Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Στου κουφού την πόρτα – Οσο θέλεις διαδήλωνε…
Πάει πολύς καιρός από τις «ανάσες αξιοπρέπειας» που λάμβαναν χώρα σε διάφορες πλατείες της χώρας, με στόχο την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινής γνώμης και φυσικά, των δανειστών. Στόχος εκείνων των κινητοποιήσεων, να φανεί στους “έξω” πως η κοινωνία δεν αντέχει άλλο.
Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Η κοινωνία συνεχίζει να μην αντέχει. Ομως πλέον δεν αντέχει και να το τονίζει συνεχώς όσο και αν αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για την κάμψη των κοινωνικών αντιδράσεων.
Ωστόσο, δύο ημέρες μετά τα χημικά που έλαβαν ως απάντηση οι συνταξιούχοι που επιχείρησαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το Μέγαρο Μαξίμου και λίγο πριν την επανέναρξη της διαπραγμάτευσης για τα εργασιακά, η δήλωση του υπουργού Εργασίας αποτελεί πρόκληση.
«Ενθαρρύνουμε τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να ενισχυθούν οι θέσεις μας και για τα εργασιακά».
Πώς τον ενθαρρύνετε κύριε Κατρούγκαλε; Ψεκάζοντάς τον και διαβάλλοντας τον σε κάθε ευκαιρία ως “εγκάθετο”; Γιατί πράγματι κέρδος για την κοινωνία είναι ο κάθε άνθρωπος που είναι στον δρόμο διεκδικώντας τα δικαιώματά του.
Οταν όμως αντιμετωπίζεται με τέτοιον τρόπο από την Πολιτεία, πώς περιμένετε να τον σεβαστούν οι δανειστές;
**********
ΔυΝαΤές εκπλήξεις… Μήπως το Δ.Ν.Τ. έγινε… ΠΑΟΚ;
Από εκεί που τα έβλεπε… μαύρα, ξαφνικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρουσιάζει μία αισιοδοξία στην οποία δεν μας έχει συνηθίσει.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την… ενδιαφέρουσα στροφή του Ταμείου μέσα από την τελευταία έκθεσή του. Φυσικά, οι θέσεις του, τόσο για τις μεταρρυθμίσεις όσο και για το χρέος, παραμένουν ίδιες παρά τις προβλέψεις. Παράλληλα, βάζει στο κάδρο και την ανάγκη για πρόσθετα μέτρα.
Το καλό της υπόθεσης είναι πως συνεχίζει την πίεση για την απομείωση του χρέους. Το “κακό” είναι πως, με τις γερμανικές εκλογές να βρίσκονται καθοδόν μάλλον θα παραμείνει έξω από το πρόγραμμα, στο οποίο ακόμη δεν συμμετέχει.
Μαζί με κάθε άποψη περί απομείωσης χρέους…
********
Μαθήματα υποταγής – Δύο μέτρα… σιδηροδρομικά
Μόλις πριν λίγες εβδομάδες, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πουλήθηκε έναντι πινακίου φακής όπως ακριβώς πρόσταζε το τρίτο πρόγραμμα που επέβαλαν οι δανειστές. Την ίδια ώρα Γερμανοί και Γάλλοι δεν διστάζουν να ενισχύσουν με κρατικές επιδοτήσεις τις δημόσιες εταιρείες σιδηροδρόμων, υπό τον φόβο της κατάρρευσης.
Εύλογα θα πει κανείς πως η διαφορά της χώρας μας με τις δύο μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρωζώνης είναι προφανής. Εκείνοι που έχουν την οικονομική δυνατότητα δεν έχουν παρά να παρέμβουν.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ τα τελευταία χρόνια, απέκτησε… πεσκέσι αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε πρόστιμα από την Κομισιόν, ακριβώς για το γεγονός της κρατικής ενίσχυσης. Προφανώς, τα πρόστιμα διαγράφηκαν άμα τη πώλησή της στους Ιταλούς.
Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι θα έχουν κυρώσεις για αυτές τους τις παρεμβάσεις;
*********
Αχ… Ευρώπη – Δεν μυρίζεις όμορφα
Εάν κάποιος έκανε λόγο για κάποια χώρα που οι θρησκοληψίες, η αντίληψη περί της ελευθερίας της γυναίκας να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα της και ο σεβασμός στις επιλογές του καθενός και της καθεμίας δεν γίνεται σεβαστός διά νόμου, η πλειοψηφία του κόσμου θα έψαχνε στον χάρτη της Μέσης Ανατολής να βρει τον αφιλόξενο αυτόν τόπο.
Κανένας δεν θα μίλαγε για κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Του Διαφωτισμού, της Αναγέννησης και της προόδου.
Κι όμως, αυτή η χώρα είναι η Πολωνία. Οπου κατά χιλιάδες, εκατομμύρια, γυναίκες απαιτούν το δικαίωμα που ο νόμος τους αφαιρεί. Τους απαγορεύει την ελευθερία να αποφασίσουν εάν θέλουν ή όχι να τερματίσουν μία εγκυμοσύνη.
Δηλαδή, εν έτη 2016, στην πολιτισμένη Δύση, το κράτος συνεχίζει να έχει άποψη στην αυτοδιάθεση του ανθρώπου και να πιστεύει πως μπορεί να ορίζει τις επιλογές των πολιτών του.
Δυστυχώς, η Ευρώπη των… παραμυθιών και των βιβλίων Ιστορίας έχει πεθάνει. Μες το σκοτάδι είναι δύσκολο ακόμη να το διακρίνουμε.
Ομως στα σίγουρα τα χνώτα της μυρίζουν ήδη πολύ άσχημα.
* λωτοφάγος