Δεν έπαυσε ο “φιλέλληνας” πρόεδρος της Ε.Ε. κ. Γιούνκερ να παρεμβαίνει στα ελληνικά θέματα. Ο Λουξεμβουργιανός τέως πρωθυπουργός επενέβαινε σε θέματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας από τότε που ήταν πρόεδρος του Γιούρογκρουπ και δεν σταμάτησε ακόμα και όταν εξασφάλισε την Προεδρία της Κομισιόν ως το 2020. Σημειωτέον, ότι συνυποψήφιος γι’ αυτό το αξίωμα τον Απρίλιο 2014 ήταν και ο κ. Τσίπρας.
Αχαρακτήριστη όσο και απίστευτη ήταν η ομολογία του, ως επικεφαλής της Ευρωζώνης (Οκτ. 2010) ότι η Ελλάδα θα αντιμετώπιζε τεράστιο οικονομικό πρόβλημα. Τότε που κατέρρεε η Lehman Brothers συζητούσε με Τρισέ, Στρος Καν τους Γερμανούς και Γάλλους στη Σύνοδο του Δ.Ν.Τ. στην Ουάσινγκτον αυτό που γνώριζαν αυτοί και όχι εμείς. Είπε ότι «η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά απ’ τις εξαγωγές (πολεμικού υλικού) στην Ελλάδα». Ολοι το ήξεραν, αλλά σιωπούσαν, ο δε Γιούνκερ δεν τολμούσε να μιλήσει δημοσίως, αν και γνώριζε τον Ελληνα που του εκμυστηρεύθηκε ότι «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα». Αρκέστηκε κατεβάζοντας τους τόνους να ομολογήσει ότι «η ελληνική κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αλλά όχι με τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε».
Επαθε ξαφνικά κρίση “ειλικρίνειας”! Μας κατηγορούσε ότι «έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις» ότι «πάσχουμε σε επίπεδο αξιοπρέπειας» ανήγαγε δε σε επιστήμη το ανέκδοτο των πολιτικών ότι «όταν οι ενέργειές μας δεν αρέσουν στο λαό τότε πρέπει ν’ αλλάξουμε το λαό»! Και όχι ο λαός να αλλάξει τους πολιτικούς.
Η Νομική Σχολή του Παν. Αθηνών τον ανηγόρευσαν επίτιμο διδάκτορα (Φεβ 2011) του φόρεσαν το “γουνάκι” και μια “τιάρα” και είπαν ότι θα του δώσουν ελληνική υπηκοότητα, να ’ρχεται στην Ελλάδα να κάθεται. Την ίδια τιμή έκαναν και στο Αριστοτέλειο Παν. Θεσσαλονίκης (Ιουλ. 2017) να μην τον χάσουμε! Πού πήγε η αναφορά των λόγων του περί Σωκράτη και Πλάτωνα και περί της στρατηγικής θέσης της Ελλάδας στην οποία ο κόσμος πρέπει να δίνει σεβασμό για την προσφορά της όταν είναι ταυτισμένος με τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Συνεχίζει και τώρα να βάζει φωτιά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας ασκώντας άγνωστο ποιες πιέσεις στο θέμα της ονομασίας της Π.Γ.Δ.Μ. Η Ευρώπη έχει καθήκον να είναι ευθυγραμμισμένη με τα συμφέροντα των κρατών – μελών της και να μην πηγαίνει ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Γιούνκερ στα Σκόπια και να τους αποκαλεί Μακεδόνες ξεχνώντας πόσες φορές έχει τιμηθεί απ’ την Ελλάδα. Ενα λαό με κλεμμένο όνομα, ιστορία και πολιτισμό που δεν έχει καμιά σχέση με την Ε.Ε. όταν για την Ελλάδα είναι μείζον αυτό το θέμα. Οι Ελληνες είμαστε κράτος – μέλος της Ε.Ε. και όχι οι Σκοπιανοί.
Τα αποτελέσματα της Συνόδου Ε.Ε. – Τουρκίας στη Βάρνα δεν μπορούμε να πούμε ότι ήσαν αρνητικά για τη χώρα μας. Αν όμως λάβουμε υπόψιν τις προηγούμενες πολιτικές που εφάρμοσαν οι Ευρωπαίοι για το ελληνικό κράτος – μέλος τους και τις κινητοποιήσεις του Γιούνκερ στην Π.Γ.Δ.Μ. θα πρέπει να προβληματιστούμε.
Αυτά να βλέπει ο κ. Τσίπρας, όταν χαρακτήριζε «αληθινό φίλο της Ελλάδας και υποστηρικτή της Ευρωπαϊκής Ιδέας» καλωσορίζοντας στο Μ.Μ. τον κ. Γιούνκερ (Ιουν. 2016) επαναλαμβάνοντας ότι «η Ελλάδα θα γυρίσει σελίδα να σχεδιάσει δομικές αλλαγές σε δίκαιη ανάπτυξη». Θα τον αφήσουν;