Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Στο ίδιο έργο θεατές – Κλειδωμένοι στην αίθουσα προβολής
Από τις Βρυξέλλες, τα μηνύματα των δανειστών προμηνύουν μερικές δύσκολες εβδομάδες. Οι αναφορές σε Grexit, τέταρτο μνημόνιο, την επικείμενη δόση, μόνο ως τυχαίες δεν θα πρέπει να εκληφθούν.
Ουσιαστικά, για μία ακόμη φορά, στις οθόνες μας ανεβαίνει ένα έργο, το οποίο, κατά πως φαίνεται, όσες φορές και να δούμε, δύσκολα μπορούμε να καταλάβουμε. Γι’ αυτό και την ώρα που πάνω από τη χώρα επικρέμονται νέα μέτρα και παράλογες απαιτήσεις, στη χώρα ασχολούμαστε με θέματα μείζονος σημασίας. Τη μία θα είναι κάποιος Σώρρας, την άλλη κάποιος Γιακουμάτος, την τρίτη κάποιοι τσακωμοί στη Βουλή.
Στο δια ταύτα, αυτό που αποδεικνύεται σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι πως ο δρόμος που τραβάμε οδηγεί σε αδιέξοδο. Ένα σκοτεινό, αραχνιασμένο αδιέξοδο. Κι αυτό, διότι παρά το γεγονός πως στα ελληνικά προγράμματα έχουν γίνει «λάθη επί λαθών», και παρά το άλλο γεγονός πως εάν δεν συμβούν δραστικές περικοπές στο χρέος δεν θα σηκώσει η χώρα κεφάλι, οι εταίροι συνεχίζουν να ποιούν τη νήσσα.
Έτσι, το… τενεκεδάκι της ελληνικής υπόθεσης δέχεται τη μία κλωτσιά μετά την άλλη, πότε για χάρη των αμερικανικών εκλογών, πότε για χάρη των γερμανικών. Και η ζωή συνεχίζεται. Όχι όμως για όλους.
Η ανεργία στη χώρα συνεχίζει να κινείται σε αστρονομικά επίπεδα, και αυτό δεν θα αντιμετωπιστεί ούτε από τη… Διαστημική Υπηρεσία που αναμένεται να συσταθεί. Ούτε, βέβαια, με μισθούς πείνας και εργασιακά δικαιώματα τριτοκοσμικής χώρας.
Το αδιέξοδο μοιάζει απόλυτο. Και την ίδια ώρα, οι κραυγές εντείνονται, χωρίς να προέρχονται μόνο από πλευρές που κανείς το περιμένει. Οι εξελίξεις τρέχουν με τέτοιους ρυθμούς που, έτσι κι αλλιώς, φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο να τις προλάβουμε. Θα πρέπει όμως να είμαστε σε θέση να τις αντιμετωπίσουμε.
Και η συζήτηση για το νόμισμα, την ώρα που από την Αμερική εκπέμπονται μηνύματα περί διάλυσης του ευρώ εντός 18μήνου, εντάσσεται ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο. Για να μην μείνουμε ξαφνικά… εκτός πλαισίου.
***
Πρωτοβουλία για φίλημα – Καθαροί ουρανοί
Με μια σύντομη αναζήτηση στο διαδίκτυο, εύκολα κανείς μπορεί να διαπιστώσει πως «επενδύσεις» όπως της Fraport στα ελληνικά αεροδρόμια, συγκρίνονται μόνο με αντίστοιχες σε αποικίες. Και μάλιστα, με όρους που απειλούν κατάφορα το Δημόσιο με ζημιά.
Γι’ αυτό και η πρωτοβουλία πολιτών να προχωρήσουν σε αναφορά στον εισαγγελέα Χανίων, όχι μόνο πρέπει να τύχει θερμής υποδοχής. Αλλά θα πρέπει να βρει μιμητές σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Είπαμε, για να μπορέσουμε να σηκωθούμε, θα πρέπει να έχει μείνει και το ελάχιστο στήριγμα για να ακουμπήσουμε.
***
Εποχή Τραμπ – Δυστοπία
Ο Ντόναλντ Τραμπ, κάθεται στο τιμόνι των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής μόλις εδώ και δεκατρείς ημέρες. Σε άλλες περιπτώσεις, ο χρόνος αυτός δεν θα ήταν αρκετός ούτε για να ξεδιπλώσει τις προγραμματικές του δηλώσεις. Σήμερα, ήδη έχει επηρεάσει άμεσα τη ζωή δεκάδων εκατομμυρίων πολιτών ανά τον κόσμο.
Από τη στιγμή της εκλογής του και έπειτα, ουκ ολίγες φορές εκφράστηκε η άποψη πως ο νέος πρόεδρος θα πρέπει πρώτα να κυβερνήσει και μετά να κριθεί. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν θα μπορούσαν να διαφωνήσουν περισσότερο.
Λαμβάνοντας υπ’ όψει την απόφαση για την απαγόρευση εισόδου πολιτών από επτά μουσουλμανικές χώρες στις ΗΠΑ, την ανέγερση τείχους στα σύνορα με το Μεξικό, καθώς και την διακοπή χρηματοδότησης σε οργανώσεις που πραγματοποιούν ή προωθούν τις αμβλώσεις, μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει για πόσο μεγάλο πληθυσμό… χτυπάει η καμπάνα.
Δυστυχώς, ημέρα με την ημέρα, ο εφιάλτης λαμβάνει σάρκα και οστά. Ο Τραμπ αποδεικνύει πως οι προεκλογικές του υποσχέσεις δεν ήταν απλώς… προεκλογικές, ως είθισται.
Καλωσήρθατε στο τρενάκι του τρόμου λοιπόν, προσοχή στο κενό…
*λωτοφάγος