» Ταξιδεύοντας σε μία χώρα που συνεχίζει στον Γολγοθά παρά την Ανάσταση, αποκαθηλώνοντας τη γαλέρα των μνημονίων και των αμνημόνων
Σενάρια και ευσεβείς πόθοι
Ονειρα “γερμανικής νυκτός”
Για ακόμα μία φορά, ακόμα μία γερμανική εφημερίδα, αποκάλυψε ακόμα ένα “μυστικό σχέδιο” της νέας ελληνικής κυβέρνησης για εκλογές. Ακόμα μία… χρεοκοπία που δεν ήρθε.
Την ώρα που καταβάλλεται τεράστια προσπάθεια για να κλείσει η διαπραγμάτευση και οι πάσης φύσεως τρίτοι ζητούν τον περιβόητο “έντιμο συμβιβασμό”, το κλίμα συνεχίζει να τορπιλίζεται από όσους αρνούνται να δεχτούν την παραμικρή τους ήττα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα διανύει τον τρίτο μήνα της, η ατζέντα της προηγούμενης κυβέρνησης ήδη έχει μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας (sic), ο κόσμος συνεχίζει να υποστηρίζει το έργο της, αλλά ο διεθνής Τύπος συνεχίζει να κινείται σε ιστορικά χαμηλά. Αποκαλύπτοντας παράλληλα τον απογοητευτικό βαθμό ανεξαρτησίας του.
Οι εταίροι συνειδητοποιούν πλέον πως στις 25 Ιανουαρίου συντελέστηκε στην ηγεσία της χώρας αλλαγή μεγαλύτερη από όση υπολόγιζαν. Και δεν τους αρέσει καθόλου.
Γι’ αυτό και επιθυμούν να “τρέξει” ο χρόνος γρηγορότερα. Αλλωστε, δεν μπορούν να τον γυρίσουν πίσω…
********
Της Ζωής το λάστιχο
Ή ο ορισμός της παραπληροφόρησης
Ποτέ ξανά στα χρονικά του Τύπου, ηλεκτρονικού ή έντυπου, δεν υποστηρίχθηκε ξανά μια τόσο ανυπόστατη ιστορία όσο αυτή της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του περίφημου πλέον “βενζινά” της Αιδηψού, από τόσες πλευρές και με τόσο σθένος.
Εξηγούμαι. Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί μία ιστορία που ονοματίζει πρόσωπα και καταστάσεις, ενώ δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο “ενοχής” για τον όποιο πρωταγωνιστή; Ούτε καν κάποιο στοιχείο που να επιβεβαιώνει το συμβάν.
Το Διαδίκτυο χαρακτηρίζεται από μία υπερπληθώρα δημοσιευμάτων και ιστοσελίδων. Το ίδιο και τα κοινωνικά δίκτυα.
Κι εάν το τίμημα αυτής της ελευθερίας της έκφρασης πληρώνεται επιτρέποντας στον καθένα να υποστηρίζει ό,τι του… καπνίσει, χωρίς τεκμηρίωση και χωρίς επιβεβαίωση, ας είναι. Αλλωστε, είναι τα πρώτα, εφηβικά βήματα αυτά της ανθρωπότητας στον ηλεκτρονικό κόσμο. Θα έρθουν καλύτερες ημέρες.
Μέχρι τότε όμως, αυτό σημαίνει πως το βάρος πέφτει στον εκάστοτε αναγνώστη, ακροατή ή τηλεθεατή, που θα πρέπει κάθε πληροφορία να τη φιλτράρει υπεύθυνα προτού την αποδεχτεί ως πραγματικότητα.
Βαρύ φορτίο, συμφωνώ. Ωστόσο, το βάρος του πολίτη σε μία Δημοκρατία ποτέ δεν ήταν ελαφρύ. Από τα αρχαία χρόνια έως και σήμερα.
********
Ενημέρωσης αφέλεια
Σημεία των καιρών
Πριν λίγες εβδομάδες, ένα έγγραφο μίας δήθεν “νέας οδηγίας” αναστάτωσε σύνορα και τμήματα ασφαλείας. Ακολούθως, αναστάτωσε μία ολόκληρη κοινωνία μέσω των γνωστών τηλεοπτικών διαδρομών.
Σύντομα αποδείχτηκε πως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν είχε καμία απολύτως ανάμιξη. Κανείς δεν απολογήθηκε.
Λίγο καιρό μετά μία άλλη ιστορία, αυτή του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, ήρθε για να ταράξει τη δημόσια σφαίρα. Το γεγονός πως για την απόδειξή της εμφανίστηκαν μόνο έγγραφα άσχετου περιεχομένου, άνοιξε τον δρόμο για τη μεταφορά της εξέλιξης της υπόθεσης στα δικαστήρια. Καμία απολογία και εδώ.
Εσχάτως, το “περιστατικό” με πρωταγωνίστρια την πρόεδρο της Βουλής έκανε τον γύρο του Διαδικτύου, με τους καταγγέλλοντες να τα… μαζεύουν μετά την έκταση που πήρε η υπόθεση.
Ρόλος των μέσων ενημέρωσης είναι να ελέγχουν την εκάστοτε εξουσία, να ερευνούν και να ζητούν εξηγήσεις. Σε μία εποχή σαν τη δική μας, θα ήταν αφελές να πιστεύουμε πως η εξουσία εκπροσωπείται μονάχα από την κυβέρνηση. Αλλωστε, αν ζούμε σε συνθήκες οικονομικού πολέμου, ποιοι λαμβάνουν μέρος σε αυτόν;
Από την άλλη, ορισμένα ελληνικά Μ.Μ.Ε. δείχνουν να διακατέχονται αποκλειστικά από αυτή την αφέλεια. Για πόσο ακόμα;
********
Το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία
Αλλά όχι τα κέρδη των καπνοβιομηχανιών
Η κυβέρνηση της Ουρουγουάης αποφάσισε να εφαρμόσει επιθετική και αποφασιστική πολιτική με αντικαπνιστικούς νόμους για να περιορίσει τα επικίνδυνα υψηλά επίπεδα καπνιστών που παρουσιάζει ο πληθυσμός της.
Στην Ουρουγουάη πεθαίνουν καθημερινά επτά άνθρωποι εξαιτίας του καπνίσματος. Αυτά τα στοιχεία ήταν ο κινητήριος μοχλός για τη θέσπιση ισχυρής αντικαπνιστικής νομοθεσίας.
Η κίνηση αυτή της Ουρουγουάης ήταν που πυροδότησε την αντίδραση μεγάλης πολυεθνικής καπνοβιομηχανίας, η οποία κινήθηκε δικαστικά κατά του ίδιου του κράτους.
Η συνέχεια θα δοθεί στα δικαστήρια, αν και σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, τα δικαστήρια στα οποία προσέφυγε η εταιρεία – κολοσσός συνήθως δικαιώνουν τις πολυεθνικές.
Αυτά, την ώρα που στη χώρα μας δεν μπορεί να τηρηθεί ούτε η απαγόρευση καπνίσματος σε κλειστούς χώρους.
*λωτοφάγος
