Έφηβο λέγανε παλιά κάθε δεκαοκτάρη.
Νέο εθεωρούσανε τον εικοσιπεντάρη
και γέρο τον ταλαίπωρο τον τριανταοκτάρη*
Κι ήρθε ο Ζαμπέτας και έκανε νέο τον πενηντάρη,
τσαχπίνη , θαλερότατο , με λεβεντιά και χάρη.
Λίγο μετά ο ποιητής με ανακατατάξεις
τα πάνω κάτω έφερε στις ηλικιοτάξεις :
Έφηβο ανακήρυξε τον πενηνταπεντάρη.
Νέο τον εξηντάχρονο μέχρι εβδομηντάρη.
Μεσόκοπο τον υγιή μέχρι ογδονταπεντάρη
και γέρο πάνω από κει μέχρι εκατοπενηντάρη.
Τις πενηντάρες τσι’ καμε δύο εικοσιπεντάρες
τις εξηντάρες τσι’ χρισε τις πρώτες γκομενάρες
κι αρχόντισσες και γόησσες όλες τις ογδοντάρες.
Και όταν τ’ άναψε φωτιές …η Δροσιά η ογδοντάρα
της άλλαξε το όνομα · τη βάφτισε …Σαχάρα …
*Το 1938 η εφημερίδα Εστία των Αθηνών εγραψε την παρακάτω είδηση που έμεινε ιστορική : Ιππήλατος άμαξα παρέσυρε και εφόνευσε στην οδό Σταδίου τριάκονταοκτούτιν γέροντα .
