Αυτό θα πει… παραιτηθείτε – Απλά μαθήματα οικονομίας.
Τις τελευταίες ημέρες, ένα νέο σήριαλ έχει κάνει την εμφάνισή του στη δημόσια σφαίρα.
Γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ, ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία, σχεδόν απαιτεί την υπαγωγή της στα σχετικά άρθρα του νόμου. Και την καταφέρνει.
Σύμμαχοί της, οι περί τους 15.000 εργαζομένους της που κρέμονται από την απόφαση, οι σχεδόν 3.000 προμηθευτές της, τα τουλάχιστον 2 δισ. ευρώ που απειλούν να εξαφανιστούν από την αγορά. Και βέβαια, όλοι εκείνοι που αδυνατούν να προβλέψουν τις όποιες παρενέργειες μίας τέτοιας χρεοκοπίας.
Κάποιος παρομοίωσε το μέγεθος της επαπειλούμενης καταστροφής για την ελληνική οικονομία, με την Lehman Brothers. Την τράπεζα που ξεκίνησε την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.
Αυτή είναι μια πιστή περιγραφή των μικρών και μεγάλων κρίσεων που σοβούν στα χρόνια μας στην ελληνική οικονομία. Εξαιρώντας, βέβαια, τις μικρές επιχειρήσεις, που και η οικονομική συγκυρία τις έχει πλήξει και η ζήτησή τους έχει καταβαραθρωθεί.
Πίσω από αυτούς τους πράγματι… λαβωμένους, κρύφτηκε (κι ακόμη κρύβεται) πληθώρα επιχειρηματιών που δεν έχουν κανένα απολύτως ουσιαστικό πρόβλημα. Απλώς, χθες συνέφερε να μείνουν Ελλάδα, σήμερα Ευρώπη και αύριο… Βουλγαρία!
Οι μόνοι σταθεροί, εμείς οι πολίτες, που συνεχίζουμε ακάθεκτοι να παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα και να μένουμε… κόκκαλο!
********
Εξαιρετικές ιδέες – Οποιος θέλει τους Ολυμπιακούς, να τους πάρει σπίτι του…
«Νομίζω είναι μια σπουδαία ιδέα για άμεση χρήση. Ξέρετε, στον βαθμό που πρόκειται να δημιουργήσει ζήτηση, η οποία είναι αυτό που απολύτως χρειάζεται αυτή η οικονομία, θα ήταν πολύ σπουδαίο. Το πώς θα συνδυαστεί η μία (μόνιμη) έδρα με την πολυμερή και πολυεθνική ελκυστικότητα που έχουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, είναι κάτι που πρέπει να μελετηθεί».
Ο ενθουσιασμός της Κριστίν Λαγκάρντ στο ενδεχόμενο να διοργανώνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Ελλάδα κάθε τέσσερα χρόνια, παραλίγο να παρασύρει κι εμάς. Και να ξεχάσουμε τη συμμετοχή της διοργάνωσης στην εκτίναξη του δημοσίου χρέους…
********
Αναμνήσεις – Θυμίζεις κάτι από κατοχή…
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, 1 στους 10 Ευρωπαίους βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας. Κοινώς, η μέση ανεργία στην Ευρώπη βρίσκεται στο 10%. Την ίδια ώρα, ένας στους τέσσερις Έλληνες αδυνατούν να μπουν στην αγορά εργασίας. Ένας στους τέσσερις πολίτες, είτε ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (μαζί με τις οικογένειές τους), είτε φυτοζωούν χάρη στο περιβάλλον τους είτε κάνουν δουλειές του ποδαριού για να εξασφαλίσουν τα βασικά.
Η ανεργία, ακόμα κι αν σε μερικά χρόνια αδυνατήσει, θα είναι αυτή που θα χαρακτηρίσει την εποχή που ζούμε τα χρόνια αυτά στην Ελλάδα. Το αποτύπωμά της δεν μένει μόνο επάνω στα πρωτοφανή ποσοστά. Περισσότερο μας μαθαίνει έναν τρόπο να ζούμε και να σκεπτόμαστε τα πράγματα, που θα πάρει καιρό να ξεχάσουμε. Είναι ο φόβος είναι η ανασφάλεια είναι η πλήρης απόγνωση.
Παλιά, το λέγανε «κατοχικό σύνδρομο». Και τώρα έτσι το λένε…
********
Θάνατος στην πληροφορία και καταδίκη για τον πληροφοριοδότη
Στην κοινωνία της ταχύτητας της πληροφορίας και της… συγκάλυψης, εκείνος που διακινεί την πληροφορία διώκεται και δεν είναι η πρώτη φορά. Στις σημερινές ειδήσεις, οι δύο άνδρες που αποκάλυψαν διεθνώς το σκάνδαλο της φοροαποφυγής με τα περιβόητα “LuxLeaks”, καταδικάστηκαν. Χρηματικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης με αναστολή. Ετσι, για να μην το ξανακάνουν… Διάβασα πρόσφατα πως, κάποιος υπουργός της Βρετανίας είπε κάποτε, ότι η φοροδιαφυγή με τη φοροαποφυγή χωρίζονται από τον… τοίχο της φυλακής.
Το πρόβλημα είναι πως ο τοίχος φυλακίζει την αποκάλυψη και όχι εκείνον που τη φοβάται. Αυτή είναι η παγκόσμια οικονομία τρία, σχεδόν, τέταρτα του αιώνα μετά από τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο.
* λωτοφάγος
