Eδώ και αρκετά χρόνια υπήρχε η άποψη ότι στον πλανήτη Αρη υπήρχε ζωή όπως και στη Γη, με τη διαφορά ότι οι άνθρωποι εκεί ήταν μικρά πράσινα ανθρωπάκια με κεραίες στο κεφάλι. Επίσης στην επιφάνεια του πλανήτη κάποιες ευθείες έμοιαζαν διώρυγες, ενώ κάποιοι άλλοι εδαφικοί σχηματισμοί με ποτάμια και βλάστηση.
Σήμερα όλα αυτά αποτελούν μύθους, αφού τα πράσινα ανθρωπάκια δεν βρέθηκαν, οι διώρυγες ήταν οπτική απάτη, ενώ οι πράσινες εκτάσεις ήταν περιοχές καλυμμένες από διάφορες αποχρώσεις της άμμου.
ΑΡΗΣ. O τέταρτος πλανήτης κατά σειρά απόστασης από τον Ηλιο και ο εξώτατος πέτρινος από τους τέσσερις του ηλιακού συστήματος. Εχει πάρει το όνομά του από τον θεό Αρη, τον θεό του πολέμου, είναι όμοιος περίπου με τη Γη, εκτελεί μία περιστροφή γύρω από τον εαυτό του σε 24 ώρες και 37 λεπτά και έχει κλίση 24ο ως προς τον άξονα περιστροφής γύρω από τον Ηλιο, για την εναλλαγή των εποχών. Το έτος του όμως, διαρκεί 687 γήινες ημέρες, δηλαδή το διπλάσιο περίπου του χρόνου της Γης 365 ημέρες, με αποτέλεσμα να μένει περίπου 6 μήνες σε κάθε εποχή, αντί 3 της Γης. Η βαρύτητά του είναι περίπου το 0,4 της Γης, δηλαδή ένας άνθρωπος που ζυγίζει στη Γη 80 κιλά στον Αρη ζυγίζει 30 κιλά περίπου. Η μέση θερμοκρασία του είναι περίπου -40 βαθμοί Κελσίου και η ατμόσφαιρά του αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα. Επειδή στον Αρη δεν υπάρχουν τεκτονικές πλάκες και φυσικά ούτε και σεισμοί, δεν μπορεί να ανακυκλώσει στην ατμόσφαιρά του το διοξείδιο του άνθρακα, ώστε στη συνέχεια να δημιουργηθεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου που θα αυξήσει τη θερμοκρασία του. Το νερό που υπάρχει στον Αρη είναι μέρος του κρυσταλλικού πλέγματος ορυκτών κόκκων και οι πόλοι του είναι καλυμμένοι με πάγο και διοξείδιο του άνθρακα (ξηρός πάγος). Διαθέτει επίσης δύο δορυφόρους, τον Φόβο και το Δείμο, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με τον δικό μας δορυφόρο τη Σελήνη και είναι δύο μεγάλοι αστεροειδείς που συνελήφθηκαν από την ελκτική βαρύτητα του Αρη, είναι πολύ μικροί, διαμέτρου 28 και 16 χλμ. αντίστοιχα, ενώ η Σελήνη έχει διάμετρο 3.500 χιλιόμετρα. Λόγω του μικρού μεγέθους και της μεγάλης απόστασης από τον Αρη δε φωτίζουν καθόλου την επιφάνειά του τη νύχτα.
Από το 1960 έχουν αρχίσει οι έρευνες για τον Αρη με την εκτόξευση διαστημικών συσκευών από τη Γη. Η πρώτη προσεδάφιση στην επιφάνειά του έγινε το 1976, όπου το VIKING 1 έστειλε τις πρώτες φωτογραφίες. Το 1997 ο Αρειανός ιχνηλάτης προσεδαφίστηκε στον πλανήτη για τη συλλογή πετρωμάτων και έρευνα για ύπαρξη μικροοργανισμών, που τυχόν δημιουργήθηκαν κατά το παρελθόν. Ακολούθησαν και άλλες αποστολές, όπως αυτή του διαστημοπλοίου Curiocity, με σκοπό την ανακάλυψη ιχνών μικροβιακής ζωής είτε στο μακρινό παρελθόν είτε πιο πρόσφατα είτε, όπως ευελπιστούν οι πιο αισιόδοξοι, ακόμη και σήμερα. Επίσης αναζητούνται πολύπλοκα οργανικά μόρια με βάση τον άνθρακα, που πιθανόν θα αποτελούσαν τη χημική υπογραφή κάποιων μικροοργανισμών του παρελθόντος ή ακόμη και του παρόντος. Η δυσκολία για τους βιολόγους είναι να βεβαιωθούν ότι τέτοια μόρια με βάση τον άνθρακα έχουν πραγματικά βιολογική προέλευση (τον μεταβολισμό των μικροβίων), αφού μπορούν να έχουν παραχθεί και μέσω αβιοτικών βιοχημικών διαδικασιών. Το κόστος για την αναζήτηση αυτής της ζωής στον Αρη είναι τεράστιο. Μόνο η αποστολή του Curiocity στον Αρη στοίχισε 2,5 δισ. δολάρια. Οι αποστολές θα συνεχιστούν και στο μέλλον, κυρίως από τη ΝΑΣΑ, με τη βοήθεια γεωτρυπάνων, τα οποία θα συλλέξουν πετρώματα για να εξεταστεί το υπέδαφος του πλανήτη προκειμένου να αποδειχθεί η ύπαρξη προγενέστερης ή και σημερινής ζωής στον Αρη.
