Άλλοι μαδούν τις μαργαρίτες……και άλλοι τις πίνουν για να ξεχάσουν
Αισίως, περάσαμε στην τέταρτη εβδομάδα από την ημέρα που το κουαρτέτο μας κούνησε το μαντήλι. Μπορεί ο καθημερινός Τύπος να το μνημονεύει συνεχώς, όμως η επιστροφή του μοιάζει ακόμη μακρινή.
Πρόσφατα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναγνώρισε το βάρος που σηκώνει η χώρα μας ταυτόχρονα με το προσφυγικό και την αξιολόγηση. Κάτι που μπορεί να σημαίνει πολλά ή μπορεί και να μην σημαίνει τίποτε.
Από τα όσα, πολλά, που γράφονται τις τελευταίες ημέρες στον διεθνή Τύπο, φρονώ πως υπάρχει ένα σημείο που θα πρέπει να κρατήσουμε.
Οι αναφορές των Γερμανών του Der Spiegel περί χρεοκοπίας εντός Μαρτίου, μόνο τυχαίες δεν είναι. Αλλωστε, όσων αφορά τους κινδύνους συμφωνεί μαζί τους και το Δ.Ν.Τ. Όπως και ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης, που μιλάει για κίνδυνο νέου κύκλου οικονομικής αστάθειας.
Ο Μάρτιος έρχεται με φόρα και με αρκετές οικονομικές απαιτήσεις από την Ελλάδα.
Συνεπώς, εάν η αξιολόγηση δεν κλείσει… εχτές, τότε στο ήδη εκρηκτικό κλίμα θα προστεθούν μπόλικες εύφλεκτες ουσίες. Και το μόνο που θα χρειάζεται θα είναι μία σπίθα.
Και αυτή την περίοδο είναι πολλοί που παίζουν με τα σπίρτα…
********
Το προσφυγικό ως καιρικό φαινόμενο – Πέρα από την Κομισιόν… βρέχει
Σχέδιο εκτάκτου ανάγκης, λέει η Κομισιόν, πως εκπονεί, ώστε να αποφύγει την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Η Κομισιόν.
Τη στιγμή που ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν περάσει στην Ευρώπη μόνο το 2015 και περί τους 100.000 το έτος που διανύουμε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ακόμη βρίσκεται στη διαδικασία περισυλλογής και… σχεδιασμών επι χάρτου.
Πράγματι, την ώρα που δίχως υπερβολή γράφεται Ιστορία στην ευρωπαϊκή ήπειρο, οι τεχνοκράτες δεν αποδεικνύονται απλώς λίγοι και μικροί για τις περιστάσεις. Αποκαλύπτεται βίαια και με απόλυτο τρόπο πως το μόνο αντικείμενό τους είναι η οικονομική ένωση. Κανένα πολιτικό συνεκτικό σημείο.
Ένα πρόβλημα που έχει γιγαντωθεί εξαιτίας των χειρισμών ΚΑΙ της Ευρώπης, τόσο σήμερα όσο και τα προηγούμενα χρόνια, αντιμετωπίζεται περίπου ως… καιρικό φαινόμενο, με τους Ευρωπαίους να προσπαθούν να κάτσουν κάτω από κάποια “ομπρέλα”. Μόνο που ως ομπρέλα χρησιμοποιείται η χώρα μας.
Τελικά, φαίνεται πως το μόνο σχέδιο που έχει η Ευρώπη για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και της ανθρωπιστικής κρίσης είναι η αποφυγή της.
Με κάθε τρόπο και κάθε ευκαιρία…
********
Κάνε το όπως στην Ειδομένη – Οι φράκτες είναι καταδικασμένοι να πέσουν
Οι εικόνες που έκαναν τη Δευτέρα τον γύρο του διαδικτύου δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία προβολή του άμεσου μέλλοντος.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι πληροφορίες μιλούν για πάνω από 25.000 ανθρώπους εγκλωβισμένους στην ελληνική επικράτεια. Έχοντας μία εικόνα των “ροών” και της κατάστασης που επικρατεί, μάλλον το νούμερο αυτό είναι πλασματικό.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν έρθει για να μείνουν. Το ταξίδι τους έχει ακόμη πολλά μίλια. Και το μόνο που μπορούν να κάνουν οι φράκτες όπως των Σκοπίων είναι να τους καθυστερήσουν. Για λίγο μόνο…
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Το ζήτημα είναι πως, απ’ ό,τι φαίνεται, προτού περάσει η Ευρώπη στη φάση της αποδοχής και αντιμετώπισης της κατάστασης, θα πρέπει να ζήσει κάποιου είδους τραγωδία.
Η Ιστορία της “ζωής” της άλλωστε…
********
Από τη μία η αλληλεγγύη……και από την άλλη η μισαλλοδοξία
Την περασμένη εβδομάδα, στον χώρο υποδοχής προσφύγων στο Σχιστό, κρεμάστηκε στα κάγκελα μία γουρουνοκεφαλή, ένας σταυρός και μία επιγραφή με αναφορές στην ελληνική ορθοδοξία.
Μόλις προχθές, στα Γιαννιτσά, μέρος όπου οι ναζί εκτέλεσαν εκατοντάδες Έλληνες, τα δύο στρατόπεδα που προορίζονται για hot spot, παραδόθηκαν ολοσχερώς στις φλόγες.
Σε αρκετά σημεία της χώρας, ημέρα με την ημέρα, η φασιστική απειλή μοιάζει να ξαναζεί ημέρες του 2011. Μόνο που σήμερα κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει πως δεν γνωρίζει.
Στον αντίποδα, δεκάδες κουκκίδες στον ελληνικό χάρτη όπου άνθρωποι σπεύδουν να βοηθήσουν ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Από το υστέρημά τους, με τις δυσκολίες τους, μέσα στον προσωπικό τους εφιάλτη, διδάσκουν και διδάσκονται αλληλεγγύη.
Αυτή η μάχη είναι του καλού με το κακό. Και παρόλο που δεν πιστεύω στα παραμύθια, αυτή τη φορά το καλό θα νικήσει…
*λωτοφάγος