Προπέτασμα καπνού
Εθνικιστικό καμουφλάζ
Ο καινούριος χρόνος μας ξημέρωσε ταυτόχρονα περίπου εικοσιπέντε χρόνια πίσω, κι έτσι τις τελευταίες ημέρες έχουμε βρεθεί να συζητάμε για μία ιστορία που τελικά δεν ξεχάστηκε μετά από δέκα χρόνια.
Ξαφνικά το ζήτημα της ονομασίας της γειτονικής πΓΔΜ θεωρείται μείζον σε Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, με τόσο άμεση ανάγκη για λύση που οι τελικές διαπραγματεύσεις ξεκινούν προτού τελειώσει ο Ιανουάριος.
Η εξήγηση δεν είναι καν «κοινό μυστικό». Διαβάζοντας κανείς τον διεθνή τύπο, διαπιστώνει πως τόσο ισχυρές πιέσεις Αμερικανών και ΝΑΤΟϊκών που δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητες.
Εκεί είναι η ουσία, λοιπόν. Τα πράγματα ωθούνται από μία διάχυτη ανάγκη να εγκατασταθεί στην πΓΔΜ συμμαχικός στρατός, σε μία διεθνή συγκυρία που σε όλο και περισσότερες χώρες κοιμούνται με το όπλο παρά πόδα.
Πέρα, λοιπόν, από το θόρυβο που κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση για να ερεθίσει ακροατήρια που μπορεί να βρεθούν άστεγα στην υιοθέτηση μιας πιο… «μετριοπαθούς» λύσης και τον άλλο που κάνει απροκάλυπτα η ακροδεξιά, κανένας δεν φωνάζει για το προφανές.
Σύντομα, το διεθνές σκηνικό, και στη γειτονιά μας, ίσως να μην θυμίζει σε τίποτα το σημερινό. Δεν μπορεί η πολιτική ηγεσία να συμπεριφέρεται ωσάν να είναι μια απλή καθημερινή…
***
Ο ρουμπής και ο κουμπής
Διαβολικότητες
Οι διεθνείς ειδήσεις -μόνον- των τελευταίων ημερών, καθεμιά αυθύπαρκτη, θα αρκούσε για να βυθίσει τον πλανήτη στην αγωνία, την ένταση, πιθανώς και σε διεθνείς αντιδράσεις. Η απόφαση για την Ιερουσαλήμ και η συμπεριφορά απέναντι στην Παλαιστίνη, η όξυνση της κατάστασης στο Πακιστάν, η… διασκευή της Αραβικής Άνοιξης στο Ιράν. Όλα, και άλλα τόσα, με αμερικανική σφραγίδα.
Την ίδια ώρα, καθημερινά και ένα νέο επεισόδιο της χολυγουντιανής υπερπαραγωγής… «Το κουμπί» προσθέτουν ακόμα περισσότερο σασπένς. Ο Κιμ Γιονγκ Ουν παραμένει ο καλύτερος κακός της εποχής του Τραμπ, δίνοντας στον Αμερικανό πρόεδρο την ευκαιρία να κάνει ακόμα και κωμωδία!
Όσο «κωμωδία» μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό που παρακολουθούμε με φόντο πυρηνικούς πυραύλους.
Στο δια ταύτα, η κατάσταση διεθνώς κλιμακώνεται με τέτοιον τρόπο που οι ειδήσεις μοιάζουν να χάνουν την αξία τους. Να μη μας ακουμπάνε. Αυτό που λένε, τα σύννεφα έχουν μείνει ακατοίκητα.
Την ίδια ώρα στις ΗΠΑ, οι αποκαλύψεις για το παρασκήνιο της εκλογής του συνεχίζουν, ενώ το γεγονός πως επιχειρεί να καταργήσει τις έρευνες που διεξάγονταν για την καμπάνια του, αποδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Του Τραμπ αλλά και του υπόλοιπου πλανήτη.
Απορία. Εάν έτσι κυβερνούν οι διαβολικά καλοί, οι διαβολικά κακοί τι κάνουν;
* λωτοφάγος
