Ηγγικε γαρ η ευλογημένη ώρα… για την κρητική διάλεκτο

Η επίγνωση ότι η γλώσσα είναι ένα σπουδαίο στοιχείο του πολιτισμού, της ιστορίας, της κουλτούρας, της ψυχοσύνθεσης, γενικότερα της ταυτότητας ενός λαού καθιστά αναγκαία τη μελέτη της στο πλαίσιο της επιστήμης της διαλεκτολογίας, δηλαδή του γλωσσολογικού επιστημονικού κλάδου ο οποίος ασχολείται με την μελέτη των διαλέκτων και των ιδιωμάτων διερευνώντας τα χαρακτηριστικά και τα όρια της γλωσσικής ποικιλίας και ποικιλότητας διαχρονικά αλλά και συγχρονικά.
Μέσα από τις διαλέκτους και τα ιδιώματα μιας γλώσσας αποκαλύπτονται οι ‘ρίζες’, οι απαρχές του πολιτισμού ενός λαού, τα ήθη, τα έθιμα και η παράδοσή του. Όλα τούτα συνθέτουν την ιστορία και τον πολιτισμικό υπόβαθρο ενός τόπου, είναι δε ο κρίκος που συνδέει το σήμερα με το παρελθόν, αλλά, ταυτόχρονα, συνιστά το εφαλτήριο για το ‘κτίσιμο’ των αναζητήσεων του ατόμου για την ταυτότητα του, τις προγονικές του ρίζες, που κινδυνεύουν να τις καλύψει η λήθη.
Ο ιστορικός σύλλογος των αποδήμων Ρεθυμνίων της Αττικής «ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ», εδώ και πολλά χρόνια διερευνά τους πιθανούς τρόπους διάσωσης της κρητικής διαλέκτου, ενώ θεώρησε υποχρέωση του – και καθηκόντως ανέλαβε  την πρωτοβουλία – να πρωτοστατήσει σε μία εκστρατεία στόχος της οποίας είναι η ένταξη της διδασκαλίας κρητικής διαλέκτου στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο φυσικό χώρο ανάπτυξης και διατήρησης της διαλέκτου.
Παρά τα ψηφίσματα και τις κινητοποιήσεις  μας προς τον κο Πρύτανη, προς τους άρχοντες του τόπου, τους καθηγητές, τους εμπλεκόμενους θεσμικά φορείς, ελάχιστοι μέχρι σήμερα συγχρονίζονται με τον βηματισμό μας.
Έχοντας στα ζώπυρα της ψυχής μας  τον ύμνο από τους χαιρετισμούς της Παναγίας που αναφέρει ότι «την πάσαν ελπίδα μου εις  Σε ανατίθημι», βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να σας προαναγγείλουμε ότι κάποιος – πλέον εισάκουσε την παράκλησή μας.
Σύντομα, λοιπόν, εντός του προσεχούς Σεπτεμβρίου 2019 θα σας ανακοινώσουμε επίσημα κάτι όμορφο και πολύ ενθαρρυντικό για την διάσωση και διατήρηση της κρητικής διαλέκτου, μέσα στο φυσικό της χώρο.
Η όμορφη γλώσσα των παππούδων και των γιαγιάδων μας σύντομα θα δώσει το μήνυμα ότι η ελπίδα είναι θετικός συνήγορος για να μπορεί  το κρητικό στοιχείο να ονειρεύεται. Η κρητική διάλεκτος δεν έχει κουράγιο να πεθάνει, αντιθέτως, έχει την υποχρέωση να ζήσει για να φέρει εντός της όλο τον κρητικό πολιτισμό. Κι όλα αυτά χάρη στις προσπάθειες του συλλόγου μας και κάποιων που άκουσαν  την κραυγή μας  έτσι ώστε να  την καθιστούν όχι μόνο γλώσσα επικοινωνίας αλλά και αγάπης.
Η κρητική διάλεκτος είναι ευλογία και χαρά σε όσους  την διδάσκουν και την διδάσκονται,  την μιλούν και την αισθάνονται. Ηγγικε γαρ..!