Ταξιδεύοντας σε μια χώρα σαρβαϊβορ-χτυπημένη, χειμαζόμενοι στη γαλέρα των μνημονίων και των αμνημόνων
Ζήσε Μάη μου
Και λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο
Από την επίτευξη της συμφωνίας της Μάλτας (για την επιστροφή των δανειστών στην Αθήνα με σκοπό την… επίτευξη συμφωνίας για την αξιολόγηση) έχουν περάσει μόλις μερικά εικοσιτετράωρα. Αρκετά για να δώσει την θέση του στον όποιο ενθουσιασμό, η εικόνα που επικρατούσε και πριν από το Eurogroup της Παρασκευής.
Σύμφωνα με ελληνικά και ξένα ΜΜΕ, η συμφωνία που επετεύχθη την περασμένη εβδομάδα, ουσιαστικά ανοίγει τον δρόμο για συμφωνία στο κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης. Κάτι που θα σημάνει ουσιαστική «πρόοδο» στο ελληνικό ζήτημα, αφού μπορεί να οδηγήσει στην εκταμίευση της δόσης του μνημονίου, την συμπερίληψη της Ελλάδας στο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για την αγορά ομολόγων, τα δραστικά μέτρα για την απομείωση του χρέους και αρκετά άλλα.
Ωστόσο, παρακολουθώντας τις αντιδράσεις, τόσο σε Ελλάδα και Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ, θα διαπιστώσει κανείς πως το βήμα που φέρεται να ανοίγει το ελληνικό ζήτημα μετά τη συμφωνία μοιάζει… σημειωτόν. Κι αυτό διότι, μπορεί να συμφώνησε η Ελλάδα σε μέτρα και «αντίμετρα», ωστόσο η συμφωνία τελεί υπό την αίρεση της απόφασης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για τη στάση που θα κρατήσει. Και αυτή θα γίνει γνωστή μετά τις 20 Απριλίου.
Έτσι εξηγείται και το γεγονός πως, παρά τη συμφωνία και τους «πανηγυρισμούς», η τρόικα δεν θα επιστρέψει πριν από την περιβόητη «εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ» στο τέλος του τρέχοντος.
Παράλληλα, το ιδιότυπο… πινγκ-πονγκ μεταξύ Ελλάδας και δανειστών για τα μέτρα για το χρέος θα συνεχίζεται, με την κυβέρνηση να ζητάει να συμφωνηθούν άμεσα, και τους δανειστές να δείχνουν στην ολοκλήρωση του προγράμματος.
Θα καταφέρει με αυτή την τακτική η Γερμανία να φτάσει στις γερμανικές εκλογές; Θα αποφασίσει «ξαφνικά» το ΔΝΤ πως το χρέος είναι βιώσιμο; Θα γίνει κάποιο… θαύμα και θα αλλάξουν οι θέσεις των άμεσα συμβαλόμμενων;
Ή καλύτερα, θα σταματήσει κάποια στιγμή το δούλεμα, εντός και εκτός συνόρων;
***********
Συμφωνία κυριών
Σιωπής
Η πολυαναμενόμενη συνάντηση της Μέρκελ με την Λαγκάρντ, παρά τις προσδοκίες, δεν έβγαλε κάποια είδηση για το ελληνικό ζήτημα. Και πως να βγάλει;
Αυτό στο οποίο γινόμαστε μάρτυρες, εντός και εκτός εισαγωγικών, είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια της Ευρώπης, των ΗΠΑ και του διεθνούς οικονομικού συστήματος γενικότερα, να διαχειριστεί την κρίση χρέους με έναν τρόπου που θα τον γράψει η ιστορία.΄
Η Ελλάδα έχει γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος για μία ζημιά για την οποία δεν είναι υπεύθυνη. Και οι πολίτες αυτής της χώρας, ακόμα, επτά χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, μοιάζουμε να μην έχουμε καν τις στοιχειώδεις απαντήσεις.
Κραυγές και σιωπή, από τη μία και από την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Κραυγές και σιωπή…
