Η λιτότητα στην σύγχρονη Ελλάδα βάλλεται πανταχό- θεν. Στην αρχαιότητα όμως φαίνεται ότι την εξυμνούσαν. Έτσι ο Θηβαίος κυνικός φιλόσοφος Κράτης (περ. 368-285 π.Χ.), μαθητής του Διογένη από την Σινώπη, συνέγρα- ψε τον “Ύμνο στην Ευτέλεια”. Ευτέλεια, στην αρχαιότητα δεν σήμαινε μόνο την φτήνια και την μικροπρέπεια, αλλά και την οικονομία, λιτότητα βλ. LIDELL- SCOTT, μέγα λεξικόν της Ελλ. Γλώσσης), έτσι “φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας” = μετά λιτότητος, άνευ πολυτελείας. Παραθέτω το αρχαίο κείμενο με την μετάφραση του φιλόλογου Σταύρου Γκιργκίρη ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΤΕΛΕΙΑ Χαίρε, θεά δέσποιν’, σοφών ανδρών αγάπημα, Ευτελία, κλεινής έγγονε Σωφροσύνης· σην αρετήν τιμώσιν, όσοι τα δίκαι’ ασκούσιν… Χαίρε θεά δέσποινα, σοφών ανδρών η αγάπη, Ευτέλεια, της Σωφροσύνης εγγονή της ξακουστής, τη δύναμή σου την τιμούν όσοι το δίκαιο πράττουν. – Λέτε να τον επιβάλει ο Βόλφαγκ Σόιμπλε ως ύμνο της Ελλάδος;
Ύμνος στη λιτότητα
