Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Σε ποιον είχε λείψει το Grexit; Επανάληψη απειλών
Τελευταία ημέρα του Ιανουαρίου, και στο τραπέζι βρίσκονται ήδη -ξανά- ένα τέταρτο μνημόνιο, μία δόση που κινδυνεύει, ένα ακόμη Grexit. Όλα τριγύρω αλλάζουνε, κι όλα τα ίδια μένουν.
Μετά τις… συστάσεις του Eurogroup, οι πιέσεις για τη χώρα μας εντείνονται ημέρα με την ημέρα. Ωστόσο, η στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, και οι αξιώσεις που προβάλει στους Ευρωπαίους για τη συμμετοχή του στο μνημόνιο, αποκαλύπτουν πως ο Βασιλιάς είναι γυμνός.
Από τη χώρα συνεχίζουν να ζητούνται σκληρά μέτρα προς τέρψην του ΔΝΤ, ενώ την ίδια ώρα, οι δανειστές επιμένουν να αρνούνται την ανάγκη ουσιαστικού κουρέματος του χρέους, που σύμφωνα με τους αμερικανούς είναι απαραίτητο για την οποιαδήποτε περίπτωση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Έτσι, ο καιρός περνάει, και οδεύουμε σε ένα ακόμη Eurogroup, -τι τραγική ειρωνεία- στις 20 Φεβρουαρίου. Όπως το 2015. Εκεί, ο τόνος πλέον θα είναι εξόχως δραματικός, οι ημερομηνίες ασφυκτικές, οι απειλές ακόμα πιο ξεκάθαρες. Και η μπάλα «στο γήπεδο της κυβέρνησης» που θα καλείται να βάλει… γκολ στο τέρμα των πολιτών.
Όμως πριν από κάθε απόφαση της κυβέρνησης για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, ας έχει κατά νου πως υπάρχει και τρίτη. Και για την περιβόητη «ανάκαμψη» που ευαγγελίζονται οι δανειστές μέσω μνημονίου, θα πρέπει να έχει μείνει και η κοινωνία όρθια.
Διαφορετικά, ας μην σπαταλούν πολύτιμο για τις τράπεζες χρόνο. Ας διασωθούν οι δείκτες, και έπειτα, βλέπουμε ποιος θα τους κοιτάει…
********
Ερντο… Τραμπ – Ρέμα και γκρεμός
Την ώρα που ο Σουλτάνος Ερντογάν, με αφορμή την μη έκδοση των οτκώ αξιωματικών του τουρκικού στρατού από την ελληνική δικαιοσύνη, απειλεί να… στείλει δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στις ακτές της Ευρώπης, ο Ντόναλντ Τραμπ κλείνει τα σύνορα για ανθρώπους από τουλάχιστον επτά τέτοιες χώρες.
Αποτέλεσμα, μία συντονισμένη πίεση της Ευρώπης, από δύο πλευρές, που καταλήγει σε στραγγαλισμό μίας… άκρης της. Της Ελλάδας.
Μπορεί να δηλώνω «χομπίστας συνομωσιολόγος», όμως εδώ η αλήθεια βρίσκεται εμπρός στα μάτια μας. Ο Τραμπ ήρθε να ανακατέψει εντελώς την τράπουλα, μεταξύ άλλων, στο μεταναστευτικό, και σε αυτή του την αποστολή, πιστός σύμμαχος στέκεται ο πρόεδρος της Τουρκίας. Το ένα χέρι νίβει το άλλο, και τα δυο… πνίγουν την Ευρώπη.
Έτσι, την ώρα που η Ευρώπη είναι έτσι κι αλλιώς εκτεθειμένοι, εξαιτίας της ξενοφοβίας μεγάλου μέρους των μελών της, πρόκειται το επόμενο διάστημα να βρεθεί ακόμα περισσότερο υπό πίεση. Πίεση, η οποία θα ενταθεί και απο τις οικονομικές εξελίξεις, η οποίες επίσης «μυρίζουν» κρίση, σύμφωνα με τον διεθνή τύπο.
Το γαϊτανάκι ετούτο δεν θα σταματήσει. Αντιθέτως, θα ενταθεί. Και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, και επιβάλλεται, πολίτες και πολιτικός κόσμος, είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας.
Και να θυμόμαστε τι σημαίνει, επάνω σε διεθνής εξελίξεις να λαμβάνει χώρα μικροπολιτική… γυμναστική.
********
Απομείωση… προσφυγικών ροών – Κόφτης στη ζωή και την ελπίδα
Στη Δανία, πριν από μήνες, ο πρωθυπουργός έδωσε συνέντευξη στην οποία καλούσε πρόσφυγες και μετανάστες να μην δοκιμάσουν να πάνε στη χώρα του. Στην Ολλανδία, πριν λίγες ημέρες, ο πρωθυπουργός ζήτησε “συμπεριφερθείτε κανονικά, ή φύγετε”. Το μήνυμα από την Ελλάδα, όπου μέσα σε δύο εβδομάδες έχουν σημειωθεί τουλάχιστον πέντε θάνατοι, το μήνυμα εκπέμπεται πιο καθαρό από πουθενά.
Στη Λέσβο, πέθανε τη Δευτέρα ο τρίτος άνθρωπος σε διάστημα μίας εβδομάδας. Στη Σάμο λίγες ημέρες νωρίτερα, ένας ακόμη άνθρωπος, ενώ στη Ριτσώνα ένα παιδί.
Η συμφωνία της Ευρώπης με την Τουρκία συνήφθη πριν από περίπου έναν χρόνο. Εκτός από τη μείωση των προσφυγικών ροών, μέσω Αιγαίου, η συμφωνία φαίνεται στις ημέρες μας να… αρχίζει να αποδίδει. Κι αυτό γιατί, με απόλυτη ευθύνη των Ευρωπαίων εταίρων και της ελληνικής κυβέρνησης, στους τίτλους των εφημερίδων διεθνώς, βρίσκεται πια σχεδόν κάθε μέρα ένας θάνατος, όπως και οι άθλιες συνθήκες στις οποίες καλούνται να ζήσουν τόσο καιρό.
Μοιάζει κάτι παραπάνω από προφανές, εάν δεν ήταν αυτός ο στόχος, πως την πολιτισμένη Δύση δεν “ενοχλεί” και τόσο μία τέτοια εξέλιξη, η οποία άλλωστε -θεωρούν- πως μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους σκοπεύουν να δοκιμάσουν και τη δική τους τύχη εντός ευρωπαϊκού εδάφους.
Η αποκτήνωση, για εμάς ως ελληνική κοινωνία, μοιάζει κάτι παραπάνω από σίγουρη. Σύντομα, ειδήσεις όπως αυτών των ημερών για τα τραγικά αυτά γεγονότα στα hot spot, δεν θα φτάνουν ούτε στο… μονόστηλο των εφημερίδων.
Στο χέρι μας είναι, τουλάχιστον, να μην γίνει έτσι. Να μην συνηθίσουμε το τέρας.
*λωτοφάγος