Αναπτυξιακή… αναδίπλωση – Μπλέξαν οι γραμμές μας…
Μπορεί από το τελευταίο… νικηφόρο Eurogroup να έχει περάσει μισός μήνας, όμως φαίνεται πως στην κυβέρνηση τώρα «ολοκληρώνουν» την δεύτερη αξιολόγηση, με ένα «προαπαιτούμενο» που αναμενόταν από την πρώτη κιόλας ημέρα της υπογραφής του μνημονίου.
Η παραδοχή, δια στόματος αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών και εκπροσώπου της κυβέρνησης στα EuroWorking Group που προηγούνται των Eurogroup, πως «κανείς δεν περίμενε περαιτέρω μέτρα για το χρέος σ’ αυτή τη φάση. Όλοι ξέραμε ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα εξειδικεύονταν στο τέλος του προγράμματος, το 2018», θα πρέπει να θεωρηθεί από τους δανειστές ως μεγάλο βήμα… φιλίας.
Ιδιαίτερα όταν από την αρχή της διαπραγμάτευσης για την αξιολόγηση, μέχρι και εικοσιτετράωρα πριν την κρίσιμη τελευταία συνεδρίαση, η κυβέρνηση έθετε αυτά τα μέτρα ως απαράβατη γραμμή για «συνολική λύση», δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε πως παρακολουθούμε μία… ιστορική μετακίνηση. Άλλωστε, γι’ αυτές του τις δηλώσεις ο Γιώργος Χουλιαράκης δεν γνώρισε καμία δημόσια διάψευση.
Επίσης, το ίδιο στέλεχος της κυβέρνησης εξουδετέρωσε και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, στόχος που θεωρούνταν, μέχρι πρότινος, ως απαραίτητος για την καλλιέργεια εμπιστοσύνης στους επενδυτές.
Το κερασάκι στην τούρτα, όταν κάλεσε την υπόλοιπη κυβέρνηση να αναλάβει την «ιδιοκτησία των όσων έχουν επιτευχθεί έως σήμερα». Των περισσότερων, δηλαδή, εκ των οποίων σημαντικό μέρος της κυβέρνησης διατείνεται πως «της επιβάλλουν οι δανειστές».
Θεμιτό εάν η κυβέρνηση αποφάσισε να αλλάξει το «αφήγημά» της για την εφαρμογή των μνημονίων. Ας αποφασίσουν και ποια από τις δύο γραμμές θα έχουν.
Να ξέρουμε και σε ποιον να αποδώσουμε τα εύσημα για την επερχόμενη ανάπτυξη…
********
Δημοκρατικά… βέλη – Ανοίγματα χωρίς όρια
Σε συνέντευξή του προ ημερών, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παραχώρησε συνέντευξη, και μάλιστα σε μέσο του εξωτερικού, και δήλωσε πως «η Χρυσή Αυγή είναι σαν να μην υπάρχει», τάχα μου, επειδή έχει περιοριστεί. Παράλληλα, υπογράμμισε πως «η βία προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την αριστερά τα τελευταία χρόνια».
Παρότι θα μπορούσε κανείς, ακόμα και αυτές τις δύο αποστροφές, να τις σχολιάσει αρκετά, τόσο για την επαφή τους με την ιστορία, όσο και με την δημοκρατική ομαλότητα, η στήλη θα ήθελε απλώς να παραθέσει δύο αράδες συναφείς με την «ανύπαρκτη» ακροδεξιά βία. Έναν έπαινο και έναν εκκωφαντικό θρήνο.
Ο έπαινος, ήρθε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τη Χρυσή Αυγή, η οποία έπευσε, δια των μέσων της, να πανηγυρίσει για την πρωτοφανή αυτή «δικαίωση» του αφηγήματός της, που όταν δεν βρίσκεται στα βουλευτικά έδρανα θερίζει μετανάστες, εργαζόμενους, συνδικαλιστές και κάθε μορφής στους δρόμους.
Όσο για τον θρήνο, αρκούν τα λόγια της μητέρας του Παύλου Φύσσα. «Ο Παύλος δεν θα ξανανοίξει την πόρτα να μπει στο σπίτι. Η ζωή μας σταμάτησε. Απλά κινούμαστε» δήλωσε μόλις εχθές σε συνέντευξή της, τονίζοντας πως η επίθεση στον γιό της ήταν στοχευμένη. Αμέσως μετά, έβγαλε μία ακόμα κραυγή αγωνίας, καθώς οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης «είναι απαράδεκτες, καθώς οι χρυσαυγίτες δεν επιτρέπουν την ομαλή διεξαγωγή της».
Με την δίκη της Χρυσής Αυγής να χρονίζει και την οργάνωση να σηκώνει κεφάλι στους δρόμους και με… λογιών-λογιών απολυταρχικές αντιλήψεις να ερίζουν σε χώρους εργασίας και σε «σκοτεινά» μέρη της κοινωνίας, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης διατείνεται πως η ακροδεξιά βία δεν υπάρχει…
Με αυτές τις αντιλήψεις εμφανίζεται η Νέα Δημοκρατία ως υπερασπιστής του «δημοκρατικού τόξου»;
*λωτοφάγος
