Ειρηναίος Γαλανάκης – Οραμα

Από τη γερμανική κατοχή άρχισαν οι αγώνες του για την ειρήνη και συνεχίστηκαν.
Ο ταπεινός επίσκοπος.
Ο άνθρωπος με τη βαθιά συναίσθηση του εκκλησιαστικού – πνευματικού ηγέτη και οραματιστή που στράφηκε τότε προς όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας στη νέα χιλιετία.
Στο βιβλίο “Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης οραματισμοί – αγώνες – καρποί” Χαριστήριος τόμος (υπό την αιγίδα της Ι. Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης), ο δημοσιογράφος και πνευματικό τέκνο του Δημήτριος Κακαβελάκης αναφέρεται στο όραμα του μητροπολίτη για την ειρήνη και πως ξεκίνησαν να το υλοποιούν.
Ο Δημήτριος Κακαβελάκης ανέλαβε την ευθύνη δημιουργίας και συντονισμού μιας μεγάλης σειράς εκδηλώσεων για την Ορθοδοξία, την πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη, την αντιπολεμικότητα, για την ειρήνη. Ηταν μια ευρεία συνεργασία ψυχών που πήρε τη μορφή της “επανάστασης των συνειδήσεων” με βάση την ομότιτλη διακήρυξη του μητροπολίτη.
Ηταν ευτυχής γι’ αυτή τη δραστηριότητα, για την προώθηση της ειρήνης του Χριστού στον ψυχροπολεμικό και νεοπολεμικό κόσμο μας.
Δημιούργησαν ένα μεγάλο προσκύνημα ειρήνης στο ιστορικό σπήλαιο Τοπολίων Κισάμου. Ο μητροπολίτης απηύθυνε ένα μήνυμα ειρήνης που το υπέγραψαν χιλιάδες προσκυνητές κατά το ανέβασμά τους στο σπήλαιο για την πρωτότυπη λειτουργία ειρήνης τα Χριστούγεννα του 1982. Την προηγουμένη, Μ. Παρασκευή, άνθρωποι του λαού κατέθεσαν όπλα κάτω από έναν σταυρό, ενώ δύο μέρες μετά,  Ημέρα του Πάσχα, κάψανε στην πλατεία Κισάμου ένα ομοίωμα πυραύλου αντί για Ιούδα, σηματοδοτώντας τον πυρηνικό κίνδυνο που απειλούσε τον κόσμο.
Δημιούργησαν το Κέντρο Μελέτης Προβλημάτων Ειρήνης όπου δέχτηκαν να συμμετάσχουν επιστημονικές, πνευματικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες για έναν αγώνα υπέρ ειρήνης. Επίσης δημιουργήθηκε μια γέφυρα ευρύτατων προβλημάτων για τα μεγάλα θέματα στη Μεσόγειο, αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Η Καληδονία ήταν το χωριό που θα αποτελούσε το εκκλησιαστικό κέντρο της περιοχής.
Στο κεντρικό σημείο της Κοινότητας χτίστηκε η Εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Ειρήνη για την ειρήνη. Στις 5 Μαΐου 1984 έγινε η πρώτη μεγάλη πανηγυρική λειτουργία ειρήνης με μετονομασία του Ακρωτηρίου Σπάθας σε Ακρωτήρι Ειρήνης. Τότε υψώθηκε συμβολικά και ουσιαστικά η σημαία του Ο.Η.Ε.
Την ίδια χρονιά στις 22 Σεπτέμβρη, με την ευκαιρία της εβδομάδας του Ο.Η.Ε., ο τότε διευθυντής του στην Ελλάδα Τεό Λουάρ, συμμετείχε σε μια σειρά εκδηλώσεων που καθιέρωσαν με την ευλογία του μητροπολίτη Ειρηναίου, όπως τα βραβεία ειρήνης καθώς και το βραβείο Ούλοφ Πάλμε στη μνήμη του Σουηδού πρωθυπουργού που είχε δολοφονηθεί τότε ως πρόμαχος της ειρήνης. Το βραβείο απονεμήθηκε στη Μελίνα Μερκούρη.
Οι εκδηλώσεις της επόμενης χρονιάς το 1986 είχαν αφιερωθεί στη μνήμη του Πάλμε και στο έτος ειρήνης του Ο.Η.Ε. Στη λήξη των σημαντικότερων εκδηλώσεων αυτού του τριημέρου την Κυριακή 14 Σεπτέμβρη 1986 ήρθε από τη Σουηδία η σύζυγος του Ούλοφ Πάλμε  Λιζμπέθ. Συμμετείχε σε ένα μεγάλο γεγονός στον Οικουμενικό Ναό της ειρήνης στην Καληδονία, έκανε τα αποκαλυπτήρια της οδού Ούλοφ Πάλμε με τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων. Εκείνο το βράδυ απονεμήθηκε ο Σταυρός της Ειρήνης στον πρόεδρο του Διεθνούς Γραφείου Ειρήνης επίσκοπο Bruce Kent.
Εγώ, έχοντας τη θέληση, μεταβίβασα τη σκέψη μου στον πρόεδρο της Ενωσης προβολής του έργου του Ειρηναίου κ. Κυριτσάκη καθώς και σε όλο το Δ.Σ.
Επίσης στην Ιερά Μητρόπολη Κισάμου & Σελίνου, η οποία σκέψη είναι να στηθεί ένα μνημείο με μια φλόγα, σύμβολο Ειρήνης, στην τοποθεσία Καληδονία.
Επιθυμώ τη συνεργασία μας με τον Δήμο Πλατανιά και την Ενωση Ξενοδόχων για την επιτέλεσή του, ένα μνημείο σταθμός όπου θα υπενθυμίζει στους Ελληνες και Κρητικούς, θα εξιστορεί στους επισκέπτες μας και θα μαθαίνει στα παιδία μας ότι ο αγώνας για την Ειρήνη είναι ευθύνη όλων μας, τιμώντας τον Ειρηναίο μας και τους συμπαραστάτες του.
Οπως τα λόγια του Τεό Λουάρ την ημέρα που εγκαινιάστηκε το Διεθνές Ακρωτήρι Ειρήνης.
«Λαέ της Κρήτης, ο δρόμος της ειρήνης δεν είναι εύκολος, αλλά λαμβάνοντας υπόψη την εναλλακτική λύση, τον ΠΟΛΕΜΟ, είναι ο μόνος δρόμος».