Μια ακόμη μελέτη προστέθηκε στο ακαδημαϊκό έργο που συνδέει άμεσα την υπερβολική κατανάλωση κρέατος, ιδίως μοσχαρίσιου, την επιδείνωση των κλιματικών αλλαγών που συμβαίνουν στον πλανήτη μας.
Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature Climate Change υπογραμμίζει τον φαύλο κύκλο της κρεατοφαγίας, όπου ολοένα και πιο εκτεταμένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις αφιερώνονται στην καλλιέργεια ζωοτροφών εις βάρος των δασών και τα περισσότερα ζώα κτηνοτροφίας αυξάνουν κατακόρυφα μέσω της πέψης τους τους όγκους του μεθανίου που εκλύονται στην ατμόσφαιρα, επιδεινώνοντας το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η διαιώνιση των παρατηρούμενων τάσεων μεταφράζεται σε κατακόρυφη αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγή τροφίμων κατά 80% έως το 2050, τινάζοντας στον αέρα του στόχους που έχουν τεθεί για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνολικά.
Μπορεί η μείωση της ανεξέλεγκτης σπατάλης τροφίμων να αποτελεί μια μερική λύση στο πρόβλημα, ωστόσο η ανάσχεση της τάσης προϋποθέτει τη μετάβαση σε ένα διατροφικό μοντέλο που θα περιλαμβάνει λιγότερο κρέας.
«Υπάρχουν βασικοί νόμοι της βιοφυσικής τους οποίους δεν μπορούμε να υπερβούμε» επισημαίνει η Μπογιάνα Μπατζέλι του Κέμπριτζ, πρώτη συγγραφέας της δημοσίευσης.
«Η μέση αποδοτικότητα της μετατροπής φυτικών ζωοτροφών σε κρέας είναι λιγότερο από 3% […] Καθώς οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τρώνε όλο και περισσότερο κρέας, η μετατροπή των φυτών σε τρόφιμα γίνεται όλο και λιγότερο αποδοτική» εξηγεί η ερευνήτρια.
Σύμφωνα μάλιστα με προηγούμενη, πρόσφατη μελέτη, η παραγωγή μιας θερμίδας μοσχαρίσιου κρέατος απαιτεί 30 θερμίδες ζωοτροφής. Για το χοιρινό και το κοτόπουλο η αναλογία είναι καλύτερη, καθώς για την παραγωγή μιας θερμίδας κρέατος χρειάζονται περίπου 7 με 8 θερμίδες ζωοτροφής.
Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές ενσωμάτωσαν δεδομένα για τις χρήσεις γης, τη γεωργική παραγωγή και άλλες παραμέτρους και με βάση αυτά δημιούργησαν ένα μαθηματικό μοντέλο που προσομοίωσε διάφορα σενάρια έως το 2050.
Η αύξηση της αποδοτικότητας μετατροπής των ζωοτροφών σε κρέας στις αναπτυσσόμενες χώρες και ο περιορισμός της σπατάλης στο μισό θα προσέφεραν μικρά μόνο οφέλη. Αν όμως περιοριστεί παράλληλα και η κατανάλωση κρέατος, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη γεωργία θα μειώνονταν κατά 48% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Οι ερευνητές δεν τάσσονται υπέρ της κατάργησης της κρεατοφαγίας, αλλά υπέρ μιας πιο «ισορροπημένης διατροφής» που θα περιλαμβάνει δύο μερίδες κόκκινου κρέατος και επτά μερίδες πουλερικών ανά εβδομάδα.
Πηγή: www.econews.gr
