Οικονομική ασφυξία -εργασιακή ανασφάλεια

Σε καθεστώς οικονομικής ασφυξίας διαβιούν τα ελληνικά νοικοκυριά αδυνατώντας να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και χωρίς να έχουν καμία ελπίδα ανάκαμψης ούτε προσδοκίες για καλύτερες μέρες.
Πάνω από ένα στα τρία νοικοκυριά δηλώνει ότι ζει με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα κάτω των 10.000 ευρώ και το 70% αναμένει επιδείνωση της κατάστασής του φέτος σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας της ΓΣΕΒΕΕ για την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών το 2015.
Η εικόνα στο Ρέθυμνο δεν διαφοροποιείται από τα δεδομένα της συγκεκριμένης έρευνας, με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Γιώργο Νικολιδάκη να τονίζει ότι η απλήρωτη, ανασφάλιστη και “δοκιμαστική” εργασία ευδοκιμούν, ενώ οι εποχικά εργαζόμενοι που αυτήν την περίοδο καταθέτουν τις αιτήσεις επαναπρόσληψής τους, ζουν σε καθεστώς εργασιακής αβεβαιότητας.
«Η κατάσταση είναι άσχημη, οι εργαζόμενοι δουλεύουν 3ωρα και 4ωρα, όλοι ψάχνουν να βρουν επιδοτούμενες θέσεις και προγράμματα. Η κατάσταση είναι χειρότερη απ’  ότι την περιγράφει η έρευνα», σημείωσε ο ίδιος.
Eνα μεγάλο ποσοστό ρεθυμνιωτών απασχολείται στον τουριστικό τομέα και αυτήν την περίοδο κορυφώνεται η κατάθεση αιτήσεων επαναπρόσληψης. Ωστόσο, η εικόνα που περιγράφει ο κ. Νικολιδάκης είναι ανθρώπων που έχουν χρόνια εμπειρίας, αλλά αισθάνονται αβεβαιότητα, γιατί οι τουριστικές επιχειρήσεις προτιμούν νέους που θα τους πληρώσουν με λιγότερα χρήματα. Επιπλέον ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου υποστηρίζει πως υπάρχουν επιχειρήσεις που βάζουν «το μαχαίρι στοn λαιμό» των εργαζομένων, εξαναγκάζοντάς τους να δεχθούν μειώσεις μισθών, αλλιώς τους δείχνουν την πόρτα της εξόδου από την επιχείρηση. «Aλλο μισθολόγιο έχουν οι παλιοί, άλλο οι νέοι. Αν μια επιχείρηση προσλάβει άτομα κάτω των 25, σύμφωνα με τους νέους νόμους θα τους δώσει λιγότερα χρήματα.
Eτσι οι άνθρωποι που έχουν προϋπηρεσία αισθάνονται ανασφάλεια. Ειδικά οι άνω των 40 κινδυνεύουν να μείνουν στα αζήτητα. Υπάρχει καταπίεση από τους εργοδότες, μειώνονται οι μισθοί κάτω από το τραπέζι και εκβιάζονται να δεχθούν τη θέση με λιγότερα χρήματα ή μειωμένο ωράριο αλλιώς τους λένε να φύγουν. Υπάρχουν περιπτώσεις που υπογράφουν σύμβαση για τετράωρη απασχόληση και δουλεύουν 10 – 12 ώρες», σημειώνει ο κ. Νικολιδάκης. Ο ίδιος τονίζει ότι δεν καταγγέλλονται τέτοια περιστατικά διότι «ο κύκλος είναι στενός, η κοινωνία μικρή και οι άνθρωποι φοβούνται διότι δεν θα ξαναβρούν δουλειά».
Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου υπογραμμίζει όμως, ότι εφόσον όλοι υποστηρίζουν ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας, θα έπρεπε να στηριχθεί, να μπουν κανόνες και να αντιληφθούν οι ίδιοι οι επαγγελματίες το κακό που κάνουν στον τουρισμό, όταν προσλαμβάνουν νέους ανειδίκευτους ή άσχετους με το επάγγελμα.
«Δε λέω ότι δεν πρέπει να προσλαμβάνουν νέους, αλλά αυτοί θα πρέπει να μπαίνουν στη δουλειά μαζί με τους έμπειρους. Αλλιώς η παροχή υπηρεσιών θα είναι κακή, οι επισκέπτες θα φεύγουν απογοητευμένοι και το τουριστικό μας προϊόν θα δυσφημίζεται», είπε χαρακτηριστικά.