» Ταξιδεύοντας σε μία χώρα πιασμένη… στον ιστό της αράχνης, αποκαθηλώνοντας τη γαλέρα των μνημονίων και των αμνημόνων
Σε εξέλιξη «το θρίλερ που σπάει τα ταμεία» – Ο Χίτσκοκ θα ζήλευε…
Κατά πως φαίνεται, τα μηνύματα που εξέπεμψαν οι αρχηγοί της Ευρώπης τη Δευτέρα στη Σύνοδο Κορυφής, πέφτουν στο κενό. Όπως και η «συμφωνία» για την οποία έκαναν λόγο.
Οι δανειστές, και κυρίως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επανήλθαν με αναθεώρηση των απαιτήσεών τους από τη χώρα μας προς τα πάνω, δίνοντας στον πρωθυπουργό μία πρώτης τάξεως αφορμή για ρήξη.
Άλλωστε, η Κριστίν Λαγκάρντ τόνισε προ ημερών την ανάγκη να συνομιλήσει με ενήλικες. Και παρά το ότι ο ελληνικός τύπος έσπευσε να θεωρήσει πως δείχνει την ελληνική κυβέρνηση, είναι προφανές πως κοιτά κυρίως προς τους Ευρωπαίους.
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως την ώρα που το Δ.Ν.Τ. επιμένει στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το θεωρούν «λεπτομέρεια» και τα όργανα της Ε.Κ.Τ. επιμένουν πως το χρέος είναι βιώσιμο;
Παρά λοιπόν την αισιοδοξία των προηγούμενων ημερών, φαίνεται πως η διαπραγμάτευση παραμένει εγκλωβισμένη μέσα της διαφορές των δανειστών.
Σπρώχνοντας τελικά, για ακόμη μία φορά, την μπάλα στο γήπεδο της Ελλάδας.
********
Ανατροπή και πέναλτι – Με “πουλημένο” διαιτητή
Με αυτά και μ’ αυτά, όλο και περισσότερο η στάση των δανειστών μοιάζει να στοχεύει στην πλήρη αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης. Τόσο ως προς το εσωτερικό, όσο και προς το εξωτερικό.
Η αποδοχή των πιο ήπιων μέτρων που ζητάει η κυβέρνηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, αφού θα θεωρηθεί πολιτική ήττα για εκείνους. Κυρίως για όσους τα προηγούμενα χρόνια ακολούθησαν πιστά τις εντολές των δανειστών και των οργάνων της ευρωζώνης.
Αλλά και η απομείωση του χρέους, συνεχίζει να μοιάζει κόκκινο πανί. Ο υπερπροστατευτισμός των εταίρων σε ένα χρέος που συνεχώς διογκώνεται θα μείνει στην Ιστορία ως παροιμιώδης.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει σύντομα να μιλήσει στον κόσμο για το «παιχνίδι» αυτό των εκβιασμών που συντελείται όλο το προηγούμενο διάστημα.
Το χρωστάει στο εκλογικό σώμα, στο σύνολο του ελληνικού λαού αλλά και στον λαό της Ευρώπης.
********
Από το «μένουμε Ευρώπη»… μένουμε Δ.Ν.Τ.; – Διαπραγμάτευση… εσωτερικού
Η εκκωφαντική απουσία της αντιπολίτευσης τις προηγούμενες ημέρες γεννά ερωτηματικά.
Μονότονα και σχεδόν συντεταγμένα, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι επαναλαμβάνουν την ανάγκη να κλείσει η συμφωνία. Όποια κι εάν είναι αυτή.
Ωστόσο, βλέπουμε πως πλέον, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ότι συντάσσονται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που ζητάει μείωση στους φόρους για τις επιχειρήσεις, και άλλες διαφοροποιήσεις του.
Ποια είναι τελικά η άποψη της αντιπολίτευσης;
********
Ψηλά το κεφάλι – «Όταν ασκείς πίεση σε έναν λαό, τότε αυτός κάποτε σηκώνεται»
Η παρέμβαση του Μίκη Θεοδωράκη προς τον πρωθυπουργό με συνέντευξή του στέκεται ακόμα μια φορά στο ύψος των περιστάσεων.
Ο ιστορικός αγωνιστής για την ελευθερία και τη Δημοκρατία, δηλώνει ακόμα μια φορά «παρών». Παρά την πίκρα που βίωσε το περασμένο διάστημα.
«Η Ευρώπη, η οποία διευθύνεται από το χρήμα, μου φαίνεται εν τω μεταξύ σαν μια τεράστια αράχνη και ο καθένας ο οποίος πέφτει στα δίχτυα της είναι χαμένος. Εμείς οι Έλληνες έχουμε καταφέρει πολλά»
Όποιος θεωρεί τούτο κάλεσμα «αντιευρωπαϊκό», απλώς εθελοτυφλεί.
Η Ευρώπη, ή θα είναι των λαών, ή δεν θα είναι καθόλου. Ή μήπως μία Ευρώπη που την κινεί το χρήμα έχει να δώσει κάτι στην ανθρωπότητα;
********
Δικαίωμα στη ζωή – Έλληνες και «με τον νόμο»
Η ψήφιση επί της αρχής του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια σκορπά χαμόγελα σε χιλιάδες νέους στην Ελλάδα. Τουλάχιστον αυτά τα παιδιά θα μπορέσουν επιτέλους να πάρουν μια «ανάσα αξιοπρέπειας».
Η στάση των κομμάτων που στέκονται απέναντι στον νόμο αυτό καλύτερα να παραμείνει ασχολίαστη. Αποτελεί ντροπή για μία σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Ωστόσο, η κίνηση του εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής να σκίσει το νομοσχέδιο δεν μπορεί να γίνεται ανεκτή από κανέναν και με κανέναν τρόπο.
Αλήθεια, εκφράζει περισσότερους από μία πολύ μικρή μειοψηφία μισαλλόδοξων και μισάνθρωπων μία τέτοια στάση απέναντι σε παιδιά που έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην χώρα μας;
*λωτοφάγος