Η συμφωνία στον δρόμο με τις… λεύκες – Τυπικά και παράτυπα
Με μία συμφωνία η οποία, επιχειρεί μεν να λύσει το μεταναστευτικό πρόβλημα αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να ικανοποιεί τους πρόσφυγες κατέληξε η Eνωση με την Τουρκία.
Στόχος, όπως διεμήνυσαν οι ηγέτες, είναι να ελεγχθούν οι ροές και να χτυπηθεί το δουλεμπόριο. Και όπως δεν… διαμήνυσαν, να μην αντιμετωπίσουν οι χώρες της Eνωσης το πραγματικό πρόβλημα, που είναι και παραμένει τόσο o συνεχιζόμενος πόλεμος στη Συρία όσο και ο πραγματικός ρόλος της Τουρκίας.
Σε κάθε περίπτωση το πλήγμα που δέχεται η διαδικασία ασύλου και τα διεθνή κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν αφήνουν περιθώρια για κανενός είδους πανηγυρισμό. Και ειδικά απ’ τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου.
Η συγκρατημένη αισιοδοξία της Μέρκελ λέει πολλά.
Oπως και το γεγονός πως ήταν η πρώτη που έκανε λόγο ακόμα και για ενδεχόμενη αντικατάσταση του μοντέλου που μόλις συμφωνήθηκε…
********
Α-συλο – Πράγματι, ιστορική απόφαση…
Το κατά πόσο η συμφωνία αυτή θα αντιμετωπίσει την έκτακτη κατάσταση που έχει προκύψει στην Ελλάδα για δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, μένει να φανεί τις επόμενες ημέρες.
Εκείνο που ήδη φαίνεται όμως από τη συμφωνία, είναι πως το άσυλο για τους πρόσφυγες ουσιαστικά καταργείται. Αντικαθίσταται από ένα ιδιότυπο… αλισβερίσι, το οποίο καθιερώνεται προς τέρψιν των πιο ξενοφοβικών και ακραίων φωνών της Ευρώπης.
Παράλληλα, ο Ερντογάν μπορεί να συνεχίσει ανενόχλητος να έχει τους Κούρδους στο στόχαστρό του…
********
Υπερ-φόρτωση… Ασήκωτο, πολλαπλό φορτίο
Την ώρα που το… καρπούζι του προσφυγικού φορτώνεται για τα καλά υπό μάλης της χώρας, οι δανειστές σπεύδουν να φορτώσουν και το δεύτερο της εφαρμογής του προγράμματος. Μάλιστα αυτό το δεύτερο αποδεικνύεται εξόχως ενισχυμένο.
Το αφορολόγητο φαίνεται πως είναι η κορυφή του παγόβουνου. Μία χιονοστιβάδα φαίνεται πως πρόκειται να πλήξει την οικονομική ζωή του τόπου το επόμενο διάστημα.
Η κόντρα της κυβέρνησης με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ίσως κρύβει εξελίξεις. Αυτό θα φανεί από τη στάση των υπολοίπων εταίρων τις επόμενες ημέρες.
Πράγματι, οι ευθύνες που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση από το περασμένο καλοκαίρι είναι συγκεκριμένες και ρητές. Και δεν θα πρέπει να αλλάξουν.
Αυτό όμως δεν εμπόδισε ποτέ μέχρι σήμερα τους δανειστές να αλλάζουν τα συμφωνημένα. Γιατί να το κάνουν τώρα;
********
Ημέρα ντροπής – Η Δικαιοσύνη στα χειρότερά της…
Η απελευθέρωση του δολοφόνου του Παύλου Φύσσα σκορπά απογοήτευση και εξοργίζει το κοινό περί δικαίου αίσθημα.
Το γεγονός πως με την παρέλευση του δεκαοκτάμηνου της προφυλάκισης, ο Γιώργος Ρουπακιάς αφήνεται ελεύθερος, επιβεβαιώνει δύο θλιβερές πραγματικότητες.
Από τη μία, το γεγονός πως ο χώρος της Δικαιοσύνης, όχι μόνο έχει δραματικά κενά και πέφτει σε αδυσώπητες αντιφάσεις, αλλά σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται εξαιρετικά ανεπαρκής.
Από την άλλη, επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο πως η άνοδος της ακροδεξιάς και η αποθράσυνση των μελών της Χρυσής Αυγής τα τελευταία χρόνια, ουδόλως έχει ανησυχήσει τους κρατικούς λειτουργούς.
Γι’ αυτό και δυόμισι χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού η Δικαιοσύνη δεν έχει αποδοθεί και οι δράστες, ηθικοί και φυσικοί, κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας…
* λωτοφάγος
