Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Χέρι στο μαξιλάρι
Υπνος ανήσυχος
Από την καθαρή έξοδο του Αυγούστου, έχουν περάσει πια σαράντα και πλέον μέρες. Στο μέσον της περασμένης εβδομάδας, το χρηματιστήριο της Αθήνας ήρθε να θυμίσει πόσο… καθαρή αναμένεται η οικονομία της χώρας τα επόμενα χρόνια.
Η αξία των τραπεζών, μετά από συνεχείς διασώσεις και ανακεφαλαιοποιήσεις με χρήματα των φορολογούμενων, έχει από καιρό χάσει μεγάλο μέρος της. Υπό αυτή την έννοια, οι προχθεσινές απώλειες δεν κρίνονται εξόχως σημαντικές. Όπως λένε οι… ειδικοί, η ελληνική αγορά είναι αρκετά “ρηχή” για να πάθει σημαντική ζημιά, χωρίς όμως κάτι τέτοιο να είναι αδύνατο.
Οι ίδιοι χαρακτήρισαν την ίδια εξέλιξη ως υπερβολική, καθώς δεν συντρέχουν λόγοι για τέτοια δραστηριότητα. Ωστόσο, εκείνο που οι -εγχώριοι, κυρίως- ειδικοί αμελούν είναι πως πριν λίγες ημέρες, οι τράπεζες παρουσίασαν τα σχέδια τους για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων. Όπου “σχεδία”, οι πωλήσεις δανείων σε ξένους οίκους και τράπεζες, οι πλειστηριασμοί, οι εξώσεις.
Τόσο λοιπόν από την αντίδραση των αγορών, αλλά και με βάση την… αντίδραση της κυβέρνησης σε αυτήν, μάλλον δεν πρέπει να ενθουσιάστηκαν. Οπως δεν μπορεί και να ενθουσιάζονται αρκετές κοινωνικές ομάδες με τα κυβερνητικά σχέδια.
Με απλά λόγια, η κυβέρνηση δηλώνει διατεθειμένη να παράσχει εγγυήσεις για μια σειρά κόκκινων δανείων στις τράπεζες. Για να παράσχει αυτές τις εγγυήσεις, θα πρέπει να βάλει χέρι στο μαξιλάρι, ακόμα κι αν πρώτα ζητήσει από τους υψηλούς καταθέτες να δώσουν το κάτι τις τους.
Για όσους το ξεχνούν, το μαξιλάρι -υποτίθεται πως- έχει φτιαχτεί για να παρέχει ασφάλεια τα επόμενα χρόνια, απέναντι στις αιμοβόρες αγορές.
Με ένα πιο αδύναμο μαξιλάρι, σύντομα κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους…