Ημέρα Διαδικτύου (2/5)

ΔΕΝ θα μπορούσε να λείψει από το ημερολόγιο των διεθνών γιορτών! Από την πρώτη στιγμή της διάδοσής του, το Διαδίκτυο (Internet) ενόχλησε τις κάθε είδους εξουσίες που προσπάθησαν, επί ματαίω, να το ελέγξουν. Δύσκολο, διότι τεχνολογικά ο έλεγχός του είναι αδύνατος.
ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν μπόρεσε να λογοκρίνει το περιεχόμενο του Internet – ούτε καν οι ΗΠΑ. Το μόνο που μπορεί να ελεγχθεί είναι η πρόσβαση σ’ αυτό. Αλλά το «γκρέμισμα» του διαδικτύου το κάνουν καθεστώτα όπως η Βόρεια Κορέα, η Κίνα και το Ιράν…
ΚΑΙ ενώ το διαδίκτυο θεωρήθηκε -και είναι- ένα ευλογημένο «εργαλείο» για επικοινωνία ή πληροφόρηση, τελευταία με τις εκλογές σε μεγάλες χώρες (ΗΠΑ, Γαλλία), κατηγορήθηκε ότι «χαλιναγωγήθηκε» από ανεξέλεγκτους φορείς, προς επηρεασμό των ψηφοφόρων!
ΕΤΣΙ, το Facebook, πριν τις γαλλικές εκλογές και μετά το σκάνδαλο με τις αμερικανικές, διέκοψε τη λειτουργία 30.000 λογαριασμών, σε μια προσπάθεια να καταστείλει το σύστημα παραπληροφόρησης. Η εταιρεία δήλωσε πως «η μεγαλύτερη της προτεραιότητα είναι αρχικά να αφαιρέσει ύποπτους λογαριασμούς, οι οποίοι ανεβάζουν μεγάλο αριθμό αναρτήσεων και έχουν μεγάλο κοινό». Πιο απλά, ο ανύποπτος «επισκέπτης» ή «μόνιμος ένοικος» του διαδικτύου αδυνατεί να αντιληφθεί πότε μια είδηση είναι αυθεντική και πότε κατασκευασμένη (fake). Με όλες τις συνέπειες για τη ζωή του!
ΣΤΗΝ εποχή μας μαθαίνουμε πως «ο πρώτος και απλούστερος τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται το Facebook από διάφορους ενεξέλεγκτους φορείς και οργανώσεις «για τα δικά τους συμφέροντα», είναι η εξάπλωση του περιεχομένου που τους αφορά (βιβλία, φάρμακα-ναρκωτικά-σεξ, ακραίες θρησκευτικές ή πολιτικές ιδεολογίες, επιρροή μαζών κ.ά). Ένας δεύτερος τρόπος, σύμφωνα πάντα με τις σχετικές ειδήσεις, είναι η συλλογή πληροφοριών για ανθρώπους για τους οποίους θέλουν να μάθουν περισσότερα, και ο τρίτος είναι η δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών με στόχο την ενίσχυση μιας συγκεκριμένης πολιτικής θέσης και την αμφισβήτηση της εγκυρότητας και ακεραιότητας αντίπαλων θέσεων.
ΚΑΘΕ νέα τεχνολογία, λοιπόν, έχει δυο όψεις: την καλή, δημιουργική και «αθώα», και την κακή, «πονηρή» και επιζήμια που αγνοούμε συνήθως.