Σαν έρθεις φίλε να με βρεις δεν θα μαι εγώ στην Κρήτη,
θα μαι ταξίδι μακρινό εις την Θεσσαλονίκη
Εις τ’ Ακρωτήρι σαν περνώ θα πάω να δώσω όρκο,
στον Βενιζέλο θε να πω πως δεν θα τον προδώσω
Ξύπνα να δεις πολιτικούς που έχει η Ελλάδα,
με τι δειλία την πουλούν και δίνουνε τα πάντα
Μακεδονία μου γλυκιά πάνε να σε αφανίσουν
και το όνομα σου θέλουν στους ξένους να χαρίσουν
Σε ποια Ελλάδα βρίσκεστε; ποια τα ιδανικά σας;
Τι θα διδάξετε πέστε μου αύριο στα παιδιά σας;
Τη μια την κατακλέβετε την αλλά την πουλήτε
θα έρθει η ώρα κι η στιγμή που θα τιμωρηθείτε
Να ενωθούμε οι Έλληνες και όλοι οι πολιτικοί μας
να μην αφήσουμε εχθρούς να πάρουνε τη γη μας
Γιατί θα έρθει η στιγμή θα γράψει η Ιστορία
και αλίμονο σε όποιο δικαστή για κάθε προδοσία
Αφήστε τους λόγους τους πολλούς και έργο πια να κάνετε
και το όνομα σας αθάνατο να γράψουν σα πεθάνετε
Είμαι πολύ λυπημένη…
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
