Κύριε διευθυντά,
η σημερινή τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι θέμα μόνο προσώπων: Η τοπική Αυτοδιοίκηση με τη σημερινή της μορφή είναι θέμα πολιτικής. Oμως πολιτική του καπιταλιστικού συστήματος ακόμα και με γιαλαντζί Αριστερούς είναι σαν παροιμία («Aσπρος Σκύλος – Μαύρος Σκύλος, όλοι σκύλοι»).
Η πολιτική προστασία από τα ακραία καιρικά φαινόμενα και από μια σωστή τοπική Αυτοδιοίκηση, και από ένα κράτος στην εξουσία με σωστές κατευθύνσεις, πρέπει να έχει μελετήσει και προβλέψει την προστασία των πολιτών από αυτά πολύ πιο πριν. Στην τοπική Αυτοδιοίκηση πέφτει το βάρος της ευθύνης είτε αυτή λέγεται Δήμος ή Περιφέρεια.
Ο καθαρισμός των ρεμάτων, των φρεατίων και άλλες τέτοιες παρεμβάσεις, χρέος και μέριμνα έχουν αυτοί ως και το ίδιο το κράτος με το ανάλογο Yπουργείο. Τα μπαζώματα από τα 238 καταγεγραμμένα στα Χανιά δεν μπορεί να έχουν μείνει 28, και δεν είναι ευθύνη μόνο του πολίτη, με όποια παρέμβαση και αν κάνει, επεκτείνοντας την περιουσία του δίπλα σε αυτά. Υπάρχει χαρτογράφηση και τοπογραφική εικόνα που αν η αρμόδια υπηρεσία είχε τη σωστή μέριμνα δε θα έφτανε ένας νομός, όπως σήμερα μιλάμε για τα Χανιά, χθες για το Μάτι – την Μάντρα κ.λ.π, να θρηνούμε ακόμα και ανθρώπινες ζωές. Αλλά και καταστροφές πραγματικών περιουσιών ή και αποκλεισμούς συμπολιτών μας από δραστηριότητες εργασιών για την επιβίωσή τους. Η φιλοσοφία του νόμου του καπιταλισμού λέει, όπου υπάρχει μεγάλο κόστος και μικρή οικονομική αποδοτικότητα ως και μικρός αριθμός κατοίκων δεν παίρνονται μέτρα υψηλής προστασίας (Ντιρεκτίβα της Ε.Ε.) Σε αυτό το σύστημα πάνω από όλα υπολογίζεται το κέρδος. Ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης έχει φέρει και την κλιματική αλλαγή.
Πολλά παραδείγματα θα μπορούσαν να αναφερθούν και έχουν αναφερθεί κατά καιρούς από επιστήμονες μελετητές επί του θέματος. Ενα μικρό απλό παράδειγμα, είναι ή δεν είναι αιτία, οι επιχειρηματικές παρεμβάσεις στα βουνά και στις παραλίας για τον α’ ή β’ λόγο
(Οικοδομικές – Τηλεπικοινωνιακές – Ηλεκτρικής ενέργειας) κ.λ.π.; Ποια τοπική περιφερειακή αυτοδιοίκηση ή Υπουργείο τους σταμάτησε; Αντιθέτως τους κάνει και πλάτες στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης ακόμα και παράνομης, ώστε να περάσουν τα επιχειρηματικά τους σχέδια με σκοπό τις πελατειακές σχέσεις ή ακόμα και μίζα, αδιαφορώντας το τι θα προκύψει αύριο στον ανθρώπινο παράγοντα. Τέτοια συμβαίνουν και θα συμβαίνουν όσο αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα βρίσκεται στην εξουσία πολλών χωρών.
Βλέπουμε Η.Π.Α. – Αυστραλία και άλλες χώρες της Αφρικής και όχι μόνο, ανοχύρωτες όπου έντεχνα το υπηρετούν οι συγκεκριμένοι που εφαρμόζουν αυτές τις πολιτικές. Τυχαίο; Οχι βέβαια, τα μονοπώλια και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι βρίσκονται πίσω τους. Συμπέρασμα, μόνο με ριζική αλλαγή πολιτικής μπορούμε να υπηρετήσουμε πραγματικά τον άνθρωπο, παίρνοντας πραγματικά μέτρα προστασίας του. Αυτές είναι οι απλές και ταπεινές μου σκέψεις, από έναν πολίτη έμπειρο στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα του τόπου μας και όχι μόνο. Γι’ αυτό συστρατεύομαι εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών με το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης, όπου αυτές οι δυνάμεις βλέπουν τα προβλήματα με άλλο μάτι.
Στέλιος Πετράκης
μέλος Δ.Σ. Συνταξιούχων ΟΑΕΕ
και μέλος της Διοίκησης του ΕΣΥΝ κατά των ναρκωτικών
