Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Η διαπραγμάτευση της Μαρμότας – Διολισθητική… αλυσίδα δηλώσεων
Οι πολλαπλές τοποθετήσεις του δόκτορα Σόιμπλε για τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό μνημόνιο, οδήγησαν την Κριστίν Λαγκάρντ να σηκώσει το γάντι.
Σύμφωνα με την επικεφαλής του Ταμείου, «Το ΔΝΤ σκοπεύει να συνεχίσει τις εποικοδομητικές συνομιλίες με την Ελλάδα και να συμμετάσχει πλήρως στο ελληνικό πρόγραμμα».
Άλλωστε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υποστήριξε σε αυστηρό τόνο πως σε διαφορετική περίπτωση, με τη μη συμμετοχή του ΔΝΤ, θα είναι μάλλον απίθανο να εγκρίνει η γερμανική βουλή ένα νέο πρόγραμμα για την Ελλάδα. Ένα πρόγραμμα χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Όμως, για να είμαστε ξεκάθαροι, ετούτο δεν σημαίνει και απόλυτα πως με αυτή την εξέλιξη αποφεύγεται ένα νέο, τέταρτο μνημόνιο, το οποίο αναφέρεται τελευταία όλο και περισσότερο.
Κι αυτό διότι, με την παραδοχή της Λαγκάρντ, επιστρέφουμε ξανά στο σημείο όπου το ΔΝΤ έχει πολλές “ανεδαφικές” απαιτήσεις. Όπως επίσης, είναι το ίδιο Ταμείο το οποίο, για πολλά στελέχη της κυβέρνησης, δεν βοηθάει τις διαπραγματεύσεις και την αξιολόγηση προτάσσοντας συνεχώς νέα δεδομένα.
Σε κάθε περίπτωση, η διαπραγμάτευση αυτή αρχίζει να μοιάζει λίγο με τη… διαπραγμάτευση της Μαρμότας. Μόνο που στο παρασκήνιο θα διεξάγονται μεγάλες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη.
Και στην Ελλάδα θα συνεχίσουμε να ζούμε με εκλογικά, και όχι μόνο, σενάρια.
********
Ημέρα Ένα – Το ημερολόγιο του τρόμου
Η ημέρα εκείνη έφτασε και ζήσαμε για να τη δούμε. Από το απόγευμα της Παρασκευής, και επίσημα, στο τιμόνι των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής κάθεται ένας δισεκατομμυριούχος. Ο οποίος ετοιμάζεται να κυβερνήσει με μερικούς άλλους δισεκατομμυριούχους και εκατομμυριούχους.
Και όλο αυτό το αποκαλεί «επιστροφή της εξουσίας στον λαό».
Στην Αμερική, ενώ το αίτημα τα περασμένα χρόνια ήταν να μπει ένα όριο στην παρουσία των πολυεθνικών στην κυβέρνηση, από σήμερα θα κατέχουν κυριολεκτικά την διακυβέρνηση της χώρας.
Παράδειγμα, το υπουργείο Ενέργειας, που βρίσκεται στα χέρια του μεγιστάνα των πετρελαίων.
Ζούμε λοιπόν, μετά και την ομιλία του Τραμπ που το επιβεβαιώνει, την παραγωγή και την εμπέδωση ενός νέου λόγου, που θα βασίζεται στα μεμονωμένα κράτη, τον εθνικισμό και το δίκιο του ισχυρού.
Όχι ότι μέχρι σήμερα ζούσαμε σε ένα αγγελικά πλασμένο περιβάλλον.
Όμως με όλα αυτά τα διαβολάκια που αρχίζουν και βγαίνουν μπροστά από τις κουρτίνες, πολύ σύντομα το «χτες», θα το θυμάται ο πλανήτης με νοσταλγία και θλίψη…
********
Ακραία καιρικά φαινόμενα – Του καιρού και των καιρών
Μετά από δύο μεγάλα κύματα παγετού, και εν αναμονή ακόμη ενός, σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας και να βρίσκεται κανείς, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει το εξής.
Παρότι η νομοθεσία το απαγορεύει, και αντιθέτως, προστατεύει τους εργαζόμενους σε εξωτερικές εργασίες, όπως οι διανομείς, αυτό που ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες προκαλεί αλγεινές εντυπώσεις.
Είναι αδιανόητο, τόσο για τους υπεύθυνους πολίτες, όσο και για τους υπεύθυνους εργοδότες, και σε κάθε περίπτωση για έναν ελεγκτικό μηχανισμό του κράτους που θέλει να γίνεται σεβαστός, να εκτίθενται εργαζόμενοι σε ακραίες και επικίνδυνες συνθήκες στον βωμό του κέρδους.
Φαινόμενο που έγινε τις περασμένες εβδομάδες αισθητό και στο κέντρο των Χανίων.
Ας ελπίσουμε τουλάχιστον στο νέο αυτό κύμα ψύχους, οι καταστηματάρχες να το σκεφτούν καλύτερα πριν εκθέσουν του εργαζομένους τους σε τέτοιους κινδύνους.
Δεν χρειάζεται να συμβεί το αποτρόπαιο για να πέσουμε από τα σύννεφα για ακόμη μία φορά…
*λωτοφάγος