Ανομία και άλλα δαιμόνια
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε
Την Παρασκευή, με πρωτοβουλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διοργανώθηκε στη Βουλή συζήτηση για την εγκληματικότητα και την ανομία, με τον πρωθυπουργό να καλείται να απαντήσει σε σχετική επίκαιρη ερώτηση. Το αποτέλεσμα, απογοητευτικό και θλιβερό για ακόμα μία φορά. Μόνο που αυτή τη φορά ήταν και εξοργιστικό.
Την ώρα της συζήτησης, γινόταν γνωστό πως ο μικρός Αμίρ από το Αφγανιστάν, ο μαθητής που δεν του επέτρεψαν να παρελάσει ως σημαιοφόρος παρότι το δικαιούταν, γινόταν μαζί με την οικογένειά του στόχος φασιστικής επίθεσης.
Μία επίθεση που έρχεται να συμπληρώσει απλώς το παζλ της επανόδου οπαδών της μισαλλοδοξίες στους δρόμους της ελληνικής κοινωνίας. Μόλις την Τετάρτη, η δικηγόρος της πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής έγινε στόχος δεκάδων οπαδών της ναζιστικής οργάνωσης.
Το προηγούμενο διάστημα, στον Ασπρόπυργο, την Πάτρα, το Πέραμα και πλήθος άλλων περιοχών, παρακολουθούμε την μία μετά την άλλη φασιστικές επιθέσεις σε μετανάστες και μη.
Την ώρα που η δίκη της Χρυσής Αυγής περνάει στην τελική φάση, με τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, φαίνεται πως το μόρφωμα αντιδρά σπασμωδικά, με τις αρχές ωστόσο να μην καταφέρνουν να το περιορίσουν.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η συζήτηση στη Βουλή και οι κοκορομαχίες Τσίπρα-Μητσοτάκη δοκιμάζουν τα όρια μιας κοινωνίας, αλλά δίνουν και θάρρος σε τέτοιες συμπεριφορές.
Ειδικά η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας για την επίθεση στο σπίτι του μικρού μαθητή, όπου ούτε λίγο ούτε πολύ θεώρησε υπεύθυνη για την επίθεση την… κλήρωση, μόνο καταδίκη του φασισμού δεν είναι.
Η αστυνομία κάνει, ειδικά το τελευταίο διάστημα, πολύ καλά τη δουλειά της. Από απαγωγές έως την τρομοκρατία, πλήθος εγκλημάτων εξιχνιάζονται. Αυτή είναι η δουλειά της άλλωστε.
Όμως την ίδια ώρα, δείχνει… αδυναμία να παρουσιάζει τις ίδιες επιτυχίες για να προστατέψει άπαντες.
Ας κοπάσουν λοιπόν οι πανηγυρισμοί για την κυβέρνηση. Και όσο για την αντιπολίτευση, φτάνει πια με τον ακροδεξιό αλληθωρισμό. Στραβωθήκαμε…
***
Αντιπερισπασμοί
Παλιά μου τέχνη…
Πέρα από το κραυγαλέο των φασιστικών επιθέσεων, οι αιτιάσεις της αντιπολίτευσης και πλήθος κυρίαρχων ΜΜΕ για ανομία προκαλούν ακόμα μία απορία.
Η χώρα έχει χρεοκοπήσει τρεις φορές τα τελευταία χρόνια, οι τράπεζες έχουν «σωθεί» με χρήματα των φορολογούμενων άλλες τόσες. Τα ασφαλιστικά ταμεία είναι εδώ και χρόνια με τα… δύο πόδια στον γκρεμό και πλήθος σκανδάλων ορφανά.
Τώρα θυμήθηκαν κάποιοι στη χώρα να εκφράσουν την αγωνία τους για τον σεβασμό στον νόμο; Τόσο απειλητικές είναι μερικές παραστάσεις διαμαρτυρίας και ακτιβισμοί χωρίς βία από κοινωνικές ομάδες, όπως το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, και συλλογικότητες όπως ο Ρουβίκωνας.
Ο κόσμος γνωρίζει καλά από τι απειλείται, και δεν είναι τίποτε άλλο από μία οικονομική και αντικοινωνική πολιτική που σκίζει σελίδα-σελίδα το κοινωνικό συμβόλαιο, επιχειρώντας να επιβάλει τον νόμο της ζούγκλας.
Όλα τα άλλα είναι ωραία για τα δελτία ειδήσεων όμως, ευτυχώς, δεν αναφέρονται στην πραγματικότητα.
*λωτοφάγος
