Όποιος βιάζεται…
Δεν είναι η τρόικα
Θυμάστε μήπως, εκείνη την «περίεργη» συνομιλία που είχαν δώσει στη δημοσιότητα τα Wikileaks, όπου τα στελέχη του ΔΝΤ, Τόμσεν και Βελκουλέσκου, συζητούσαν πως θα οδηγήσουν την διαπραγμάτευση στο απροχώρητο, με σκοπό να περάσουν όλες τις θέσεις του Ταμείου; Παρά τις αγωνιώδης αλλά και αισιόδοξες δηλώσεις των περασμένων εβδομάδων για άμεση ολοκλήρωση της αξιολόγησης, αρχής γενομένης από το Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου (όπου «πάρθηκαν» αποφάσεις χωρίς την ολοκλήρωσή της) έως και σήμερα, οι διορίες παρατείνονται συνεχώς. Ο στόχος, προφανώς, να γίνει εφικτό για τους δανειστές να περιληφθούν στη συμφωνία οι απαιτήσεις τους. Απαιτήσεις που περνούν επάνω από τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, οδηγώντας σε ακόμα ένα… Grexit, αυτό της εξαίρεσης της Ελλάδας από τα ευρωπαϊκά εργασιακά κεκτημένα. Οι «παροχές Τσίπρα» έχουν μπει στο μικροσκόπιο κάθε εταίρου, παρά την αρχική έγκρισή τους από τους δανειστές, με το EuroWorking Group να αναμένεται να αποφανθεί σήμερα, προκειμένου να «ξεπαγώσουν» εκ νέου τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Με τούτα και με εκείνα, σύντομα θα πλησιάσουμε στις ημερομηνίες όπου οι «δόσεις» θα είναι ξανά το καθημερινό μας άγχος, ο εκβιασμός θα κορυφωθεί και η Βουλή, ξανά, θα αποφασίσει σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης. Οι εξελίξεις πλέον, επαναλαμβάνονται με συχνότητα μερικών μηνών, δίχως την παραμικρή πρωτοτυπία. Τι θα περιλαμβάνει, εάν έρθει, ο «έντιμος συμβιβασμός»
*******
Από την Τουρκία, στη Ρωσία, με αγάπη…
«Ήρθε το τέλος»
Το βράδυ της Δευτέρας επεφύλασσε ένα περιστατικό για το οποίο, κατά πάσα πιθανότητα, θα διαβάζουν τα παιδιά στα βιβλία της Ιστορίας στο μέλλον. Τουλάχιστον, από τις πρώτες στιγμές, μοιάζει για ένα τέτοιο. Η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη στην Άγκυρα έρχεται σε μια στιγμή που οι διεθνείς ισορροπίες είναι πιο διαταραγμένες από ποτέ. Η κρίση στη Συρία σωβεί, με το Χαλέπι να δημιουργεί αποτροπιασμό σε ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από τους άμεσα εμπλεκόμενους. Γι’ αυτό και την περασμένη εβδομάδα, οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης και της Ανατολής αναλώθηκαν σε ένα… blame game, επιρρίπτοντας η μία στην άλλη ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί. Στο μεταξύ, χιλιάδες άνθρωποι παραμένουν εγκλωβισμένοι στον πόλεμο που, όπως πάντα, στόχο έχει ποιος θα ελέγξει τα πετρέλαια και την διαδρομή του χρήματος. Λιγότερες από δύο εβδομάδες από το νέο έτος, και κάτι λιγότερο από έναν μήνα πριν αναλάβει ο Ντόναλντ Τραμπ τα ηνία των ΗΠΑ (και του πλανήτη), η κατάσταση μοιάζει κάτι παραπάνω από ζοφερή. Το μόνο που μπορεί να επιχειρήσει κανείς σε τέτοιες ώρες, είναι να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να προσπαθήσει να αναγνώσει τα γεγονότα στην πραγματική τους βάση. Ας ελπίσουμε πως οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, κυβερνητικές και αντιπολιτευτικές, θα σταθούν τουλάχιστον σήμερα, στο ύψος που οι περιστάσεις απαιτούν. Χριστούγεννα είναι, μια ευχή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν…
*******
Επιμελώς, χωρίς ενοχές
Και ενοχή εξ αμελείας
Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, κρίθηκε ένοχη για μία υπόθεση της, ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, που κόστισε στο γαλλικό Δημόσιο 400 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η γαλλική Δικαιοσύνη θεώρησε πως δεν χρειάζεται να της επιβληθεί κάποια ποινή, καθώς αναγνώρισε πως αυτό συνέβη από «αμέλεια». Οι ποινές που θα αντιμετώπιζε σε αντίθετη περίπτωση η Γαλλίδα, μπορούσαν να φτάσουν τον έναν χρόνο φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο 15.000 ευρώ. Ωστόσο, επαναλαμβάνω, το δικαστήριο αποφάσισε πως η Λαγκάρντ συγχωρείται… εξ αμελείας. Χωρίς περαιτέρω σχόλια, ας αναλογιστούμε τι συνέχεια θα είχε η ιστορία εάν στη θέση της βρισκόταν ένας οποιοσδήποτε Γάλλος, Έλληνας ή άλλης εθνικότητας, απλός πολίτης. Από εκείνους των… άλλων μέτρων και σταθμών.
* λωτοφάγος
