δεν έχουν όμως οπαδούς εκείνους τους πολιτικούς οι οποίοι να πείθουν και τους λαούς τους…
