Προσπαθούμε στην εξουθενωμένη κοινωνία να βρούμε τον βηματισμό μας και να ζήσουμε την πατροπαράδοτη περίοδο των Χριστουγέννων μέσα σε μία βασανιστική κρίση όπου όλος ο κόσμος μετεωρίζεται ανάμεσα στη σύγχυση ασυνεννοησιών και πνευματικής ανίας. Είμαστε προσηλωμένοι με πάθος στα παιδιά εκείνα που ζουν ακόμα στα χρόνια της αθωότητας μέσα στην οικογενειακή στοργή. Υποχρέωσή μας και ευθύνη μας είναι να μην αμαυρώνουμε τα χρόνια της αμεριμνοσύνης στη μικρή τους ηλικία με μύθους. Μετά τα οκτώ τους, που αρχίζουν να συνειδητοποιούν την πραγματικότητα, πρέπει να τους λέμε την αλήθεια.
Ζητούμε να πάρουμε απ’ τα παιδιά κάτι απ’ την ξεγνοιασιά τους μακριά απ’ τη δίνη των πολιτικών εξελίξεων και το καθημερινό άγχος. Επιδιώκουμε να νιώθουμε λίγο από την παιδικότητά τους μήπως δούμε το μέλλον με αισιοδοξία, όπως είναι αυτή του νεογέννητου. Θα μου πείτε, τα σημερινά παιδιά δεν έχουν πολλά κοινά με τα παιδιά των πρώτων δεκαετιών του περασμένου αιώνα. Οσο κι αν εμείς θέλουμε να τους μεταφέρουμε νοερώς εκείνες τις άδολες εποχές, έχουν μπει ανάμεσά μας οι διάφοροι “Ηρώδηδες”, που φοβούνται μήπως το νέο που γεννιέται τούς πάρει τα προνόμιά τους. Αδίστακτοι και μεθοδικοί στοχεύουν στη δική τους ύπαρξη, μας προσεγγίζουν “φιλικά”, σκοτώνουν σιωπηλά και ύπουλα το χαμόγελο, ποντάροντας στην αδιαφορία των βολεμένων, στους αργυρώνητους, στους διαπλεκόμενους, σ’ αυτούς που προσφέρονται να πράξουν ό,τι τους υποδειχθεί κι ας τόχαν απορρίψει προηγουμένως. Ο Ηρώδης σήμερα είναι αυτός που νοιάζεται για την πολιτική μας ιδεολογία. Αυτός εκτρέπει τα μεταναστευτικά καραβάνια σ’ άλλους τόπους. Αυτός είναι ο τραπεζίτης, ο διεθνής κερδοσκόπος, ο καταχραστής, ο τοκογλύφος. Αυτός μεριμνά για τη χαλάρωση του κοινωνικού ιστού, την αδράνεια της οικογενειακής συνοχής, να δεχόμαστε παθητικά τις επιθυμίες του και να ζούμε στη σύγχυση και το άγχος που αρρωσταίνουν την ψυχή. Είναι ο κακόβουλος στο δικό μας σήμερα, που μας προετοιμάζει να πιστέψουμε ότι είμαστε ανώριμοι να προβλέψουμε την κρίση κατηγορώντας μας ότι καθεύδουμε εν μέσω διεθνών εξελίξεων. Αυτός μας επιβάλλει να ανεχόμαστε τους εξαχρειωμένους “άρχοντες” που πάνε να μας πείσουν ότι δεν έχουμε κράτος, ότι μόνοι μας το ευτελίσαμε, το φθείραμε και το εγκαταλείπουμε ως λάφυρο στους κηφήνες να το μοιραστούν μεταξύ τους. (Ορα δηλώσεις Μίλος Ζέμαν, Τσέχου προέδρου, ότι θα μπουν στη ζώνη του ευρώ την επομένη που θα φύγουμε εμείς). Είναι ο Ηρώδης κι αυτός που μας θεωρεί πληβείους και εθελόδουλους.
Αγκαλιάζουμε, λοιπόν, τ’ αγγελούδια μήπως μαζί μ’ αυτά λοξοδρομήσουμε, να μην φθάσουμε στον πανούργο, τον θεομπέχτη Ηρώδη και “δι’ άλλης οδού”, όπως οι Μάγοι, να βρούμε άλλον προσανατολισμό, ν’ αποφύγουμε τη σφαγή των νηπίων.
Σύνδεσμος ας είναι το αστέρι της Βηθλεέμ μεταξύ ουρανού και γης για μας και για όλο τον κόσμο, αλλά και οδηγός στο ξεκίνημα για ένα καλύτερο αύριο.
Εύχομαι τα “μη χειρότερα”.
