Μνήμες από τη Σμύρνη περιλαμβάνει το νέο βιβλίο του Λεωνίδα Κακάρογλου: “Ημερολόγιο Ατομικόν Γεωργίου Κακάρογλου. Εν Σμύρνη 1918-1919”, το οποίο θα παρουσιαστεί αύριο Τετάρτη στα Χανιά. Παράλληλα, ο Λεωνίδας Κακάρογλου δεν σταματά να ασχολείται, εκτός από τη συγγραφή και με την άλλη του αγάπη, τον κινηματογράφο, με βιβλίο που ετοιμάζει.
Για το “Ημερολόγιον Ατομικόν” ο κ. Κακάρογλου εξηγεί:
«Όλα ξεκίνησαν από ένα μαύρο τετράδιο, δεμένο σαν βιβλίο που “ανακάλυψα” πριν χρόνια στα χαρτιά του πατέρα μου. Στην πρώτη σελίδα υπήρχε ο γοητευτικός τίτλος “ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΑΤΟΜΙΚΟΝ” και συγγραφέας ο Γεώργιος Κακάρογλου, αδελφός του πατέρα μου. Ο θείος Γεώργιος ήταν ένα πρόσωπο μυθικό. Απόφοιτος της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης φοιτητής στη Γαλλία το 1922, όταν ο πόλεμος μόλις είχε περάσει από την Ευρώπη. Όμως, ο Γεώργιος σαν γνήσιος ήρωας μυθιστορήματος φεύγει από μια μητρόπολη, Σμύρνη και πηγαίνει σε μια άλλη Παρίσι στην Γαλλία. Το πώς ο Γεώργιος σπούδασε, πως έμαθε Γαλλικά και πως σαν ένας ρομαντικός ήρωας πηγαινοέρχεται σ’ αυτές τις χώρες δεν θα το μάθουμε ποτέ. Εκατό χρόνια μετά αυτό το ημερολόγιο ήταν ο αδιάψευστος μάρτυρας του ελληνικού πολιτισμού στην Σμύρνη αλλά και της κοινωνικής ζωής στην ίδια πόλη. Και κάπως έτσι γεννήθηκε το ατομικόν ημερολόγιο που είναι η διαδρομή του περιπλανώμενου Έλληνα μέσα στα χρόνια».
Για το πως ήταν αυτή η διαδρομή από τη Σμύρνη στην Ελλάδα, ο ίδιος σημειώνει:
«Πριν την τραγωδία του Μικρασιάτικου ελληνισμού στο λεξικό δεν υπήρχε η λέξη πρόσφυγας. H διαδρομή Σμύρνη-Ελλάδα είναι ότι πιο επώδυνο μπορεί να φανταστούμε στη ζωή ενός λαού. Άνθρωποι ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας ποδοπατούνται στην προσπάθεια τους να βρουν έδαφος για να ξαναφτιάξουν την ζωη τους. Εκει που όλα τα είχαν τωρα δεν έχουν τίποτα. Ο χρόνος γι αυτούς έχει τελειώσει. Τώρα πρέπει να ξανακτίσουν τη ζωή Η ιστορία ισορροπεί στο τετελεσμένο και στο ατελείωτο. Αν θεωρήσουμε πως η μνήμη τελείωσε με την εξαφάνιση των ελληνικών πληθυσμών τότε ίσως αξίζει να θυμηθούμε πως τίποτα δεν τελειώνει. Όλα ξαναρχίζουν».
Σε ερώτησή μας για τις δύο του αγάπες: κινηματογράφο και λογοτεχνία, ο Λεωνίδας Κακάρογλου απαντά:
«Σας υπενθυμίζω την ρήση του Άντον Τσέχωφ όταν των ρώτησαν τι του αρέσει πιο πολύ. Να ασκεί την ιατρική ή να γράφει. Εκείνος απάντησε ότι η ιατρική είναι η σύζυγος και το γράψιμο η ερωμένη. Κάτι παρόμοιο και για μένα. Όμως η ασχολία μου με τη ποίηση είναι πρωτογενής ανάγκη. Γράφω για να υπάρχω. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς να γράφω. Στα χαρτιά μου υπάρχουν μαθητικά τετράδια χωρισμένα σε ποιητικές συλλογές, γραμμένες σε ηλικία δεκατριών ετών. Με άλλα λόγια δεν μπορώ να υπάρξω χωρίς αυτές τις αγάπες».
Για το τι σχεδιάζει για το μέλλον, αναφέρει:
«Στα μελλοντικά σχέδια, αν όλα πάνε καλά υπάρχουν: μια ποιητική συλλογή με ολοκαίνουργια ποιήματα και με προσωρινό τίτλο, Γενέθλιο Απόντων, και ένα βιβλίο με τίτλο: ”ΧΡΟΝΟΣ ΔΙΑΦΑΝΟΣ – 40 χρόνια κινηματογράφος. Οι χώροι,οι εικόνες, οι άνθρωποι”».
Το βιβλίο: “Ημερολόγιο Ατομικόν Γεωργίου Κακάρογλου” (εκδόσεις Ραδάμανθυς) θα παρουσιαστεί την Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου στις 8 μ.μ. στον Ιστιοπλοϊκό Ομιλο Χανίων (Νεώριο Μόρο) στις 8 μ.μ.. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης, Αντιπεριφερειάρχης Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Κρήτης, Κυριάκος Κώτσογλου, η πρόεδρος της Αδελφότητας Μικρασιατών Ν. Χανίων: “Ο Αγιος Πολύκαρπος”, Στέλλα Γκοζάνη Χαριτάκη και ο συγγραφέας – υπεύθυνος των εκδόσεων Ραδάμανθυς, Χρήστος Τσαντής. Διαβάζει η Χριστίνα Βεριβάκη. Συνοδεύει στο πιάνο ο Δημήτρης Ντρουμπογιάννης.
