Ημερολόγιο Λωτοφάγου

Χωρίς δεξί χέρι – Ανέλ… πισμένοι
Από την ημέρα της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών έχουν περάσει κάτι παραπάνω από δύο μήνες. Κατά τραγική ειρωνεία, όταν η κυβέρνηση έχασε τη… δεξιά της πλευρά με την αποχώρηση Καμμένου, έχασε και ο γράφων τη δική του, εξαιτίας ενός μικρού ατυχήματος από το οποίο ευτυχώς γλύτωσε τα χειρότερα.
Η πορεία του κυβερνητικού έργου από τα τέλη του Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα, μπορεί να συνεχίστηκε χωρίς την δεξιά συνιστώσα του, όμως κάθε άλλο παρά έλειψε από την πολιτική της. Τελευταία επιτυχία, η «προστασία της πρώτης κατοικίας», που όπως θα φανεί και το επόμενο διάστημα, περισσότερο με προστασία των τραπεζών μοιάζει, παρά των ευάλωτων δανειοληπτών.
Για να μην είμαστε άδικοι, η ίδια η Συμφωνία των Πρεσπών, η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού και η αύξηση του κατώτατου, η ακύρωση της μείωσης των συντάξεων, η επιδότηση ενοικίου και σειρά άλλων «θετικών» μέτρων που είχε εξαγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας στην τελευταία ΔΕΘ, κάθε άλλο παρά αμελητέα ποσότητα θα μπορούσαν να θεωρηθούν. Το ίδιο και οι… δυσκοίλιες 120 δόσεις που αναμένονται με αγωνία από πλήθος χρεωμένων πολιτών.
Ωστόσο, από το… άνοιγμα στον κεντρώο χώρο και του «παλιού ΠΑΣΟΚ», έως την εξωτερική πολιτική και τον σφικτό εναγκαλισμό με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, κάθε άλλο παρά λείπει η δεξιά πολιτική και δεξιά ατζέντα.
Θυμούνται, άραγε, στο κυβερνητικό κόμμα τι συμβολίζουν τα αρχικά τους;
*********
Επιχείρηση: Τα δεξιά χέρια – Στις τσέπες μας
Πριν από λίγο καιρό, καλός συνάδελφος ανέφερε πως σύντομα «οι πολιτικές ειδήσεις θα βγαίνουν από το δικαστικό ρεπορτάζ». Οι τελευταίες εβδομάδες δείχνουν πως αυτές οι ημέρες έφτασαν.
Πριν από δύο εβδομάδες, η Επιτροπή Ανταγωνισμού έβαλε τη σφραγίδα της και έκλεισε μία υπόθεση που ταλάνιζε δεκαετίες την ελληνική κοινωνία, και εδώ και αρκετά χρόνια την… υγιή επιχειρηματικότητα. Σύμφωνα με το πόρισμά της, από το 1981 έως και το 2012 (όταν και ξεκίνησε ο έλεγχος) η πλειοψηφία Ελλήνων και ξένων εργολάβων είχαν συμπράξει σε καρτέλ, απομυζώντας δισεκατομμύρια δημοσίου χρήματος από πλήθος δημοσίων έργων. Τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν, πενιχρά εμπρός στη ζημιά που υπέστησαν τα δημόσια ταμεία. Ομως μάθαμε όλοι πως δούλευε το σύστημα για δεκαετίες, ελπίζοντας πλέον ο έλεγχος να είναι αυστηρότερος.
Την εβδομάδα που έφυγε, σύμφωνα με πλήθος ρεπορτάζ, έγινε γνωστό πως δεκάδες υποθέσεις δανειοδοτήσεων στελεχών τραπεζών «γραμμένων στο χιόνι» έχουν πάρει τον δρόμο του εισαγγελέα. Υποθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, δανείων από τις τράπεζες που το ελληνικό κράτος και με τις πλάτες των φορολογούμενων πολιτών έσωσε επανειλημμένα κατά τα μνημονιακά χρόνια. Δάνεια χωρίς εγγυήσεις, χωρίς αποπληρωμή, χωρίς έλεγχο.
Το ίδιο δρόμο, σύμφωνα με τις χθεσινοβραδινές πληροφορίες, παίρνουν και τα δάνεια των δύο κομμάτων που κυβερνούσαν τη χώρα τις προηγούμενες δεκαετίες, οδηγώντας την σε πολλαπλές χρεοκοπίες. Διακόσια και πλέον εκατ. ευρώ της Νέας Δημοκρατίας, και άλλα τόσα του ΠΑΣΟΚ, που δόθηκαν με μοναδικές εγγυήσεις την κρατική επιχορήγηση, και μάλιστα σε ορίζοντα πολλών ετών.
Για να μπορέσουν τα δύο κόμματα να ξεπληρώσουν με αυτόν τον τρόπο τα δάνειά τους, θα πρέπει να κυβερνούν για αρκετές δεκαετίες ακόμη. Αυτό το γνώριζαν καλά, τόσο τα κόμματα, όσο και οι τραπεζίτες που έβαζαν τις υπογραφές τους.
Μερικές μόνο υποθέσεις διαφθοράς και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, και έπεται συνέχεια. Το… ποτάμι βέβαια, δεν γυρίζει πίσω. Η χώρα χρεοκόπησε, όπως και οι τράπεζες. Τρία μνημόνια, σχεδόν χίλιοι μνημονιακοί νόμοι και επιβαρύνσεις ήρθαν και μένουν, παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα.
Ομως, καλό θα ήταν, κάποτε να αποδοθεί έστω και λίγη δικαιοσύνη για όσα γίνονταν επί δεκαετίες. Εστω και λίγη…