«Υπόσχομαι πίστη στο ανθρώπινο ιδεώδες. Να προστατεύω την υγεία και τη ζωή των συνανθρώπων μου. Και να σέβομαι την ανθρώπινη προσωπικότητα. Να προσφέρω πάντοτε εθελοντικά τις υπηρεσίες μου χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, θρησκείας, κοινωνικής τάξης ή πολιτικής τοποθέτησης. Να παραμένω πάντοτε κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες πιστός φορέας του συνθήματός μας: “Διά του ανθρωπισμού προς την ειρήνη”».
Σοφά, μελετημένα λόγια!
Λόγια που γίνονται σκοπός ζωής και κινητήριος δύναμη που απαλύνει τον ανθρώπινο πόνο!
Λόγια που σώζουν ζωές!
Μια σύντομη, μα σημαντική υπόσχεση των καινούργιων εθελοντών του «Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Τμήματος Χανίων» που είχαν μόλις ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους!
Μια διά βίου «Υπόσχεση» να είναι πάντα εκεί για τον καθέναν μας που θα βρεθεί σε κάποια φάση της ζωής του σε δύσκολη θέση, κι εκεί που θα νομίζει ότι ο κόσμος χάνεται θα έλθει ο εθελοντής ή η εθελόντρια του «Τμήματος Νοσηλευτικής» να σκύψει με αγάπη πάνω του στο κρεβάτι του Νοσοκομείου όπου θα βρίσκεται, να του κρατήσει συντροφιά, να βοηθήσει στην περιποίηση ή στην νοσηλεία του! Θα τρέξει η ομάδα του «Τμήματος Κοινωνικής Μέριμνας» να στηρίξει πολλαπλώς τον ανήμπορο ηλικιωμένο, τον άνθρωπο με ειδικές ανάγκες, τον ξεσπιτωμένο πρόσφυγα ή μετανάστη. Θα δώσουν το «παρών» τα θαρραλέα παιδιά του «Σώματος Σαμαρειτών, Διασωστών και Ναυαγοσωστών», που επιχειρούν σε γη και θάλασσα.
Πάντα σ’ επιφυλακή όλοι τους, καλά εξοπλισμένοι κι εκπαιδευμένοι να προσφέρουν σε κάθε κακοτυχία ή επείγουσα κατάσταση ανάγκης! Πιστοί στις λίγες αυτές φρασούλες που ήχησαν εκείνη τη βραδιά της 22ας Σεπτεμβρίου στο κατάμεστο «Πνευματικό Κέντρο Χανίων», ταρακούνησαν συνειδήσεις και μας κατασυγκίνησαν. Μας έκαναν επίσης να νοιώσουμε υπερήφανοι για τους συνανθρώπους μας όλων των ηλικιών, που μόλις είχαν δώσει τον όρκο τους, πανέτοιμοι την επόμενη κιόλας μέρα να τον κάνουν πράξη.
Είχαν προηγηθεί έπαινοι και προαγωγές που δόθηκαν σε παλιά ή ενεργά στελέχη με πολύχρονη προσφορά, ενώ στον προθάλαμο της αίθουσας οι επισκέπτες μπορούσαν να ζητήσουν τις σχετικές πληροφορίες στον πάγκο του κάθε Τμήματος, να δουν στολές, να ξεφυλλίσουν παλιά αρχεία και σχετικά, εκπαιδευτικά φυλλάδια. Να δουν επίσης ομοιώματα χρήσιμα για τη διδασκαλία της τεχνικής αναπνοής και ανάνηψης, φωτογραφίες από δραστηριότητες και άλλα πολλά.
Εμείς εκείνη τη βραδιά φύγαμε από τον χώρο νοιώθοντας μια πληρότητα, μια ηρεμία ψυχής! Πεπεισμένοι πως παρά τα σημεία των καιρών και τις ποικίλες δυσκολίες της καθημερινότητας οι απλοί πολίτες που επέλεξαν να εργαστούν αφιλοκερδώς για το κοινό καλό μέσω του Ε.Ε.Σ., είναι εδώ για να δώσουν για μια ακόμα φορά το καλύτερο εαυτό τους.
Να προσφέρουν στον συνάνθρωπο με την πάροδο των χρόνων ό,τι μπορέσει ο καθένας. Κάποιες φορές μάλιστα να εργαστούν και πέραν των δυνάμεών τους…
Καλά να είναι όλοι τους να συνεχίσουν το καλό το έργο!