Οποιος δημιουργεί χρέος πρέπει να αναλαμβάνει και το χρέος των υποχρεώσεών του.
Μάλιστα πολλοί ευσυνείδητοι πολίτες οδηγούνται και στην αυτοκτονία μη δυνάμενοι να αντιμετωπίσουν αυτές τις υποχρεώσεις τους.
Μεγάλο χρέος όμως, και μάλλον το μεγαλύτερο, έχουν δημιουργήσει οι πολιτικοί κυβερνώντες μας, τις τελευταίες δεκαετίες. Όποιος κι αν αναλάμβανε τη διακυβέρνηση αυτού του τόπου, αύξανε και το χρέος όλων μας μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια. Το γράφω ολόκληρο για να το νιώθω πιο χορταστικό. Μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια, ε βρε αδελφέ, αριθμοί είναι σε κάποιους πίνακες. Αριθμοί που όμως κάποια στιγμή, κάποιοι έρχονται και ζητάνε όλα αυτά τα δανεικά από τα παιδιά και στα εγγόνια όλων μας. Δεν περιλαμβάνω εμάς που αφεθήκαμε, διότι έχουμε κι εμείς ευθύνη, έστω κι αν δεν το γνωρίζαμε.
Ο πολιτικός, λοιπόν, που φέσωσε τη χώρα κι όλους μας, δεν γνώριζε ότι οι δανεισές θα μας χτυπήσουν την πόρτα; Σίγουρα το γνώριζε καλύτερα από τον καθέναν μας. Αλλά, η ημερομηνία λήξης “της επιταγής” κανόνιζε να είναι μετά το πέρας των χρόνων της πρωτοκαθεδρίας του. Σκεφτόταν ότι άλλος θα το βρει μπροστά του. Μέχρι τότε αυτός θα έχει φύγει από την ευθύνη και άλλωστε στη χώρα αυτή κανείς ποτέ δεν τιμωρήθηκε.
Φυσικά για ευθυξία αυτοκτονίας ούτε λόγος. Δεν είμαστε δα και Ιαπωνία, όπου αυτοκτονούν και μόνο με υπόνοια κακοδιαχείρισης δημόσιου χρήματος. Ο μικρομεσαίος έμπορος αυτοκτονεί για τον ίδιο λόγο, ο πολιτικός ποτέ.
Φυσικά δεν συμφωνώ ούτε με την αυτοκτονία λόγω χρεών, αλλά και το να σφυρίζουν χαρούμενα όλοι οι αρχικυβερνώντες που μας καταχρέωσαν, με βρίσκει ενάντιο μέχρι φυλακής.
Ο ένας μας χρέωσε, τον ελληνικό λαό δηλαδή, τον λαό που κυβερνούσε, με 15 δισεκατομμύρια, ο άλλος με 30 δισεκατομμύρια, ο επόμενος με 60. Λες και συναγωνιζόντουσαν ποιός θα μας χρεώσει με μεγαλύτερο ποσό. Αίσχος και ντροπή τους, που μεγενθύνεται ακόμη περισσότερο με το θράσος τους να βγαίνουν ακόμη και σήμερα στη δημοσιότητα και να γελάνε ή να προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Ντροπή τους, για να μην χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση.
Έχουν αυτοκτονήσει μέχρι σήμερα πάνω από 8.000 άνθρωποι που ναι μεν είχαν τσίπα, φιλότιμο, αλλά βρε παιδιά και τί έγινε με την αυτοκτονία;
Άλλαξε το χρέος σας, απαλλαγήκατε από αυτό ή μήπως το μεταθέσατε στους κληρονόμους σας; Μήπως πιστεύατε ότι θα συγκινηθούν οι κυβερνώντες με την κατάσταση στην οποία μας οδήγησαν; Δεν ιδρώνει το αυτί τους, έχουν χοντροπετσιάσει.
Άλλωστε μας οδήγησαν σε νέες αξίες και ηθικές αρχές. Μας έμαθαν να σκεφτόμαστε μόνο το “τομάρι μας”, το πώς εμείς θα φτιαχτούμε κι ας πατήσουμε επάνω στον κάθε διπλανό μας. Είναι οι νέες αξίες στις οποίες απαιτούν να στηθεί και να κρατηθεί το κράτος κι αυτός ο λαός.
Δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο λαός αυτός μπορεί να παρασύρθηκε σε ανήθικα παιχνίδια, αλλά σύντομα θα ξεσπάσει. Και θα την πληρώσουν οι άλλοι, διότι έτσι μας έμαθαν οι πολιτικοί κυβερνώντες μας, των τελευταίων 10ετιών.
Και οι άλλοι δεν είναι διαφορετικοί από τους διδάξαντες αυτές τις αρχές, δηλαδή οι κυβερνώντες. Φοβάμαι ότι ο λαός αγανακτισμένος θα ξεσπάσει στους “άλλους”, που θα είναι οι πολιτικοί ΝΥΝ και ΤΕΩΣ που θα βρίσκονται μπροστά του.
Άλλωστε, κάποιος πρέπει να πληρώσει για τη σημερινή κατάσταση, που όλοι τη γνώριζαν και κανένας δεν έβγαινε να μιλήσει ΚΑΘΑΡΑ στον ελληνικό λαό. Τα μισόλογα ορισμένων δεν είναι ξεκαθάρισμα λογαριασμών, είναι απλά δικαιολογία ψευτοκάλυψης.
Άραγε υπάρχει συνείδηση σ’ όλους αυτούς; Δεν τους ενοχλεί που τους βομβαρδίζει συνεχώς με τα λάθη τους;
Θα μου πείτε, ποιος ακούει τη συνείδησή του. Αν είχαν συνείδηση, μάλλον αν την άκουγαν θα γινόταν πολιτικοί;
Κάθε ενέργεια όμως όλων μας έχει και το αντίτιμό της. Να μην ξεχνάμε ότι ελληνική κινηματογραφική ταινία είναι το “ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο”.
Λέτε να γίνει “μόδα” και να είναι πράγματι από τον Παράδεισο;