Σκουπίζοντας την καθαρή έξοδο – Κόκκινη κλωστή δεμένη…
Τις τελευταίες ημέρες, ο ένας μετά τον άλλον οι μεγαλοαξιωματούχοι και οι υπόλοιποι δανειστές στρώνουν με τις δηλώσεις τους το χαλί για την επόμενη ημέρα από εκείνη που θα εκπνεύσει η δανειακή σύμβαση του τρίτου μνημονίου.
Τα ελληνικής κατασκευής σενάρια για παράταση του μνημονίου συνάντησαν εσχάτως τη διάψευση των αρμόδιων αξιωματούχων. Η προληπτική πιστοληπτική γραμμή στήριξης έχει από εβδομάδες διαψευστεί από τους ίδιους, όχι επειδή «ισοδυναμεί με νέο πρόγραμμα», αλλά επειδή δεν κρίνεται ικανή λύση για την εποπτεία στην οποία θέλουν να έχουν την ελληνική οικονομία για τα επόμενα χρόνια.
Με βάση τα παραπάνω, η κυβέρνηση κάνει επίμονα λόγο για καθαρή έξοδο από τα μνημόνια και πέρασμα σε μία νέα εποχή, διαφημίζοντας το σχέδιό της για το περιβόητο «μαξιλαράκι» που προετοιμάζει για την επόμενη ημέρα.
Τα παραπάνω, όμως, δεν είναι τα μόνα που λένε οι δανειστές. Εκτός από το γεγονός πως σε κάθε ευκαιρία διατυμπανίζουν πόσο απαραίτητο είναι, όχι μόνο «να διατηρηθούν οι μεταρρυθμίσεις», αλλά να αναπτυχθούν περαιτέρω. Μάλιστα, προειδοποιούν να μην αρχίσει η «λαϊκιστική πολιτική». Όπου λαϊκισμός, η οποιαδήποτε παραχώρηση στην κοινωνία, μεγάλο μέρος της οποίας κουβάλησε στις πλάτες του τρία μνημόνια.
Παράλληλα, τα πρωτογενή πλεονάσματα για τις επόμενες δεκαετίες είναι ήδη συμφωνημένα, ενώ οι στόχοι των προσεχών ετών βρίσκονται σε ύψη που προκαλούν ίλιγγο. Σε όλα αυτά, ας προσθέσει κανείς μία σειρά από περιουσιακά στοιχεία και υπηρεσίες του Δημοσίου που περνούν σε ιδιωτικά συμφέροντα, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον χαρακτήρα πλήθους υπηρεσιών.
Το γεγονός, λοιπόν, πως η αξιωματική αντιπολίτευση, τόσο στο πρόγραμμά της όσο και στην τελευταία διακυβέρνησή της, έχει αποδείξει στοχεύει ακόμα πιο ευθείες και πειστικές βολές κατά των λαϊκών στρωμάτων με την παράλληλη… ταξική μεροληψία στα μεγάλα συμφέροντα, δεν αρκεί για να νομιμοποιήσει για την παρούσα κυβέρνηση να εφαρμόζει μία παραλλαγμένη αλλά βαθιά νεοφιλελεύθερη ευρύτερα πολιτική.
Τι θα πει λοιπόν «καθαρή έξοδος»;
********
Δικαστικός αέρας στα πανιά της Χρυσής Αυγής – Ακόμα λίγος
Πριν από κάτι παραπάνω από δύο μήνες, δικαστήριο των Αθηνών αποφάσισε την καταδίκη δημοσιογράφου σε έναν χρόνο φυλάκιση, με την κατηγορία της συκοφαντικής δυσφήμησης της Χρυσής Αυγής, καθώς αποκάλεσε το μόρφωμα «ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου, ανθρώπους της νύχτας και κουμπουροφόρους». Πριν λίγες ημέρες, δικαστήριο της Θεσσαλονίκης έγραψε μία ακόμα… ένδοξη σελίδα της Δικαιοσύνης με απόφασή του, και μάλιστα την ώρα που η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ακολουθούν δύο πολιτικές δηλώσεις:
«Είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945! Αυτοί είμαστε! Οι εθνικιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες!».
«Οι νοσταλγοί του Χίτλερ, οι πολιτικοί απόγονοι των ντόπιων συνεργατών του βρωμίζουν τον τόπο και δεν έχουν θέση σε παρελάσεις και εκδηλώσεις που τιμούν την αντίσταση του λαού μας κατά των φασιστών – ναζιστών».
Η πρώτη δήλωση ανήκει στον αρχηγό της Χρυσής Αυγής, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του 2012, τότε που «κανείς δεν ήξερε» το ποιόν και το υπόβαθρο της ναζιστικής οργάνωσης. Η δεύτερη, στον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλο, και έγινε το ίδιο έτος και λίγες ημέρες πριν την παρέλαση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Στις ημέρες μας, η δίκη της Χρυσής Αυγής βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, έχοντας περάσει στην τελική ευθεία της, με τα στοιχεία να συνθέτουν όλο και πιο ολοκληρωτικά τον χαρακτήρα της εγκληματικής οργάνωσης.
Τέτοιες αποφάσεις, όχι μόνο επιχειρούν με εξοργιστικό τρόπο να νομιμοποιήσουν και να λειτουργήσουν ως σανίδα σωτηρίας για το μόρφωμα, που επιχειρεί εκ νέου την επάνοδό του. Αλλά συνιστούν ακόμα ένα πλήγμα στην αξιοπιστία της Δικαιοσύνης, που αντί για τυφλή προκύπτει επικίνδυνα αλληθωρίζουσα ακροδεξιά επικίνδυνα.
Το καλύτερο δώρο για την ανίερη επέτειο. Αιδώς Θεσσαλονικείς, και όχι μόνο, δικαστές…