Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Στα σοκάκια του EuroWorking Group
Περίπατος στο δρόμο με τις Λεύκες
Παρόλο που το λεπτομερές περιεχόμενο της συμφωνίας δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, κάτι που αναμένεται να γίνει μόλις μετουσιωθεί σε νομοσχέδια, το προσχέδιο που… διέρρευσε αρκεί για να καταλάβει ο καθένας τι έπεται.
Όπως επίσης μπορεί κάποιος να βγάλει αρκετά σημαντικά συμπεράσματα από την απαίτηση των δανειστών για εκ των προτέρων εξασφάλιση της «νομιμότητας» των μέτρων που έρχονται έναντι της ελληνικής δικαιοσύνης.
Όχι τυχαία, το Ελεγκτικό Συνέδριο εξέδωσε γνωμοδότηση για τις περικοπές των συντάξεων, τονίζοντας πως το μέτρο που προωθείται προσκρούει στο Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Εξίσου όχι τυχαία, η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν πως οι γνωμοδοτήσεις του ανώτατου δικαστηρίου δεν είναι δεσμευτικές.
Σημειωτέο πως σε μία χώρα που δεν υπάρχει, επί της ουσίας, Συνταγματικό Δικαστήριο για να κρίνει και να επιβάλει τη νομιμότητα, το Συνέδριο επιχειρεί να κρατήσει αυτόν τον ρόλο. Χωρίς όμως την αντίστοιχη εξουσία.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω είναι ψιλά γράμματα. Αφενός επειδή δεν θα είναι η πρώτη φορά που μία μνημονιακή κυβέρνηση θα παραβλέψει την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης προς τέρψιν των δανειστών, με την ελπίδα να πάρει την (ακόμα μία) πολυπόθητη επόμενη δόση.
Αφετέρου, διότι σε μία χώρα και μια κοινωνία με ηθικό και καθημερινότητα καταρρακωμένη, δύσκολο να υπάρξει ουσιαστική αντίδραση.
Και να σκεφτεί κανείς πως, αν μη τι άλλο, ετούτη η κυβέρνηση διακήρυσσε πως θα «είμαστε η κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας».
Ή μήπως στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 ο κόσμος ψήφισε και κατά της συγκεκριμένης υπόσχεσης;
********
Απορία
Υπάρχει κάτι άλλο εκτός από το μνημόνιο;
Υπάρχει, απαντώ. Ή καλύτερα, θα έπρεπε να υπάρχει. Να υπάρξει ουσιαστικό σχέδιο για μία σύγχρονη δημόσια Παιδεία. Πραγματική και ποιοτική δημόσια Υγεία. Ουσιαστικές ευκαιρίες στη νέα γενιά να μείνει στον τόπο και να δημιουργήσει. Και μια σειρά άλλα… προοδευτικά.
Τις τελευταίες ημέρες, ενόψει της ψήφισης του νέου μνημονίου, καθώς ως τέτοιο μοιάζει ανεξαρτήτως χρηματοδότησης, η κυβέρνηση εξαπολύει μία επικοινωνιακή «επίθεση» προτάσσοντας όλα τα παραπάνω. Τα ζητήματα είναι δύο.
Από τη μία, όλοι γνωρίζουμε τους περιορισμούς που επιβάλει η ίδια η εφαρμογή της συμφωνίας, και πρώτοι στην κυβέρνηση. Όλοι γνωρίζουμε πως οι ευχές δεν αρκούν και τα έργα θέλουν ακόμη χρόνο.
Από την άλλη, οφείλω να το σημειώσω. Εάν στην κυβέρνηση επιθυμούσαν ουσιαστικό διάλογο για όλα τα παραπάνω, δεν θα τα χρησιμοποιούσαν για να «κρυφτούν» από το βάρος των μέτρων που έρχονται.
Κατά πως φαίνεται, με την κυβερνητική πλειοψηφία «μπετοναρισμένη», η συμφωνία θα κλείσει, τα μέτρα θα περάσουν και θα κάνουμε όλοι την προσευχή μας για όσα έμειναν για την τρίτη αξιολόγηση.
Ωστόσο, όλοι κρίνονται. Και με απέχθεια σε κάθε τάση μηδενισμού, αυτή η κυβέρνηση θα κριθεί και «τα άλλα», τα «εκτός μνημονίων».
Όσα διακηρύττει, αλλά και όσα ξεχνάει να αναφέρει…
********
Τ’ Αμερικάνικα
Ο Φύλαρχος από τη Νέα Υόρκη
Δυστυχώς, όσο περνούν οι ημέρες της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, όλο και περισσότερο επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εκφράζονταν για την άνοδό του στην εξουσία.
Διώξεις μεταναστών, νεποτισμός, προσωπικά οφέλη μέσω της θέσης του… Εσχάτως, η καθαίρεση του αρχηγού του FBI με αφορμή το ζήτημα της Χίλαρι Κλίντον. Ωστόσο, άπαντες γνωρίζουν πως η συγκεκριμένη υπόθεση δεν ήταν η μόνη που διαχειριζόταν το FBI.
Αντιθέτως, μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ήταν αυτή του ιδίου του Τραμπ και της εμπλοκής των Ρώσων στην εκλογή του. Υπόθεση για την οποία (οποία σύμπτωσης…), θα ενημέρωνε το Κογκρέσο ο διοικητής Κόμεϊ.
Παρόλο που ακόμη οι Αμερικάνοι καταφέρνουν να παίξουν σημαντικό ρόλο στα διεθνή πράγματα (βλ. Συρία, Κουρδικό, Κορέα), ο κατήφορος είναι μεγάλος και δεν φαίνεται να σταματά σύντομα.
Βέβαια, η χθεσινή υπόθεση θυμίζει λίγο Watergate. Όμως, ακόμα και εκείνος ο Νίξον φάνταζε όαση λογικής εμπρός σε αυτόν τον αλλοπρόσαλλο πρόεδρο…