Έπιασε στα ξαφνικά ο άτιμος ιός
και δίδαξε τους Έλληνες να σκέπτονται αλλιώς.
Να αφήσουνε τον τσαμπουκά, πολλοί να φοβηθούνε
με τον καιρό σιγά σιγά, λίγο να πειθαρχούνε.
Κλειστήκανε στα σπίτια τους θέλουν να κάνουν κάτι,
το μόνο που σκεφτήκανε να πάνε στο κρεβάτι.
Οι γέροι δεν ξυπνούνε πια, οι νέοι δεν κοιμούνται
ξεχάσανε την εποχή για λίγο να θυμούνται.
Ο Μητσοτάκης να σκεφτεί σκοτούρες θα έχει άλλες
γιατί τα νεογέννητα δεν μπαίνουνε στις γυάλες.
Σταθμούς να κάνουν γρήγορα, χωρίς να το σκεφτούνε
γιαγιάδες δεν υπάρχουν πια τα βρέφη να κρατούνε.
Ο ιός θα φύγει κάποτε, θα φύγει η καραντίνα
θα μείνει όμως σίγουρα να μας θερίζει η πείνα.
Κλεισμένοι μέσα διαρκώς μου ‘ρχεται σκέψη μία
μήπως και ήτανε βαλτή αυτή η πανδημία;
Μήπως κάποιοι πιστέψανε πως ήλθε η στιγμή
να βάλουν τους πολίτες τους στην ίσια την γραμμή;
Του κόσμου όλοι οι τρανοί όπως να το κοιτάξεις
εβάλανε στο στόχαστρο τις πενιχρές συντάξεις.
[…]
Ο Τσιόδρας, Πέτσας, Χαρδαλιάς και η ομάδα η άλλη
εκάνανε τη χώρα μας να φαίνεται μεγάλη.
Ο Μητσοτάκης αν σκεφτεί και την οικονομία
θα έχει στο τσεπάκι του την αυτοδυναμία.
Οι ξένοι που βαλθήκανε τώρα να τον παινέψουν
μα θα ‘ταν προτιμότερο τους Τούρκους να μαζέψουν.
Να τους στριμώξουν στα στενά να αφήσουν το γινάτι
που βάλαν την πατρίδα μας στο φθονερό τους μάτι.
Ο Ερντογάν να το σκεφτεί και όλο του το σινάφι
πως θα ‘χει μάλλον σύντομα την τύχη του Καντάφη.
