Διάβασα με προσοχή το δημοσίευμα των “Χ.Ν.” για τις ενδεχόμενες υποψηφιότητες στον Δήμο Χανίων. Νομίζω ότι «φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη…»
Αν εξαιρέσουμε τον κ. Ευτ. Δαμιανάκη που ολοκληρώνει σε πράξη μια πολιτική απόφαση, οι υπόλοιποι αξιολογούν την πρωιμότητα του πολιτικού χρόνου. Ο πολιτικός χρόνος -όσο κυλά- έχει αυτή τη βάσανο. Μετεξελίσσει τις αποφάσεις…
Αν και η ονοματολογία εν σπέρματι εμπεριέχει πολιτική αλήθειας, παραμένει άγνωστο ακόμη οι αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας και η απόφαση του κ. Σκουρλέτη για νέο νομοθέτημα, παράγοντες ικανοί ν’ αλλάξουν το υπάρχον σκηνικό. Υπάρχει και ένα ακόμη δεδομένο. Μπορεί να έχουμε… μια υποψηφιότητα έκπληξη. Τέλος πάντων, ο “Γιάννης φοβάται…”.
Τόλμησα να γράψω μετά βεβαιότητας για τον κ. Δαμιανάκη, γιατί υπάρχουν άνθρωποι στην κοινωνία που δουλεύουν για την υποψηφιότητά του.
Ο κ. Βουλγαράκης, παρότι έχει αναπτυχθεί μια παραφιλολογία του συρμού, κρίνω ότι θ’ ανατριχιάζει και μόνον στην ιδέα να τοποθετηθεί δημόσια δυο χρόνια πριν.
Ο κ. Παπαδογιάννης, “παίζει τα ρέστα του” για την υποψηφιότητά του. Κάνει αντιπολίτευση για χρόνια, έχει ομάδα (βασικό) πιστεύει ότι είναι η ώρα του.
Ο κ. Γρ. Αρχοντάκης, είναι ένας ευπρεπής αστός πολιτικός με ώριμη αυτοδιοικητική σκέψη. Θα κάνει τις αξιολογήσεις του.
Και ο κ. Σαρρής, πιστεύει ότι μπορεί να εκφράσει τη σύγχρονη Αριστερά στα Χανιά.Oλα αυτά είναι, όμως, “μπορεί”…
