Δεν είναι δύσκολο να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα που τιτλοφορεί το σημερινό σημείωμα της στήλης. Αρκεί απλά και μόνο να παρακολουθήσει εκφάνσεις και εκδηλώσεις του συλλογικού μας βίου από την ίδρυση του Ελληνικού κράτους και μετά!
Δεν χρειάζεται όμως να ανατρέξει τόσο παλιά. Η περίοδος της κρίσης που διάγουμε τα τελευταία χρόνια του δίδει πλείστα όσα στοιχεία για να καταλήξει κανείς στο ασφαλές αυτό συμπέρασμα.
Μας πήρε κάτι παραπάνω από έξι χρόνια για να απομακρύνουμε από την αρχή, με τον πιο ευγενικό μάλιστα τρόπο, τα κόμματα που μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι.
Και μάλιστα αφού, εμείς οι αφελείς, τους δώσαμε πρώτα την ευκαιρία, στη διένεξή μας με τις διεθνείς μεγαλοτράπεζες, τα funds και τις αγορές, να βάλουν ένα διεθνή τραπεζίτη να διαφεντέψει τα συμφέροντά μας. Αφέλεια ή παλαβομάρα;
Και σαν να μην έφτανε αυτό, πιστέψαμε ότι «κάθε εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα…» μπορεί να ανανήψει και να αποκαθαρθεί και έτσι εξαγνισμένη να ξανακυβερνήσει για να αποκαταστήσει τις αδικίες και να εξιλεωθεί από τα όσα διέπραξε σε βάρος του λαού της. Οποία αφέλεια! Όχι μόνον τους ψηφίσαμε, αλλά τους θαυμάσαμε κιόλας που υπερέβησαν τις «προαιώνιες» και «αγεφύρωτες» ιδεολογικές διαφορές που τους χώριζαν για το καλό της πατρίδας!
Κάτι συμβαίνει! Κάποια αισθητήρια μέσα μας, κάποια βασικά της προσωπικότητάς μας έχουν αμβλυνθεί! Δεχόμαστε να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας οι άνθρωποι που υπέγραψαν τον υπερδανεισμό της χώρας, που συνέπραξαν με τους «εταίρους» μας στην αποψίλωση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας, που πρωτοστάτησαν ή υπέθαλψαν την κατασπατάληση ή καταλήστευση των δανείων. Αυτοί, όχι μόνο δεν παραπέμφθηκαν στη Δικαιοσύνη, αλλά –εμείς οι αιώνιοι αγαθοί- σεβόμαστε ακόμα και σήμερα τους νόμους αυτοαμνήστευσης που οι ίδιοι ψήφισαν.
Ακόμα, σκεφθείτε πόσο μας προβλημάτισε σαν λαό –αφού τόσο πολύ το συζητήσαμε και χωριστήκαμε σε συμφωνούντες και διαφωνούντες- το θρασύτατο και ενοχικό απόφθεγμα του κου Πάγκαλου ο οποίος ανέκραξε: «όλοι μαζί τα φάγαμε», και πέστε μου αν ο τίτλος του σημειώματος δεν είναι δικαιολογημένος!
Και φτάνουμε στις εκλογές του Γενάρη και στο δημοψήφισμα του Ιούλη. Τι εντολή δώσαμε και επαναλάβαμε προς επιβεβαίωση στην Κυβέρνηση, με τον πιο σαφή μάλιστα τρόπο; «Όχι στα Μνημόνια, όχι στη συμφωνία Γιούνγκερ αλλά πάση θυσία παραμονή στο Ευρώ»! Μα ακριβώς τα Μνημόνια είναι η θυσία –ατελέσφορη κατά τη γνώμη μου- που σου ζητούν για να μείνεις στο Ευρώ. Θα μπορούσε άλλος, από ένα παλαβούτσικο, να δώσει μια τέτοια αντικρουόμενη και αυτοαναιρούμενη εντολή; Και ο Τσίπρας την εκτέλεσε κατά γράμμα. Έφθασε τα πράγματα στα άκρα προκειμένου να αποφύγει τα Μνημόνια και όταν είδε ότι χάνει το Ευρώ, αποδέχθηκε «πάσα θυσία». Ό,τι ακριβώς του είπαμε! Τι παράπονο έχουμε λοιπόν!
Τώρα δες μας και καμάρωσέ μας στις παραλίες με τον Freddo Cappuccino ανά χείρας! Χωρίς να διανοούμαστε –ούτε μάλλον θέλουμε να το διανοηθούμε- τι κάρβουνα ανάβουν για τον ποπό μας τα νομοθετήματα που θεσπίζονται καλοκαιριάτικα, την ώρα που εμείς δροσίζουμε τα πόδια μας στις όμορφες παραλίες μας! Όμως ο λογαριασμός έχει ταχυδρομηθεί και καταφθάνει οσονούπω!
Θυσίες, μιζέρια, δυστυχία και πόνος θα συνεχιστούν και θα ενταθούν για όγδοη χρονιά. Εντελώς άσκοπα. Είχαμε την ατυχία να αποτελέσουμε τον πιο αδύναμο κρίκο στα αλυσιτελή παιχνίδια του καπιταλισμού και των αγορών, την ώρα που ένα θνησιγενές τεχνητό νόμισμα, το Ευρώ, πνέει τα λοίσθια.
Στο δημοψήφισμα του Ιούλη πολλά ελέχθησαν από όλους. Όμως, την πιο σοβαρή θέση, κατά τη γνώμη μου, πήρε ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είπε: Η έξοδος από το Ευρώ σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομίας, θα είναι μια ανείπωτη συμφορά. Η έξοδος από το Ευρώ είναι η λύση, αλλά μόνο υπό συνθήκες επιστημονικού κεντρικού προγραμματισμού της οικονομίας.
Όμως ο νεοέλληνας της κρίσης, που ζει με το άγχος να βγάλει τη μέρα και δεν γνωρίζει τι του ξημερώνει αύριο, τα εξορκίζει αυτά και φτύνει στον κόρφο του, γιατί θέλει να είναι ελεύθερος να ονειρεύεται ότι μπορεί κι αυτός να γίνει Βαρδινογιάννης ή ακόμα καλλίτερα Ωνάσης και γιατί όχι Σόρος. Να γίνει, βρε αδερφέ, κι αυτός μια των ημερών «οι αγορές». Τόσο παλαβούτσικος!
(*) Δρ. Μηχανικός τ. Δ/ντής ΔΕΔΔΗΕ Α.Ε.
Όλα τα δημοσιευμένα κείμενα της στήλης μπορείτε να τα βρείτε στο http://www.haniotika-nea.gr/author/koufakis/
