Ταξιδεύοντας σε μία χώρα… στον μήνα της, αποκαθηλώνοντας τη γαλέρα των μνημονίων και των αμνημόνων
Χάσμα… γενεών – Should I… take or should I go?
Τα σενάρια που μιλούσαν για ένα ακόμα τελεσίγραφο το περασμένο Σάββατο πυκνώσανε τη Δευτέρα, κάνοντας λόγο για προσχέδιο συμφωνίας «take it or leave it» προς τη χώρα μας.
Το κυριακάτικο άρθρο του Αλέξη Τσίπρα στην γαλλική Le Monde αποκαλύπτει μία σημαντική διάσταση με τους θεσμούς, με τα διεθνή ΜΜΕ να το αντιμετωπίζουν ως «προειδοποιητική βολή» ρήξης.
Η κίνηση Τσίπρα να εκθέσει το χάσμα που υπάρχει, κυρίως με το Βερολίνο και τους ισχυρούς υποστηρικτές της λιτότητας και της πιστής εφαρμογής ενός ακραίου φιλελευθερισμού, αποκαλύπτει τα άκρα στα οποία έχει περιέλθει η διαπραγμάτευση.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός καταγγέλλει πως στο εσωτερικό της Ένωσης υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Δυνάμεις της συντήρησης που δεν είναι άγνωστες στον κόσμο, αλλά που στην παρούσα συγκυρία δείχνουν πως δεν είναι αποφασισμένες να επιτρέψουν στα μέλη στην Ένωση να κινηθούν έξω από τα δικά τους προκατασκευασμένα όρια.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Σόιμπλε εμφανίστηκε το σαββατοκύριακο σε παιδική εκπομπή (!), και μιλώντας στους μικρούς Γερμανούς δεν δίστασε να πει χαριτολογώντας πως θα προσφέρει μερικά σοκολατένια (ψεύτικα) ευρώ στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών. Σημείωσε μάλιστα πως «οι Έλληνες χρωστούν πολλά».
Η αισιοδοξία των προηγούμενων ημερών δείχνει να κάμπτεται. Την ίδια ώρα όμως, η καγκελαρία είναι αυτή που αναλαμβάνει να καθησυχάσει διαρρέοντας την «εποικοδομητική ατμόσφαιρα» της τηλεδιάσκεψης Μέρκελ-Ολάντ-Τσίπρα.
Παράλληλα, είναι η Κομισιόν που ξαφνικά δηλώνει επισήμως πως η προθεσμία για συμφωνία εκτίνεται έως το τέλος Ιουνίου. Ημερομηνία που πριν τις απειλές για μη καταβολή των δόσεων Ιουνίου στο ΔΝΤ αποτελούσε έτσι κι αλλιώς ορόσημο.
Από τα… συμφραζόμενα, το ζήτημα της πληρωμής στο ΔΝΤ μοιάζει να αντιμετωπίζεται, πιθανώς με ευρωπαϊκή συμβολή.
Πάντως, το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος πέρασε χωρίς περιορισμούς κεφαλαίων. Κάτι που επέτρεψε σε ακόμα οκτακόσια… πατριωτικά εκατομμύρια ευρώ να “κάνουν φτερά” από τα ταμία.
********
Κομματική… απειθαρχία – Είναι ακόμα ζωντανή;
Οι δυνάμεις που ώθησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, εξέπεμψαν ηχηρό σήμα πως δεν έχουν σιγήσει.
Το μπλοκάρισμα του διορισμού της Έλενας Παναρίτη στη θέση του εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ είναι το αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκούνται από το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος για την υπεράσπιση της πολιτική στροφής που συντέλεσαν οι τελευταίες εκλογές.
Η ανάγκη εκπροσώπησης από ανθρώπους που μπορούν να μιλήσουν «τη γλώσσα των δανειστών» δεν σημαίνει πως θα πρέπει να περιλαμβάνει και την εφαρμογή των πιο σκληρών δογμάτων τους.
Και, δυστυχώς, η πρόταση του πρώην στελέχους της Παγκόσμιας Τράπεζας είναι ακριβώς τέτοια.
Το ζήτημα ήταν πολιτικό και ορθώς αντιμετωπίστηκε έτσι.
Ήταν αναμενόμενο πως μία αριστερή κυβέρνηση, χωρίς όμως εντολή για… επανάσταση, θα επιχειρούσε μία ηπιότερη προσέγγιση, κυρίως με το εξωτερικό.
Ωστόσο, στο επίπεδο επιλογής προσώπων, τέτοιες επιλογές εκπέμπουν περισσότερο το μήνυμα της «παράδοσης». Και σίγουρα όχι αυτό της προσέγγισης.
Μέχρι τουλάχιστον η χάραξη πολιτικής να διαψεύσει τους αμφισβητίες από κάθε πλευρά.
********
Περικοπή… τσιγάρου – Το Πεκίνο ετοιμάζεται για «αντικαπνιστικό πόλεμο»
Μόλις πριν λίγους, έγινε γνωστό πως μεγάλη καπνοβιομηχανία κινήθηκε κατά της Ουρουγουάης για την θέσπιση αυστηρής αντικαπνιστικής νομοθεσίας.
Σήμερα, το Πεκίνο ετοιμάζεται να απαγορεύσει το κάπνισμα σε κάθε δημόσιο χώρο.
Πως θα αντιδράσουν οι καπνοβιομηχανίες;
********
Ένα «ανθρώπινο λάθος» = Τέσσερις νεκροί – Χωρίς τέλος η τραγωδία της έκρηξης στα ΕΛΠΕ
Το ατύχημα της 8ης Μαΐου μετράει πλέον το τέταρτο θύμα του, σε σύνολο έξι βαριά τραυματισμένων. Η ανακοίνωση της εταιρείας για τον θάνατο του τέταρτου υποστηρίζει πως οι άλλοι δύο έχουν διαφύγει τον κίνδυνο.
Το όνομα του Κώστα Μαγγούρα θα μπει δίπλα σε αυτά των Αντώνη Αβράμπο, Μπάμπη Δευτεραίο και Ντελιλάι Ραμαντάν, που πλήρωσαν με τη ζωή τους το ατύχημα που έλαβε χώρα στα διυλιστήρια Ασπροπύργου τον περασμένο μήνα.
Το πένθος που απλώθηκε σε τέσσερις οικογένειες εργατών γίνεται ευχή όλων μας να είναι το τελευταίο αίμα που χύνεται από εργατικά ατυχήματα.
Αλλά, επειδή οι ευχές δεν αρκούν για να μπει ένα τέλος στην τραγωδία και τον κίνδυνο που ζουν καθημερινά χιλιάδες εργάτες, οι εταιρείες θα πρέπει άμεσα να αναλάβουν όλες τις ευθύνες τους για να συμβεί αυτό.
Με πρώτη και καλύτερη την εταιρεία των ΕΛΠΕ.
Ωστόσο, η εκκωφαντική απουσία των κοινωνικών αντιστάσεων και αντιδράσεων σε ειδήσεις όπως η παραπάνω, δίνει στους υπεύθυνους το περιθώριο που αναζητούν για να διαφύγουν των ευθυνών τους.
*λωτοφάγος
