Περί Grexit
Ξαναζεσταμένος κίνδυνος;
Ξανά, για ακόμα μία φορά, από τη Δευτέρα εντάθηκαν τα σενάρια περί εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Πλέον, εκτός από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, οικονομικά συμφέροντα και τους συνήθεις ύποπτους Γερμανούς, στη συζήτηση συμμετέχουν και οι Γάλλοι.
Ο εκβιαστικός τρόπος με τον οποίο γίνεται η δημόσια συζήτηση θα προσέβαλλε οποιονδήποτε πολίτη ευρωπαϊκού κράτους. Και αυτό το γνωρίζουν στις Βρυξέλλες.
Οι δηλώσεις Σόιμπλε περί «ανεύθυνης κυβέρνησης» έγιναν λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη υποστήριξη που λαμβάνει η τελευταία στις προσπάθειες που κάνει για τη διαπραγμάτευση.
Η άρνηση Γιούνκερ να περιλάβει στους Ευρωπαίους επιτρόπους κάποιον εκπρόσωπο της νέας διακυβέρνησης της χώρας, στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν τα σενάρια Αβραμόπουλου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έρχεται λαμβάνοντας υπόψη το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα.
Την ώρα που οι αρχές της Ένωσης διατείνονται πως λειτουργούν βάση κανονισμών, δείχνουν να διατρανώνουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση το μήνυμα πως δεν λαμβάνουν πολύ στα σοβαρά τη Δημοκρατία.
Ένα Grexit, λοιπόν, την ώρα που η «διαπραγμάτευση» έχει ανάψει, μόνο σε έναν εκβιασμό συντείνει. Και σε καμία περίπτωση σε έναν συμβιβασμό.
Περί αισιοδοξίας
Εξήγηση
Η κατάσταση που αντιμετωπίζει η νέα ελληνική κυβέρνηση μετά τις πρώτες επαφές με τους εταίρους δεν είναι χειρότερη από ότι αναμενόταν. Αντιθέτως, μέχρι σήμερα, αρκετοί είναι οι προεκλογικοί μύθοι που γκρεμίστηκαν.
Παρόλα αυτά, το σκηνικό σύγκρουσης που έχει στηθεί, πράγματι δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Ωστόσο, η… αισιόδοξη οπτική με την οποία προσεγγίζονται οι εξελίξεις δεν εδράζεται στα οικονομικά στοιχεία.
Τα προβλήματα της Ελλάδας, όπως και της Ευρωζώνης, είναι μεγάλα και υπαρκτά. Οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πάρουν μία ξεκάθαρη πολιτική απόφαση: Επιθυμούν μίαν Ευρώπη όπου τα κράτη θα δείχνουν αλληλοσεβασμό και θα έχουν μία επωφελή σχέση μεταξύ τους, ή μία ένωση που θα στηρίζεται καθαρά στο κοινό οικονομικό νόμισμα, ως εταιρείες και ιδιώτες.
Η συνέχιση της σημερινής πολιτικής στην Ελλάδα απλώς θα αναβάλλει την ευρωπαϊκή κρίση για μία μεταγενέστερη ημερομηνία. Παράλληλα, τα επιχειρήματα όσων πολεμούν την ευρωπαϊκή ιδέα θα δυναμώνουν συνεχώς.
Η πρόταση της Ελλάδας δίνει στην Ευρώπη την δυνατότητα να αφήσει πίσω της τις πολιτικές που τροφοδοτούν τις αποσχιστικές τάσεις στο εσωτερικό της.
Και αυτός είναι ένας λόγος αισιοδοξίας, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Ή και απαισιοδοξίας.
Περί Προέδρου
της Δημοκρατίας
Ηθική ή τακτική;
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ είναι αρνητικός στη μετακίνηση Αβραμόπουλου στο Μέγαρο Ηρώδου Αττικού. «Θα διαταράξει τις ισορροπίες μεταξύ Δεξιών και Σοσιαλιστών» σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες.
Δεν είμαι σίγουρος εάν το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας επιτρέπεται να αντιμετωπίζεται ως «εργαλείο» στην παρούσα διαπραγμάτευση.
Πιστεύω όμως πως ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να είναι ένα πρόσωπο που θα ορίσει μία νέα ηθική στη δημόσια σφαίρα.
Και ένα τέτοιο πρόσωπο δεν θα προκύψει ούτε από τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, ούτε βέβαια με τους εκπροσώπους των προηγούμενων κυβερνήσεων που έφεραν τον τόπο στη σημερινή κατάσταση.
Αυτό ορίζει και η επιλογή εκατομμυρίων πολιτών για αλλαγή διακυβέρνησης της χώρας, όπως επίσης και η πρωτοφανής υποστήριξή τους στα πρώτα βήματα της νέας κυβέρνησης.
*λωτοφάγος
