Η ΒΙΑ είναι διάχυτη στη φύση και γύρω μας. Υπάρχει η φυσική βία στον ζωικό κόσμο για την επιβίωση των ειδών, η οποία όμως υπακούει στην οικονομία της ίδιας της φύσης.
ΣΤΙΣ ανθρώπινες κοινωνίες, η βία έχει ποικίλες μορφές: εγκληματική, (μονοπωλιακή) κρατική, πολιτική (με τα κόμματα), οικονομική (μνημόνια, embargo), παθολογική (ανάμεσα σε άτομα), λεκτική που καταλήγει όχι σπάνια σε σωματική, εργασιακή, σεξουαλική κ.λπ. Η ενδοοικογενειακή βία συνήθως έχει ως θύματα τα παιδιά και τις γυναίκες…
ΣΗΜΕΡΑ, η στατιστική της βίας κατά των γυναικών είναι θλιβερή: Εχει αποδειχθεί -σε παγκόσμιο επίπεδο- πως 1 στις 3 γυναίκες, κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της. Επίσης, 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού, ενώ και ένα ποσοστό περί το 40% με 50% των γυναικών στην Ε.Ε. επισημαίνει πως έχει δεχθεί κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
ΣΕ Ο,ΤΙ αφορά τη χώρα μας, σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ (23/11): «Βάσει των στατιστικών στοιχείων που έχουν προκύψει από έρευνες, ποσοστό 70%-75% των θυμάτων σε περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι γυναίκες». Αυτά τόνισε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αστυνόμος β’ (προϊστάμενος του γραφείου ενημέρωσης δημοσιογράφων Θεσσαλονίκης) κ. Χρ. Δημητρακόπουλος. Πρόσθεσε δε ότι, την περίοδο 2014-2018, ένα ποσοστό 66,32% των θυμάτων αφορά γυναίκες.
Αυξημένη κατά 34,45% είναι και η ενδοοικογενειακή βία πανελλαδικά από το 2014-2018.
ΒΕΒΑΙΑ, οι αριθμοί στις στατιστικές είναι ψυχροί και δεν αποδίδουν την πραγματικότητα η οποία είναι συνήθως πιο δραματική. Είναι όμως ενδεικτικοί του γεγονότος ότι η βία κατά των γυναικών, αντί να ελαττώνεται (“ισότητα των δύο φύλων”), παρουσιάζει αυξητική τάση. Κι αν για κάτι τέτοιο πολλοί ως αιτία θέλουν την παρατεταμένη κρίση, το γεγονός και μόνον ότι υπάρχουν άνθρωποι που “λύνουν” τα (οποιαδήποτε) προβλήματά τους με τη βία εις βάρος πιο αδύναμων (παιδιά, γυναίκες), δεν περιποιεί ιδιαίτερη τιμή στο ανθρώπινο γένος. Η βία δεν είναι επιχείρημα. Είναι αδυναμία…