Μπορεί πολλά δεδομένα στο παρελθόν, όπως η ύπαρξη ατμόσφαιρας και νερού να συνηγορούσαν για την πιθανή ύπαρξη ζωής στον γειτονικό μας πλανήτη, αλλά δεν έχει ληφθεί υπόψη η έλλειψη Σελήνης στον Αρη, το οποίο είναι το σοβαρότερο δεδομένο για τη δημιουργία και συνέχιση της ζωής.
Η Σελήνη που βρίσκεται σε συνεχή τροχιά γύρω από τη Γη, ρυθμίζει, συντονίζει και καθοδηγεί κάθε οργανική λειτουργία, φυτική και ζωική και όχι μόνο. Λειτουργεί σαν ένα αέναο βιολογικό ρολόι σε κάθε οργανισμό, από το απλό κύτταρο έως το μεγαλύτερο ζώο του πλανήτη μας. Επηρεάζει τους χυμούς των δέντρων ανάλογα με τη φάση της (γέμιση ή άδειασμα), δημιουργεί την άμπωτη και την παλίρροια, απαραίτητα ελκτικά φαινόμενα για τη διατήρηση της ζωής και τη γονιμοποίηση σε θαλάσσιους οργανισμούς. Η χελώνα Καρέτα-Καρέτα υπολογίζει για την εκκόλαψη των αβγών της τη φάση της Σελήνης (πολύ φωτεινές νύκτες), ώστε τα νεογέννητα να οδηγηθούν από το φως της, διαφορετικά είναι καταδικασμένα σε λάθος κατεύθυνση. Eπίσης τα χέλια κάθε επτά χρόνια συναντώνται σε συγκεκριμένο σημείο του ωκεανού για να γονιμοποιηθούν, κατευθυνόμενα από τον συνδυασμό του μαγνητικού πεδίου Γης και Σελήνης. Είναι επίσης αξιοσημείωτη η επίδραση της Σελήνης στη δημιουργία των βαρομετρικών συστημάτων και γενικά στη μετεωρολογία (βροχή, άνεμοι) κ.λπ. και γενικά ρυθμίζει αναρίθμητες λειτουργίες στη Γη. Στον Αρη επικρατεί ανεξέλεγκτη και χαοτική μετεωρολογική κατάσταση λόγω έλλειψης της Σελήνης.
Ο πλανήτης Αρης, χωρίς βιολογικό ρολόι, το οποίο για τη Γη είναι η Σελήνη, δεν μπορεί ούτε θα μπορέσει να συντονίσει ζωή φυτική ή ζωική και μάταια θα ψάχνουν για ζωή στο παρελθόν.
Η Σελήνη που συντροφεύει συνεχώς τη Γη δεν είναι τυχαία τοποθετημένη σε αυτή την απόσταση, με αυτή τη μάζα και τον όγκο, με αυτή τη συχνότητα περιστροφής (φάσεις Σελήνης), με αυτό το μαγνητικό πεδίο, με την ίδια συνεχώς επιφάνεια στραμμένη στη Γη, με αυτή τη φωτεινότητα κ.λπ.
Ας θαυμάσουμε την πανσέληνο στις 25 Δεκεμβρίου, ημέρα των Χριστουγέννων, διότι δεν θα υπήρχε ζωή στον πλανήτη μας, όπως δεν υπάρχει στον πλανήτη Αρη.
*ιπτάμενος Πολεμ. Αεροπορίας ε.α.
